in that moment... i loved him

Μέρος 10

elena's pov

Είχαν περάσει 2 εβδομάδες απο το ατύχημα .Οι γονείς μου είχαν φύγει για ένα ταξίδι.Το χρειάζονταν μετά από όλα αυτά.Το χέρι μου δεν είχε γίνει καλά και το είχα ακόμη σε γύψο.Η Κάθριν και ο Στέφαν ήταν πολύ ευτυχισμένοι που ήταν μαζί.Αλλά είχα τη διαίσθηση οτι ο Ντέιμον προσπαθούσε να με αποφύγει αφού έιχε φύγει εδώ και μια εβδομάδα.Δεν είχα καθόλου νέα του,είχα αρχίσει να ανησυχώ.Ρωτούσα συνέχεια την Κάθριν και τον Στέφαν αν είχαν μιλήσει καθόλου,Ηαπάντηση ήταν πάντα αρνητική και είχα αρχίσει να νομίζω οτι με εγκατέλειψε και εκείνος.Οταν είχα αρχίσει να χάνω τις ελπίδες μου και να αναρωτιέμαι τι έχει πάει στραβα με εμένα εμφανίστηκε.

(χτύπημα πόρτας)

-Έρχομαι φώναξα .Μόλις άνοιξα την πόρτα δεν περίμενα να τον δώ.Ήμουν τόσο ευτυχισμένη αλλα και θυμωμένη .

-Σου έλειψα?είπε με το στραβό χαμόγελό του ο Ντέιμον

-Πας καλά? Φεύγεις χωρίς να μου το πεις ,χωρίς να με αποχαιρετήσεις και μετα έρχεσαι εδω ξαφνικά και μου ρωτάς αν σου έλειψα?Έφυγες και νόμιζα πως δεν θα γυρνούσες όπως εκείνος.Ξέρεις πόσο τρόμαξα ?χωρις να το καταλάβω έτρεχαν ποτάμια στα μάγουλά μου.Γιατί με άφησες μόνη?Πήρε ένα σοβαρό ύφος ξαφνικά

-Ελένα χρειαζόμουν λίγο χρόνο να σκεφτώ ,να βάλω τα πράγματα στην θέση τους ,αλλά τώρα είμαι εδώ.

Χωρίς να σκεφτώ τι έκανα τον αγκάλιασα ,απλά τον αγκάλιασα,το είχα τόσο πολύ ανάγκη.Με αγκάλιασε και εκείνος και ένιωσα χαρούμενη ξανα.Χαμογελάσαμε και οι δυο .Έλα μέσα του είπα .

Μόλις μπήκαμε μέσα ,καθίσαμε στο σαλόνι .Δεν θα ξαναφύγεις έτσι? τον ρώτησα περιμένοντας να πει όχι 

-Μόνο αν το θελήσεις.απάντησε

-Δεν θα το θελήσω πίστεψε με .

-Θέλεις να κάνουμε μια καινούργια αρχή?με ρώτησε χαμογελόντας

-Ναι .του απάντησα ηταν πραγματικά οτι ήθελα και χρειαζόμουν

-Ωραία λοιπον , θα περάσω να σε πάρω στις 8 

-Οκ στις 8 λοιπόν.

Πριν φύγει μου χαμογέλασε και μου φίλησε το χέρι .Θα τα πούμε τότε πριγκίπισσα

Απο εκείνη τη στιγμή ήξερα πως όλα θα άλλαζαν