AŞK ve GURUR

Geçmişin izleri

Şirketden  hızlıca  çıkdım.Telefonumu  odada  unutmuşdum.
Kamer  beni  arabada  bekliyordu.Pillekenlerden  hızlı  indiyimde
birine  çarpdım.Özür  dilemek  için  bakdığımda  geçmşin  izlerini    daşıyan  birini  karşımda  gördüm.

Pamiri  karşımda  gördüyümde  donub  kaldım.Bir   zamanlar  onu  çok  sevmişdim.O  ise  bana  seni  seviyorum  deyib  beni  başkasıyla  aldatmişdı.Onu   bir  zamanlar  çok  sevsem  de  şimdi  ona  karşı  nefretden  başka  hiç  bir  şey  hiss  etmiyorum.
O  benim  ona  olan  aşkımı  nefrete  çevirdi  ve  beni  sonsuza
kadar  kaybetdi.Zaman  tüm  yaralara  melhemdir  derler  ya
doğru  zaman  ona  olan  aşkımı  da  yok  etdi.

"Ne  işin  var  burda ? "

"Duydum   sevgilim  var  ben  de  dedim  bir  bakayım  kimmiş"

"Sen  ne  yüzlü  benim  karşıma  çıkıyorsun ya"

"Sevgilinle  konuşdum.Senin  beni  terk  edib  buraya  geldiyini
ve  bir  gün  onu  terk  ediceyini  söyledim"

"Sen  delirdinmi  ya.Benmi  seni  terk  etdim ?  Ben  seni  bir  zamanlar  canımdan  bile  çok  sevdim.Ama  sen  ne  yapdın
Benim  sana  olan  aşkımı  yok  etdin"

"Aşk   dediyin  ne  ki  bana  senin  aşkın   diyil  paran  lazım idi.
Onu  da  alamadım  artık  bana  gerek  diyildin"

Beni  sevdiyini  sandığım insan  benimle  param için  birlikde  idi.
Para  ne  idi  ki  ?  O  benim   her  şeyden  deyerli  idi.Ama  ben  onun  için  hiç  bir  şey  idim.Yazık  ona  verdiyim   aşka...

"Ama  benim  sana  hiss  etdiklerim  paradan  bile  deyerli  idi"

"Benim  için  paradan  deyerli  hiç  bir  şey  yokdur  bu  hayatda"

"Umarım  bir  gün  birini  deli  gibi  seversin   ama   o  seni  sevmez.Hatta  paran  yok  diye  terk  eder.Belki  o  zaman  benim  hiss   etdiklerimi  anlarsın"

Dedikden  sonra  arkama  bile  bakmadan  dışarı  çıkdım.Kamer arabaya  sökenmiş  sigara  içiyordu.Umarım  Pamirin  dediklerine  inanmamışdır.Yoksa  ben   onu   aff  etmem.

"Ben  seni   çok  sevmdim.Hiç   bir  zaman    hiç  kimseyi  sevmediyim  kadar  çok  sevdim.Ama  sen   benim  hisslerimle
oynadın"

İnanmışdı...
Ona  inanmışdı.Benim  ona  anlatmamı  beklemeden  ona  inanmışdı.Şimdi  ben  ona  anlatsam  bile  ne  fark  eder  ki.O  yine  ona   inanacaq.Bana   diyil,ona  inandı.Ben  ne  yapa  bilirim  ki ?

Bir  zamanlar  benim  hisslerimle  oynamışdılar.Ama  ben  hiç  kimsenin  hissleri  ile  oyanmadım.Sevmesem  bile.

"İnkar  etmiyorsun,demek  doğru"

"Bir  kere  ona  inanmışsın.Ben  ne  yapa  bilirim  ki ?"

"Neyi  inkar  ediceksin  ki  zaten   sen"

"Ben  hep  aşkdan  korkmuşum.Aslında  sevmekden  diyil,sevib  de  ayrı  kalmalkdan  korkmuşum.Çünki  aşkın  hep  sonu  ayrılıkdır.Buna  bir  daha  emin  oldum."

"Keşke  seni  hiç  sevmeseydim."

Canımdan  çok  sevdiyim  bana  keşke  seni  sevmeseydim  diyor.
Canımın   nasıl  yandığını  anlatamam  bile.Canımın  nasıl  yandığını   görmüyormu  ?  Yine  de  devam  ediyor.

"Keşke   seninle  hiç   karşılaşmasaydık.Keşke  senin  canın  yandığında  benim  canım  yanmasaymış.Keşke  sana  seni   seviyorum  demeseydim.Keşke  benim  için  eşyadan  bile  deyersiz  olsaymışın"

Arkamı dönüb  yürümeye  başladım.Arkaya  bir  daha  bakmadan

Son   dedikleri   ile  kalbime  sağalmaz  yara  vurdu.Söylediyi  her  bir  keşke  kalbimde  tüm  yaralarımı  kanatdı.Bu   hayatda  hiç  kimseyi  kendinden  çok  sevmemelisin.Hiç  kimse  bu  kadar  büyük  aşkı  hakketmiyor.Bunu  bir  daha  anladım.

Onu  aff   ede  bilrmiyim  ?
Bir  daha  eskisi  gibi  ola  bilirmiyiz  ?
İşte  buna  inanmıyorum.Kalbimdeki  yaralar  buna  izin  vermez.

Merhaba.
Sizce   Kamer  Pamire   inanmalımıydın  ?
Peki  Ece  incimekde  haklımıydı ?

Yorumlarınızı  ve  suallara  cevab  bekliyorum.Helelik...