in that moment... i loved him

Μέρος 18

elena's pov

 -Ντέιμον φτάνουμε?

-Σε 3 λεπτά .Ει ει κοιταξε με ολα θα πάνε καλά ειπε και μου έπιασε το χέρι Μην ανησυχείς,δεν χρειάζεται να ανησυχείς

-Μακάρι να γίνουν καλάδεν θα το αντέξω αν πάθουν κάτι

Το τηλέφωνο του Ντέιμον άρχισε να χτυπάει ,είδα οτι ήταν ο στέφαν 

-Στέφαν?Που είσαι?Οκ μόλις φτάσαμε ερχομαστε 

-Έλα Ελένα ,πάμε μου είπε βγαινοντας απο το αυτοκίνητο .Τρεξαμε και οι δύο στο νοσοκομείο

Στην είσοδο ήταν η Κάθριν και ο Στέφαν 

-Που είναι?Είναι καλα?

-Ελένα φτάνουν απο λεπτό σε λεπτό μου είπε η Κάθριν κλαίγοντας.Αμέσως την αγκάλιασα και είδα τον Ντέιμον να ψιθυρίζεικάτι στον Στέφαν αλλά δεν κατάλαβα τι.Αμέσως μετά είδαμε το ασθενοφόρο και τρέξαμε έξω Απο το ασθενοφόρο βγήκε ένας άντρας

-Είστε συγγενείς?

-Είναι οι γονείς μου απάντησα είναι καλα?

-Λύπάμαι είπε

-Τί?Τι σημαίνει αυτό ?Που είναι οι γονείς μου?είπα κλαίγοντας και κοιταξα την Κάθριν

-Λυπάμαι αλλά...δεν τα κατάφεραν είπε κοιτάζοντας το πάτωμα

-Όχι όχι όχι δεν μπορει να είναι αλήθεια είπε η Κάθριν 

Αμέσως έφτασαν δίπλα μας ο Στέφαν και οΝτέιμον 

-Όχι δεν γίνεται να είναι νεκροί,Ντέιμον δεν γίνετε,δεν είναι δυνατόν,ούρλιαξα

-Ελένα ,Ελένα ήρέμησε σε παρακαλώ,μου είπε αγκαλιάζοντάς με 

-Μου είπες οτι δεν θα πάθαιναν τίποτα ότι δεν έπρεπε να ανησυχώ Ντέιμον 

-Έλένα...

Έβλεπα να ανοίγουν τις πόρτες του ασθενοφόρου και να τους βγάζουν έξω και έτρεξα στο φορίο

-Μαμά ,μπαμπά γιατί,έκλαιγα ,γιατί ο Ντέιμον ήρθε και πάλι δίπλα μου ,και έβλεπα την Κάθριν στηναγκαλιά του Στέφαν να κλαίει και να κλάιει χωρίς σταματημόΤι θα κάνουμε τώρα ,Πώς θα τα βγάλουμε πέρα είπα

-Ελένα είμαι εγώ εδώ  είπε ο Ντέιμον και με αγκάλιασε σσφιχτα

-Μην μαφήσεις σε παρακαλώ 

-Δεν θα σε αφήσω αγάπη μου ,με φίλησε 

Τους είχαν πάει ήδη μέσα

-Θέλω να τους δω είπα ,πάμε Ντέιμονσε παρακαλώ ,να τους δω

Όταν ήμασταν στον δρόμο ,ψιχάλιζε και τώρα έβρεχε κανονικά

-Κορίτσια πρέπει να πάμε μέσα ελάτε είπε ο στεφαν και ο ντέιμον 

Ξαφνικά είδα την Κάθριν να λιποθυμάει ευτυχως ο Στέφαν ήταν εκεί για να την κρατήσει ,έτρεξα δίπλα της 

-Κάθριν,Κάθριν?Κάθριν με ακους??

-Ελένα πρέπει να την πάμε μέσα ,να τη δει ένας γιατρος είπε ο Στέφαν 

-Πάμε γρήγορα φώναξα 

Οστέφαν την πήρε στην αγκαλιά του και ο Ντέιμον ηρθε δίπλα μου και μου κράτησε το χέρι 

-Γιατί μας συμβαίνουν όλα αυτα ρε Ντειμον?τον ρώτησα

-Ελένα ξέρω πως νιώθεις ,τα έχω περάσει και εγώ και ο Στέφαν, θα περάσει ,ο πόνος θα φύγει 

Μπήκαμε μέσα και βρήκαμε ένα γιατρό .Ο Στέφαν του είπε τι έγινε και την έβαλαν σε ένα δωμάτιο 

-Μην ανησυχείτε θα είναι ια χαρά είπε ο γιατρός.Αυτό που θέλω απο σένα κορίτσι μου,είναι να φανείς δυνατή για την αδερφή σου 

-Θα... θα είμαι είπα και ο Ντειμον με κοίταξε και μου έπιασε το χέρι ....