ကြ်န္ေတာ္နွင့္ဂလန္ဂလားနွစ္ေကာင္

<9>

အခုတေလာရဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္က တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္လာသလို ကြ်န္ေတာ့္ေဒါသေတြကလည္း ခ်ိ္န္ကိုက္ဗံုးတစ္လံုးလို ေပါက္ကြဲရမယ့္အခိ်န္ကိုေစာင့္ေနရရွာတာ .. ဟုတ္တယ္ေလ ေပါက္ကြဲမယ္ဆိုလည္း ေပါက္ကြဲစရာလူရွိမွေပါ့ အခုဟာက ဒင္းတို႔ကိုေလ ေတြးမိတိုင္းနုပ္နုပ္စဥ္းပစ္ခ်င္တာ ျပီးေတာ့မွ ေၾကာ္စား စား အဲေလ စားစရာလား. ဒင္းတို႔ဆိုတာ မစားေကာင္းတဲ့အသီးလိုပဲ. ဒါေပမယ့္လည္းဗ်ာ စကားပံုလည္းရွိေသးတယ္ေလ. စားရမွာလည္း အဆီတဝင္းဝင္း ပစ္ရမွာလည္းသဲတရွပ္ရွပ္ဆိုလား မသိပါဘူး စကားပံုေတြဆိုတာသိပ္မ်ားလြန္းတာ ဦးေနွာက္ကလည္း ခပ္ေသးေသးရယ္ အာ့ေလာက္အမ်ားႀကီးဆိုေတာ့ကာ ေတာ္ၾကာ ဦးေနွာက္နဲ႔မဆန္႕ဘဲ ေခါင္းႀကီးေပါက္ကြဲထြက္သြားရင္ ဒုကၡ, ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဟိုသီခ်င္းထဲကလိုေပါ့ဗ်ာ ဘာတဲ့ #ရွာပံုေတာ္မင္းသားႀကီး အခန္းတိုင္းတကာ ေရာက္ခဲ့ျပီ ဘယ္အရပ္သူေခြေနမွန္းလည္းမသိေတာ့ ခက္လွသည္# ဆိုသလိုပါပဲဗ်ာ ဒင္းတို႔ကဘယ္အရပ္မွာတိုးေဝွ႕ေနသလဲမွ မသိပဲဗ်ာ ေၾသာ္ မရွိမေကာင္းရွိမေကာင္းဆိုတာဒင္းတို႔ကို ေျပာတာ . ခုလည္းအခန္းထဲကို မေရာက္နိိုင္ေသးဘူး ပါးစပ္ကသာ ေသာက္ျမင္ကတ္လွပါခ်ည္ရဲ႕ေျပာေနတာ လက္ေတြ႔က်ေတာ့မဟုတ္ျပန္ဘူး ဟီး ဒင္းတို႔ကမစားေကာင္းတဲ့အသီးဆို ကြ်န္ေတာ္ပဲအစားခံလိုက္ပါ့မယ္ေလ ခြီးး

သည္လိုနဲ႔ပြစိပြစိေျပာရင္းေလ်ွာက္လာလိုက္တာ ေက်ာင္းႀကိဳေက်ာင္းႀကားေတာင္ေရာက္လို႔ ဟုတ္တယ္ေလ  ေသခ်ာေတာင္မၾကည့္ဘဲ ေလွ်ာက္လာတာကိုး

ဒါနဲ႕ေလ ေက်ာင္းေဆာင္ေဟာင္းရဲ႕ေလွကားနားေရာက္ေတာ့ အသံေတြၾကားရတယ္ဗ် ဟီး အာ့နဲ႕ပဲ ေျခသံဖြဖြနင္းျပီး ခိုးၾကည့္လိုက္တာေပါ့ ေယာက်ာ္းေလးဆိုတာလည္း ဒါမ်ိဳးက်စပ္စပ္စုစုကို ေခ်ာင္းခ်င္သားဗ်

ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ခံုးေတြကို ပိုမိုျမင့္တက္လို႔ မ်က္လံုးေတြကိုပိုျပဴးေစခဲ့တယ္

ျပီးေတာ့...

         ကြ်န္ေတာ္မ်က္ရည္ေတြၾကားက ေျပးထြက္လာမိတယ္ အိမ္မက္တစ္ခုပဲလို႔ေတြးခ်င္ေပမယ့္ လက္ေတြ႕ႀကီး မျဖစ္နိုင္တာ ဘယ္လိုမွမျဖစ္နိုင္တာ တစ္ခုက, တကယ္ေတာ့ မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာထက္ကို ကြ်န္ေတာ့္စိတ္က လက္မခံနိုင္တာ သူ-သူတို႕ Krisနဲ႕ ChanYeolနဲ႕,