Karanlık Deniz

1.Bölüm|Herşey Başlıyor

  Merhaba arkadaşlar ben Esila bu ilk hikâyem olucak umarım beğenirsiniz...

Bazen sadece umuda ihtiyaç duyarız bazende sadece mutluluğa...

Okuldan çıktığımda biraz olsun rahatlamıştım. Gerçekten bizi okulda çok çalıştırıyorlardı. Bunun sebebi bir devlet lisesi olarak diğer tüm kolejlerden, daha iyi puanlar almış öğrencilerin bizim okulda olmasıydı. Bu gerçeten imrenilicek bir durummdu.

Eve doğru yavaş adımlarla yürümeye başladım, yoldan geçen herkes farklı bir telaş içerisindeydi. Her bir insan farklı düşünceler içerisinde, farklı duygulara kapılıp gittikleri gözlerinden belli oluyordu. Eve vardığımda ilk işim lavaboya girmek oldu, her nedense bir şekilde okuldan eve geldiğimde lavaboya girmeyi günlük rutin haline getirmiştim. Lavabodaki işlerimi halletikten sonra hemen pijamalarımı giyindim. Ve yatağıma uzandım, annemin o huzur verici sesini duyduğumda yüzümde bir gülümseme oluştu. Annem benim için çok değerli, bazen annem olmasa ne yapradım? diye düşündüğümde anında gözlerim dolmaya başlıyor bunun düşüncesi bile beni üzmeye yetiyordu. Annem, babam ve beni çok güzel tamamlıyor o olmasa sanki bir yap boz parçasını bulamadığınızda rahatsız olursunuz ya ve o parçayı bulamdan o resmin tamamlanamayacağını bildiğinizden yerinizde duramazsınız. Benimkide böyle bişey işte, annem benim o değerli aynısından bir tane bile olmayan, o güzel yapboz parçam.

Merdivenlerden aşşağı inerek koridorun sonundaki mutfağa ulaştığımda etrafı yine o güzel yemek kokuları sarmıştı. Annemin yanına vardığımda yanaklarını sömürürcesine öptüğümde annem de, beni öpmeden edemedi.

"Allah'ım ben böyle mükemmel, böyle yumuşak yanaklara sahip olan bir anneyi hak edecek ne yaptım." dedim gülümserken.

"Allah'ım beni bu kadar çok seven böyle güzel ve zeki bir kızı hak edicek ne yaptım." dedi o da benim gibi, yanaklarını son bir kez sıkarak bende annemin yanında tezgâhın üzerine doğrama tahtası, bıçak ve domatesleri bırakarak bende işe koyuldum.

"Eee annem ne yaptın bu gün."

"Aynı anne yine dersler, sınavlar falan çok yoruyolar." diye yakındım anneme.

"Olucak o kadar kızım lise sondasın, üniversiteye başlayacaksın bu kadar çalıştırmaları sınav yapmaları normal ama sen ygs de sakın heyecanlanma akışına bırak sanki evde test çözüyormuşsun gibi düşün tamam mı benim güzel Meyra'm." dedi annem gülümserken, onun bu öğütlerine gerçekten alışmıştım lise son da olduğum için beni fazla sıkmamaya çalışıyordu.

Zilin çaldığını duyduğumda bir anlık irkilmeyle parmağımı kestim gerçekten çok derin gözüküyodu, kahretsin!

"Aaah" diye çığlık attığımda annem telaşla bana doğru döndü ve elimi narince tutarak suyun altına soktu.

"Ah! be kızım dikkat etsene biraz, çok derin bu bekle ecza dolabından tentürdiyot ve sargı bezi alıp geliyorum."

Annem ecza dolabına doğru yürürken kapının çaldığı aklıma geldi ve parmağıma üfleye, üfleye kapıya doğru gittim açtığımdaysa her şeyin yeniden başladığını o an anladım...

Umarım beğenmişsinizdir, oylarınız benim için çok önemli ilk 5 oyda 2. bölüm gelicek. Hepinize burdan kucak dolusu sevgiler... (Bu arada diğer bölüm daha uzun olucak.)

                                                 -Esila Kaya