WARNING: PAGPASENSYAHAN ANG MALING GRAMMAR. HINDI KO NA KASI NACHECK EH.
Chapter Three:
“You should be happy, 'di ba mahal mo si Ericka? Bakit ngayong break na sila eh parang hindi ka masaya?” Yeah I should be happy since David and Ckai broke up yesterday. Yeah, few days after I saw them talking seriously. Actually ayaw nilang sabihin kung bakit sila nag break. I know I should be happy kasi may chance na ko, pero seeing my other best friend na malungkot. I can’t bear it.
“Look Ysh, hindi ka talaga namin maintindihan.” Pinat ko yung shoulder niya.
“Hayaan mo ako din hindi ko maintindihan yung sarili ko.” Tumayo na ako, gusto ko ng umuwi kasi medyo may tama na din ako. Kanina pa kami nag iinuman dito sa Kaleji Baru. Mag dadrive pa ako.
“Chotto aniki.” Napatingin ako kay Chiro-chan, namimihasa na yan na mag salita ng hapon. Hindi naman naming siya maintindihan. “Aniki, why don’t you try to take a vacation? Wait, it’s your birthday the day after tomorrow. Let’s go to the beach!!” Okay, kung hindi ko alam na lalaki talaga ako malamang nabakla na ako sa lalaki na 'to. Ang cute niya kasi eh. Tapos siya pa yung pinakabata sa amin. [Chotto:Wait Aniki: Big Brother]
“Oo nga, Ysh. I heard na wala ka pang plano.” Since barkada na nga kami, regular na silang bumibisita sa bahay. Madali naman nilang nakasundo parents ko at si Ricky. Lalo na si ShinJae, Korean kasi eh.
“Aniki, we own a beach resort at Aklan. Dun na lang tayo.” Tapos nag usap usap na sila. Si ShinJae ang bahala sa private plane, sila Ace, ShaMi, at Sky na daw sa food. So parang wala na ako’ng kailangan gawin. Sila na gumawa lahat.
“Oh ikaw na bahala sa kung ano’ng gagawin para maging masaya.“ Tumango tango na lang ako. “Since Saturday ang birthday niya, Friday night tayo bumyahe after class na lang siguro? Tapos hanggang Sunday afternoon na tayo dun. Okay lang Chiro-chan?”
“Okay lang aniki. Wala namang tao dun, yung care taker lang. Ay nandun din pala si Onee-chan. Pero don’t worry mabait naman 'yun. I’ll call her na din later para alam na niya.”
“Onee-chan? May ate ka?”
“Oo naman. Maganda 'yun promise.” Umiwas ng tingin si ShinJae.
“Hindi ko tinatanong.” Nagkibit balikat lang si Chiro-chan. Tinawag ko si Mr. Bartender na busy sa pakikipag usap sa isang babae. In fairness maganda siya.
“Sama ka sa Aklan ah? Ikaw na lang mag bartender.”
“Sure no problem.“ Sabay kindat, isa pa 'to eh. Nakakabakla lang din. Tss.
“Sino yung babaeng kasama mo dun?” Tinignan niya yung babae tapos kinindatan.
“Si Ms. Author 'yun. Pakilala kita gusto mo?” Napatingin sa akin si Ms. Author ngitian ako, gumanti naman ako ng ngiti.
“Wag na. Uuwi na ako eh.” Pinat ko siya, tapos bumalik na siya kay Ms. Author. Pag tingin ko sa mga kasama ko busy pa din sila sa pag uusap tungkol sa birthday ko. “Mga 'tol una na ako ha? Alam niyo naman medyo malayo bahay ko.” Nag high five lang kami isa isa tapos lumabas na ako.
*beep*
From: Ricky
Hyung, sunduin mo ako dito kila ate Ckai. Kamsa.
To: Ricky
Ano ginagawa mo dyan? Umuwi ka mag isa mo.
Ang bad ko ba? Ayaw ko na kasing mag round trip. Sayang ang gas. At…
From: Ricky
Nappeunda! Aish.Noona is crying because of you. Babo!!! [Nappeunda: Bad. Noona: Big sister. Babo: Stupid/Idiot]
Umiiyak ng dahil sa akin? Bakit? Dahil sa gusto ko’ng malaman kung bakit, sa bahay nila Ckai ako dumiretso. Pero pag dating ko…
“Oh.” Gulat si Ckai. “Ano’ng ginagawa mo dito?” Akala ko ba… Ricky!!!
“Si Ricky? I came to fetch him. Sabi niya kasi sunduin ko siya eh.” Nagulat ulit siya.
“Ricky? Hindi siya naligaw dito. Magkausap lang kami kanina sa phone.” Okay, para tuloy ako’ng tanga. Lagot mamaya sa akin si Ricky.
“Sh^t. Sige mauna na ako, mukhang niloko lang ako ni Ricky.” Tumalikod na ako, and I was about to walk nung pinigilan niya ako.
“Wait, nag dinner ka na ba?” Bigla na namang lumakas yung kabog ng dibdib ko.
“Yeah, galing ako ng Kaleji Baru nag dinner kami bago kami nag inuman.“ Tumango tango siya. “Ahm.. I have to go.”
“Saglit lang, may homework ka na ba?” Bakit ba feeling ko ayaw niya ako’ng umalis?
“Nagawa ko na before ako umalis ng school.” Napatingin ako sakanya, ang lalim ng iniisip niya. Gusto ko tuloy sabihin na.. “Ayaw mo ba ako umalis? Sabihin mo lang… Hindi kita iiwan.”
“Ah… Paturo naman pwede?” Nakakapanibago talaga siya. Usually sakanya ako nag papaturo, pero ngayon siya na ang nag papaturo? Bakit? Hinatak niya yung kamay ko. Ang lamig ng kamay niya. Parang kinakabahan. Ano kaya plano nito? Dinala niya ako sa rooftop nila.
“Dito na lang tayo gumawa ha? Mainit sa kwarto eh. Sira yung A/C.” Umalis na ulit siya, para siguro kunin yung mga gamit niya. Kakaiba yung feeling ko ngayon. Hindi ko maintindihan. Parang may something na mangyayari. Nilabas ko na din yung notebook ko. “Ahm.. Naiwan ko pala sa locker yung notebook ko.”
“Ah ganun ba, paano yan? Mauna na ako.” Tumayo na ako. Pero pinigilan niya ako. Nakahawak siya sa braso ko.
“Don’t you think we need to talk?” Tumingin ako sa kanya. She’s serious.
“Talk about what?”
“About me, and Dave?” Inalis ko yung kamay niya. At hinawakan ko yung shoulders niya.
“What happened between you and Dave, hindi ako involved dun. If you two, don’t want talk about it. Its fine, you don’t need to force yourself.”
“Pero it’s something between us.” Nagulat ako. Us?
“But is there an US?” Inemphasize ko talaga yung US. “Ckai, don’t make it hard naman for me. Best friend ko kayo’ng dalawa. Tumahimik ako kasi ayaw niyo mag salita, but how come it’s about us?”
“Don’t you feel it? O sadyang manhid ka lang? Ysh, it’s been you the whole time!” Tumayo na siya, yung mata niya maluha luha na. “I love you…” And she walked away…
