Yalnızlığın Dibi

"Hayatı'm"

Kimileri kendi gerçekleriyle yaşarken kimileri yalanlarlarıyla batmayı tercih eder. Vesselam.

Multi: Ateş.

Evet bay psikopat üzerime üzerime gelirken ayağımı dolabın bilmem neresine çarpmam'la bok gibi bir acı hissettim.

"Oha ay ah ayağım çok acıyor."

"Ne kadarda tiki bir kız çıktın sen öyle"

"Tiki mi ? O ne ya sensin tiki"

"Ahh her neyse anlamanı beklemiyordum zaten geç otur derdini anlat sonrada siktir git"

Bana siktir git demesi kalbimde çok derin sancılar oluşmasına neden olmuştu ve daha sonra gözümden bir damla yaş akmıştı.

"Noldu ufaklık çok mu koydu"

"Her neyse buraya gelmedim say hadi eyv"

Arkamı dönerek bir an önce bulunduğum ortamı terk etmek için adeta koştum. Fakat kolumdan tutulup geriye cekilmemle dengem şaştı ve olduğum yerde durdum. Omuzlarımdan bastırıp otturtu beni bay psikopat. "Noldu niçin durdurdun beni kovan sen değil miydin bırak gidiyim"

" Hayır hayır hiç bir yere gitmiyorsun. Az önce için kusura bakma kendimde değildim."

"Sen ciddi misin psikopat adam gitti hee?"

"Aynen ufaklık anlat bakalım buraya niçin geldin? Bu halin ne? Sana siktir git dediğim zaman niçin böyle oldun"

Evet sanırım bay psikopat'ın iyi niyetine inanmam lazım.

"Ben Melek 23 yaşındayım.
Bundan tam 3 ay öncesine kadar hayatta tek varlığım olan Annemi kaybettim. Bunun üzerine sanki hayatta annemden başka kimsem kalmadı. Okulu dondurdum, evden atıldım,içkiye ve sigaraya başladım, sokaklarda kaldım. Ve bir gece rüyamda annemi gördüm."

Ve bir süreliğine sesim kesildi aglamamak için kendimi zor tutuyordum. Bay psikopat bu durumu anlamış olucak ki beni zorlamadı. Daha sonra bana gozleriye kalk işareti yaptı ardından bende oturduğum yerden kalkıp bay psikopat'i takip etmeye başladım.

Karanlık bir koridorda peş peşe yürüyorduk. Tabi bu sırada ne ben nede müstakbel patronum ağzımızı bıçak açmıyorduk.
Nihayet getireceği yere geldik.
"İçeri geç bir süreliğine burada kal sonrasına sonra bakarız" diyerek beni odanın içine fırlattı diyebilirim. "Odun"

Odanın içerisine tamamen siyah renk hakimdi; siyah duvar boyası, siyah perdeler, siyah dolaplar, siyah bir çok şey daha.
Bu odayı gördükten sonra urpermedim değil fakat sokaklardan çok daha sıcak ve güvenilir olduğunu hissede biliyordum.
Sezgilerim beni hiç yaniltmaz.
Şu bay psikopat'a gelecek olursak onda çözemediğim çok farklı birşey vardı. Sanki dışı karanlık ama içten bir yerleri gökkuşağı gibi. Adeta acının insanı ne denli değiştirebileceğinin örneği gibiydi. Tabi bu düşüncelerim de ne kadar yanılıyor olabilirim bilmiyorum.

Saate baktığımda saat epey bi geç olmuştu. Banyoya doğru yol alarak ellerimi yüzümü yıkayarak yatağın içinde kıçımı duvara dönerek mis gibi uykuya daldım.

¤¤¤

Kapının calmasiyla uyandım ve saate baktım saat 10'du ve ben uykumu tam almış sayılmazdım.

"Günaydın ufaklık."

"Günaydın bay psikopat."

"Saat 10 oldu ve sen hala iş başı yapmadın ufaklık"

"Ben ee şey şey mi oldum şimdi işe mi alındı-"

"Evet ufak ise alındın "

Bu sözleri duymamla adını bilmediğim patronun boynuna sarılmam bir oldu. Çok mutluydum.

¤¤¤

ATEŞ'TEN;

Adının melek olduğunu bildiğim bu ufak görünümlü kızın boynuma atlayıp bana sarılışında vücudum adeta karincalandı. Tanrım neydi bu? Daha dün tanıdığım kızın bana sarılmasında niçin böyle bir duygu yaşamıştım?
Ben Ateş DEMİR'im böyle sokak kızının bana sarilmasiyla tabi ki kendimi koy vermicektim. Ahh kimi kandiriyordum ki sanki.

Kendimi toparlamaya çalıştım ve kızı kendimden uzaklaştırdım. Tam o sırada bilinç altım devreye girdi ; ne bok yediğini sanıyorsun ateş o kızı uzaklaştırmakla eline ne geçti hemen şimdi onu kendine çek ve sarıl!

Bir diğer yandan bilinç altım yaptığımın doğru olduğunu söyleyerek beni teskin etmeye çalışıyordu.

"Canımı acittin bay odun benim gibi bi kız bu denli itilir mi aaa "

"Kes sesini ufak burada sadece patron ve calisan ilişkimiz var. Onun ilerisine geçmeye kalkisirsan sana senin dilinde çok meşhur olan psikopat tarafımı gösteririm.!"

Bunları derken melegin gözleri adeta fal taşı gibi açılmış gerekse biraz korkmuş. Gibi bana bakıyordu. Burada çok çene çaldığımı anlayıp kapıyı sertçe vurarak odadan dışarı çıktım.

MELEK'TEN

Patronumla o kisa yakınlaşmadan sonra yanaklarım hiç olmadığı kadar kızarmış'ti bunu hissede biliyordum.

Ona bi anlık mutlulukla sarılmıştım. Evet evet yanlış okumadınız SA-Rİ-L-DİM.
O anda içime çektiğim o erkeksi kokusu beni o kadar tahrik etmişti ki vücudumun olduğundan daha fazla östrojen salgiladigini hissettim.

¤¤¤

Oturduğum yerden kalkıp üzerime odadaki dolaptan bir şeyler alarak assagiya inmeye karar verdim.

Nasıldı bu bölüm? Bence diğer bölümlere nazaran daha olaylı geçti. Ama asıl ekşın diğer bölümde :)))