Yağmur yorgun adımlarla evinin önüne geldi.Kapıyı açtı ve içeriye girdi.Bir terslik olduğunu anlamıştı.Çünkü içerden garip sesler geliyordu ve etraf dağınıktı.
Yağmur korkmuştu.Ama yinede "Kim var orada" diye seslendi.Yavaş adımlarla sesin geldiği yöne doğru yürümeye başladı.Bacakları titriyordu.
Arkasından biri gelipte ağzını kapattığında gerçekten korkmuştu.Çene kemiklerini kıracak derecede güçlü olan parmaklara dayanamayıp ısırmıştı.Bu kaba adam elini geri cekti. Yağmur hemen arkasına dönüp o adama baktı.
Gerçektende korkunç duruyordu.Simsiyah giyinmiş,kar maskesi takmış, ellerinde kesik eldiven olan iri yapılı bir o kadarda kaslı olan adama;
"Sende kimsin benim evimde ne işin var? Üstelik polisi kapıdayken aradım birazdan burada olur" dedi.
Karşısındaki o korkunç adam sesini bile cıkartmadan eline aldığı silahını Yağmura doğru kaldırdı.Yağmurun adeta dili tutulmuştu.Şaşkın ve yalvaran gözlerle o adama baktı.Adam ise hicbir şeyi umursamadan
silahı sıktı.
Yağmur şaşkındı.Çünkü üzerine gelen kursun değil sadece suydu. Kafasını kaldırıp karşısındaki adama baktı.Adam gülüyordu.Maskesini cıkartıp gülmeye devam etti.Yagmur ;
"CanN!!"diye bağırdı.
"Ammada Korktun kızım ya"dedi Can hala gülmeye devam ediyordu.Yağmur karşısında seri bir katil yerine yakın arkadaşı olan Can'ı gördüğünde içi birazda olsun rahatlamıştı.
Ama çok sinirliydi ve hala korkuyordu.
"Ya gülme yeter.Hiç komik değilsin gerçektende bu yaptığın şakamıydı şimdi ya.Kalpten gidiyordum burada.Hala elim ayağım titriyor ya bana bi daha böle bir şey yapma."
"Tamam ya şaka yaptım sadece.Adettendir."
Anlamamıştı Yağmur Canın ne demek istediği.
"Adettenmi?"
"Bugün bir Nisan canım unuttunmu? Alış artık benim bu halime."
"Ah evet bir Nisan ve sen ayrılmaz ikili. Ama bu sefer abarttın biraz."
"Evet bu sefer biraz abartmış olabilirim. Kusura bakma sende.Bu arada elimi nasıl ısırdıysan hala acıyor inanamıyorum. Sen bu kadar güçlümüydün."
Yağmur Can'a karşılık gülümsedi.Biraz daha
İyiydi sanki.
"Neyse hadi gel bi çay koyayım da içelim.Hem o sevdiğinin keklerden var."dedi Yağmur.
Can "İşte buna hayır diyemem."dedi gülerek içeri gectiler.Yağmur mutfağa yöneldi ve giderken Can'a
"Dağıttın etrafı topla"diye bağırdı. Can da istemeye istemeye topladı.Sonuçta o dağıtmıştı.
Daha sonra sohbet etmeye başladılar. Yağmurun getirdiği çayı içip keklerini yediler.
