in that moment... i loved him

Μέρος 7

(Συνέχεια)

-Δεν υπάρχει περίπτωση ΕλέναΔεν θα φύγουμε ,ήρθαμε για να τον γνωρίσεις και τώρα που ξέρρις οτι είναι ο Ντέιμον θα φυγεις δεν θα του πεις ουτε ένα ευχαριστω;

-Έχεις δίκιο είπα μεκατεβασμένα τα ματια.Ας μπούμε πριν το μετανιωσω λοιπον

Μπήκαμε μέσα ,καθόταν σε ένα τραπέζι ,φαινόταν τόσο γοητευτικος .Τα γαλάζια μάτια του ξεχώριζαν όμως,τόσο όμορφα,τόσο μπλε

Καθώς τον πλησιάζαμε ,σηκωθηκε όρθιος

-Απότι φαινεται, μόνο μια είναι η Κάθριν

-Εγώ ειμαι η Καθριν 

-Είμαστε διδυμες,Εγώ είμαι η ΕλέναΣυγγνώμη για.χθες δεν ήξερα οτι νόμιζες οτι ήμουν η Κάθριν .Πραγματικά χίλια συγγνωμη

Ξαφνικα ακούστηκε εναςήχος ήταν μήνυμα για την Κάθριν.Μόλις το διαβασε άρχισε να χαμογελάει.Κατάλαβα οτι ήταν απο τον Στέφαν

-Εγώ πρέπει να φύγω ,με περιμένει ο Στέφαν,είπε ηΚάθριν χαμογελόντας.Αμέσψς την κοιταξα με το 'θα με αφήσεις μονη μου'βλέμμα.Με κοιταξε και  ανασήκωσε τους ώμους της.

-θα τα πάς μια χαρα,μου ψιθύρισε

-Το ελπίζω ψιθύρισα και εγώ

Ο Ντέιμον χαμογέλασε σαν να μας άκουσε .Μολις η Κάθριν έφυγε ,γύρισα προς τον Ντέιμον και του είπα

-Επίσης ευχαριστω που με έσωσες,αν δενήσουν εσύ ,μπορει να μην τα κατάφερνα του είπα κοιτάζοντας τα ματια του

-Εγώ νομίζω οτι αν δενήμουν εγώ θα ήταν κάποιος άλλος.Εξάλλου νόμιζες οτι ήθελα να σε ρίξω έτσι δεν είναι;Λογικά πολλοί θα ήθελαν το ίδιο.Ίσως να μην έπρεπε να σε σώσω αλλα να σε προσπεράσω απλως κακαι όσο θα αργοπαιθενες να σκεφτόσουν:Μακάρι να ήταν εδώ αυτός που μόλις έβριζα.

Είχα βουρκώσει.Δεν περίμενα να γίνει κάτι τετοιο.Νόμιζα οτι θα μου έλεγ δεν χρειαζεται να με ευχαριστεις ή κάτι τετοιο και θα γνωριζόμασταν καλυτερα ίσως να είχαμε την ίδια κατάληξη με τον Στεφαν και την Κάθριν,ίσως να με φιλουσε στο πρώτο ραντεβου.Έβαλα τα κλάματα

-Ξέρεις κάτι;Αν αυτός που αγαπούσες πιο πολύ σε άφηνε την ημέρα των γενεθλιων σου με ένα σημείωμα και σου έλεγε οτι θα γυρίσει αλλα έιχουν περάσει τόσοι μήνες και δεν έιχει φανει ίσως να σου φαινόταν παράξενο να έρθει κάποιος άλλος να σου μιλήσει και ίσως να ξήσουν και εσύ επιθετικος.Αλλιώς σκεφτόμουν αυτη τη συνάντηση αλλα με προδωσαν μιά φορα και τωρα ήρθε και η δεύτερη.Τι περίμενα οτι όλα θα φτιάξουν;Τώρα λοιπόν Ντέιμον καταλαβαίνω πόσο αφελής ήμουν

-Συγγνώμη δεν...πήγε να πει,σταμάτησε

-Όπως το περίμενα

Αμέσως προχώρησα προς την έξοδο ,ήμουν τόσο θυμωμένη που δεν έβλεπα μπροστά μου.Έτσι δεν είδα το αυτοκινητο που ερχόταν καταπάνω μου

-Περίμενεσυγγνώμη φώναξε .Ελένα πρόσεξε!!!

Το αυτοκίνητο με χτύπησε,δεν το είδα.Ήμουν στο πάτωμα.Άκουγα μιαφωνή δίπλα μου.Πρέπει να ήταν ο Ντέιμον .Ηρεμησε Ελένα όλα θα πάνε καλα,μου έλεγε .Πώς είχεφτάσει τόσο γρήγορα δίπλα μου αφού δυο δευτερόλεπτα πριν το αμαξι ερθει καταπάνω μου ήταν έξω απο την πόρτα;.