Okula ulaştığımda beş dakika geç kaldığımı biliyordum. Sınıf kapısının önüne geldiğimde derin bir nefes aldım ve kapıyı hafifçe tıklattım. Kapıyı açtığımda sınıftakilerin bana meraklı gözlerle baktığını gördüğümde açıkçası biraz ürkmüştüm. Kısık sesimle özür dileyip boş bulduğum sıraya oturdum. Okulun ilk günü ders işlemiyorduk fakat hoca sürekli başımızdaydı. Zilin çalması için dua ediyordum ki zil çaldı. Herkes dışarı çıkmıştı benim arkadaşım olmadığı için sınıftaydım. Bir anda sınıfa garip biri geldi üzerinde bol bir eşofman üzerinde mini elbiseyi aratmayan bol bir t-shirt ve altında da spor ayakkabı vardı. Suratını kapşonla kapatmıştı bu yüzden suratını göremiyordum. Bana yaklaştığını görünce hemen ayağa kalktım ve bir adım geri çıktım. Bana birkaç adım uzakta durup:
-Tek varlığını kaybetmeye hazır mısın? Dedi.
+Sen kimsin anneanneme ne yapacaksın dedim gözlerimden yaşlar boşalarak. O sadece duruyordu ve konuşuyordu.
-Zaman dedi,zaman gösterecek diyerek sınıftan çıktı.
Arkasından bende çıktım fakat onu hiçbiryede göremedim. Gözlerimden yaş akarken bir sağa bir sola koşuyordum ki ders zili çaldı.LANET OLSUN... Hemen sınıfa girip çantamı toparlayıp sınıftan çıktım. Eve doğru koşuyordum ağlayarak okulu arkamda bıraktım ve köşeyi döndüm. Eve tam birkaç metre kalmıştı ki yine aynı kişi yolumu kesip;
-Merak etme dedi. Yüzünü açmaya kalkışınca bileklerimi sıkıca tutup beni geri iktirdi ve koşarak benden uzaklaştı. Çok korkmuştum hemen eve doğru yürüdüm. Kapıyı açtığımda anneannem evde yokktu. Gözyaşlarım birden boşalıverdi. Çantamı bir kenera fırlatıp evden çıktım komşuların kapısını çaldım fakat kimse anneannemi görmemiş. Eve dönmeye karar verdim ama yine bir şok yaşadım o da neydi? AMAN TANRIM!!!
