in that moment... i loved him

Μερος 2

Άντε πάμε !της είπα.Θα αργήσουμε την πρώτη μέρα το σχολείου.Δεν περίμενα ποτέ να το πω εγώ αυτό στην Κάθριν αλλά έπρεπε να βγάλω τον Ελάιτζα απο το μυαλό της.Καλά λες ,πάμε .μου απάντησε αμέσως.Φτάσαμε εγκαίρως στο σχολείο .Η Κάθριν ήταν ενθουσιασμένη που άρχιζε η χρονιά ,εγώ πάλι ήμουν ενθουσιασμένη που επιτέλους τελείωνε το σχολείο.Συνήθως εγώ ήμουν η αδερφή που χαμογελούσε συνέχεια και ειδικά οταν εκείνος ήταν μαζί μου.Με έκανε να χαμογελάω τόσο εύκολα .Αλλά μετά εκείνος έφυγε και με άφησε μόνη.Μόλις τον γνώρισα ήξερα ότι όλα θα ήταν διαφορετικά.Ακόμη δεν έχω καταλάβει γιατί έφυγε.Έφυγε αφηνωντας μου μόνο ένα σημείωμα ,την ημέρα των γενεθλίων μου."Πρέπει να φύγω ,δεν μπορώ να σου εξηγήσω τι συμβαίνει αλλα θα τα πούμε απο κοντά .Θα γυρίσω πριν να αρχίσει η σχολική χρονιά Αντίο σαγαπώ-Κάι"Δεν ξέρω αν του έκανα κάτι και αποφάσισε να με πληγώσει έτσι την ήμερα των γενεθλίων μου.Βέβαια ήταν και τα γενέθλια της Καθριν εκεινη την ημέρα (αφού ήμαστε διδυμες.)Της χάλασα τη μέρα με τα κλαματά μου αλλά εκείνη ήταν δίπλα μου όπως και να χε .Ετσι έπαψα να χαμογελάω οταν δεν ήταν "απαραίτητο".

Τώρα αυτό που σκέφτομαι είναι οτι θέλω να γνωρίσω κάποιον που θαμε κάνει να χαμογελάσω ξανά,που θα μου δώσει μια αγάπη που θα με κατακλύσει ,που θα μου δώσει πάθος,περιπέτεια και ισως και λίγο κίνδυνο (😏)

Μέχρι να γνώριζα αυτόν που θα μου τα δώσει ολα αυτά ομως επρέπε νασυνεχίζω να ζω τη ζωή μιας απλής έφηβης.Το οποίο πέτυχε για λίγο καιρό.Όμως εβλεπα την Κάρολαιν με τον Κλάους,την Μπονι με τον Ένζο και ζήλευα αλλά ήμουν και χαρούμενη που ήταν μαζι επιτέλους και περνούσαν καλά μαζί.

Είχαν περάσει ήδη 3μήνες απο την αρχή του σχολείου και ολα πήγαιναν φυσιολογικά.Μέχρι που έγινε κάτι που θα αλλαζε την ζωή μου και τη ζωή της Κάθριν

              Katherine's pov

Επιτέλους Παρασκευή και μετα απο την Παρασκευή σαββατοκύριακο είπα απο μέσα μέσα μου μόλις ξύπνησα.Έκανα ενα ντους και πήγα να φωνάξω την Ελένα γιατί ήμουν σίγουρη οτι θα είχε ξυπνήσει αλλα θα είχε ξανακοιμηθεί .Ήταν καλή ιδέα που της είπα να κοιμόμαστε σο ίδιο δωμάτιο τελικά.Έτσι μπορω να την έχω κοντά μου και να την προσέχω επειδή μπορεί να δείχνει δυνατή αλλά καταβάθος ο Κάι της έλειπε πολύ.Φώναξα απο το μπανιο να ξυπνήσει αλλα δεν απάντησε.Τρομαξα και έτσι πήγα να δω τι έγινε .Ήταν κατακόκκινη.Έλενα ,τι έχεις;τη ρώτησα.Δεν νιώθω πολύ καλά Κάθριν.Το βλέπω αλλά τι έχεις; τι νιώθεις; τη ρώτησα.Νιώθω ....νιώθω σαν ....σαν να θέλω να κανω εμετό.μου ε ίπε και έτρεξε στο μπάνιο.Ελένα ;είσαι καλά;Τώρα είμαι καλύτερα...νομίζω.Έλα ,ξάπλωσε της είπα.Δεν θα πάω σχολείο,θα κάτσω μαζί σου ,εδώ.Όχι όχι δεν χρειαζεται.Θα ναι απλα μία γρίπη και δεν θέλω να σε κολλήσω .Ελένα....όχι Κάθριν με διέκοψε.Καλά αλλά μόλις γυρίσω απο το σχολείοθα με αφήσεις να σε φροντίσω ετσι;Θα δούμε !μου είπε .Άντε πήγαινε θα αργήσεις μου είπε πριν προλάβω να της πω κάτι αλλο.Και ευτυχώς που δεν επέμενα και δεν έκατσα σπιτι επειδή ίσως να μην γινόταν ποτέ η γνωριμία που άλλαξε τη ζωή μου.