KÜLKEDİSİ

MEKTUP

Kız ağlayarak içeri girdi .Herkes uyumuştu.Oda bu yüzden odasına gidip uyudu.Sabah uyandığında üvey annesi ona bağırıyor

-Sedef sen hala kalkmadın mı?Neden kardeşlerini uyandırmadın?Çabuk kardeşlerini uyandırır okula git.He unutmadan okuldan döndüğünde evde olmayabilirim.Alışverişe çıkacağım.Bu yüzden işlerini şimdiden söyleyeyim.Çamaşır yıkanıp asılacak yemek hazırlanacak ev temizlenecek odalar toparlanacak sonrada ne yapacaksan yap.

-Peki anne

Kız kardeşlerini uyandırdı ve hazırlanıp okula gitti.

Özel okulda oluyordu ama burslu kardeşleride özel okuldaydı ama onlar burslu değildi.

Okula gitti herkes onun hakkında konuşuyordu

"Bu kız neden bu okula geliyor?" "Aa bakın şu ezik kız." "Onun annesi ona her gün bir veriyormuş."

Kız her gün bunları yaşıyordu.

Sınıfa girdi ve sırasına doğru yöneldi.Sırasının üstündeki zarfı gördü .
Sonra eline aldı ve okumaya başladı.

Bu kağandandı.

"Ben Kağan sana söylemem gerek birşey var okul çıkışında saat üçte sizin ordaki parkta buluşalım."

Kız mektubu aldı ve çantasına koydu.Tenefüste kandine gidip bir kahve altı sonrada bir banka oturdu.

Hiç bir şey anlamamıştı .Aceba Kağan ona ne söyleyecekti?

Kahvesini yudumlarken dün yaşananlar aklına geldi.Ve böylelikle ağlamaya başladı.

Üzerindeki halsizliği hissediyordu.Kolları,bacakları ,elleri ağrıyordu.

Bier yanı uyumak bir yanı yürümek yürümek, hiç bilinmeyen yerlere gitmek,sonsuzluğa doğru gitmek istiyordu.

Taki ders zili çalana kadar .

Bir kaç dersten sonra okul bitti kızda koşarak eve doğru yürüdü.

Hemen yakınlarında olan Adalar'ın yanına gitti ve

-Ada benim bir işim var çok önemli ama üvey annemde bana iş verdi bu yüzden onları sen yapar mısın diycektim.

-Tamam sen git işler de her zamanki gibi değil mi?

-Evet hadi görüşürüz.

Kız hemen Kağan'ın bahsettiği parka gitti ve beklemeye başlatı bir saat iki saat sonra yağmur başladı kız çaresiz eve dönmek zorunda kaldı.Buda bir şaka olmalıydı.

Zaten o şaka yapmak için kullanılırdı.
Arkadaş olmak için değil.