AŞK ve GURUR

1 yıl sonra

Medya  Kerem.

Günler  bir  birini  evez  ediyordu.Artık  bir  yıl  idi  ki  onu
görmüyordum.İngiltereye  gitmişdi.Bazen  düşünüyorum  ki   ona  kal  demeliydim  gitme  beni  bırakma  demeliydim.Gururum yüzünden  her  şeyi  mahv  etdi  belki  de.

Burda  biri  ile  tanış  oldum.Adı  Kerem.Aslında  iyi  biri.
Nişanlıyım  onunla.

Kamer  bizi  bir   yappoz  parçaları  gibi  dağıtdı  ve  ben  de  onları  birleşdirmek  yerine  daha  da  dağıtdım.Şimdi  onsuz  dünyam  karanlık  sanki.Ne  kadar  keşke   desemden  keşkeler  hiç  bir  şeyi  deyişdirmiyor.Gözlerini  geri  qaytarmıyor.

Duş  alıb  üzerimi   giydim.Keremle  görüşcekdik.Söylediyi  caffeye  geldim.Beni  bekliyordu.

"Nasılsın  güzelim"

"iyiyim.Beni  buraya  neden  çağırdın  ? "

"Nişanlımı  görmek  istedim.Beni  özlemedinmi  ? "

Seni  diyil  Kameri  özledim.Kokusunu, gözlerini, saçlarının  yhumşaklığın  özledim.

"Ben  de  özledim."

"Ne  kadar  özledin  ? "

Çok  özledim  seni  Kamer.Fazla  diyil  işte  her  saniye.

"Çok."

"Ben  de  seni  çok  özledim   prensesim.Bu  gün  seni  biriyle  tanış  etemek  istiyorum."

"Kiminle  ? "

"Biliyorsun  benim  ablam  İngilterede  okuyordu.O  gelecek  ve  orda  biriyle  tanış  olmuş.Bizi  de  tanışdırcak."

"Tamam."

Az   sonra  caffeye  bir  kız  ve ....
Aman  Tanrım  ben yanlışmı  görüyorum  yoksa gerçekden  omu ?

Kız  koluna  girmiş  bize  taraf  yüryorlardı.Demek  sevgilisi  varmış.Ne  bekliyordum  ki  beni  beklemesini  mi.

Kız  koşarak  Keremin  boynuna  sarıldı.Bizse  donub  bir  birimize  bakıyorduk.Sonunda  ayrıldılar.

"Ecem  bak  bu  kız  benim  kardeşim.Adı  Pamuk."

Pamuk  bana  elini  uzatınca  elini  tutub  sıkdım.

"Memnun  oldum.Ben  de  Ece."

"Ben  de  memnun  oldum.Bu  da  benim   erkek   arkadaşım  Kamer."

Kamer  bana  elini  uzatdı.Eskiden  olsa  elini  tutub  bırkmazdım.
Ama   şimdi  elini  tutmak  bile  istemiyorum.Mecburen  elini tutdum.Elini  özlemişim  haberim  yokmuş.Sonra   istemesem  bile  bırakdım.Kamer  Kerem  ile  de  tanışdı.Sonra  oturduk.

Pamuk  elimdeki  yüzüyü  gördüyü  gibi  sevindi.

"Siz  nişanlımısınız  ? "

Kerem  elimi  tutdu.O  an  Kamerin  gözlerinin  tam  içine  bakdım.O ise  bana  diyil  Keremin  tutduğu   elime  ve  yüzüye  bakıyordu.İlk  defa  gözlerindeki  duyguyu  çözemiyordum.

"Evet  nişanlandık."

Zarifce  elimi  öpdü.Bunu  yapan  Kamer  olsa  heyecandan   ölürdüm  her  halde  ama  Kerem  yapınca  hiç  bir  şey  yok.

"Kerem   benim  artık  gitmem  gerek."

"Tamam  güzelim   ben    seni   geçiriyim."

Tam  gidecekken  Kamer  konuşdu.

"Akşam  parti  var  bizde.Bekliyorum  sizi.Beni  kırmayın."

"Tabi  ki  geliriz."

Olamaz.Ben  istemiyorum  ama  onunla  bir  yerse  olmak.

"Kerem  benim  işim  var  sen  gidersin."

"Ece   hanım  lütfen.Beklicem."

"Peki."

Ordan    eve  geldim.Ben  nişanlandım  ama  onun  sevgilsi  var  diye  çıldırcam  şimdi.Acaba  o  da  benim  hiss  etdiklerimi  hiss  ediyormudur   ki.

Bir  az   yatıb  uyudukdan  sonra   istemesem  de  parti  için  hazırlanmaya  başladım.

Simsiyah  bir  elbise  giydim.Arkası  fazla  açık  idi.Ama  Kerem giyimme  karışmazdı  Kamer  gibi.Belki  de  Kamer  kadar  çok  sevmiyordur.Onun  için  fazla  kıskanmıyor.

Saçlarımı   elbisenin  arkası  gözüksün  diye  dağınık  topuz  yapdım.Makaykla  işi  tamamladım.

Kerem  oraya  ayrı  gidicekdi.Ben  ise  taksi  ile  gidicekdim.
Taksiyle  partinin  keçirlicyi   makana   geldim.Bar  gibi  yer  idi.
Müziyin  sesi  çok  fazla  idi.Keremleri  gördüyümde  yanlarına  ilerledim.Her  kes  şok  olmuş  bana  bakıyordu.

Hadi  hayırlısı  artık...

Oylarınızı  bekliyorum...