De wolven huilen vanacht

De soorten wolven

We waren na een wandeling thuis boven op mijn kamer. ' waarom ben je naar de heks geweest hoe heb je haar leren kennen?' Vroeg ik.'Dat kan je niet vertellen het is het geheim dat niemand mag weten.'

Ik vond het maar raar. Zou hij iets te maken hebben met de heks ? We begonnen het middel te maken hij pakte uit zijn tas nog een paar spulletjes voor het middel. Ik was nog nooit zo verliefd geweest. Maar hij leek persies niet zo verliefd. Het was dus niet wederzijds.

We pakte het boek erbij en maakte het middel. Het was zo romantisch. Hij was bezig terwijl ik in zijn ogen keek. Tot hij het door had ik draaide me meteen een beetje om en nam een middeltje en begon joren te helpen. Dit voelde aan als een romantische date.

Ik begon te dromen. We waren verliefd en liepen hand in hand door het park maar toen we afscheid namen kuste we. Het was magisch ! Mijn lippen stonden in werkelijkheid als klaar om te kussen. Tot op mijn droom verstoord werd. ' wat doe je daar ?'vroeg Joren. Ik stond er met mijn lippen. Ik droomde ervan ! Dit was genant.

Joren wist wat ik bedoelde. Wat ik voelde ! Wat ik wou ! ' ik moet gaan,'zei hij.

Het was mijn schuld dat hij ging. Ik had me belachelijk gemaakt !

Joren gaf me een klein kusje en ging weg. Ik begon helemaal te blozen. Het was net zo magisch als een grote kus op de lippen. Dan zou hij toch niet boos zijn. Toen hij weg ging wou ik de kamer van mijn deur sluiten ik hoorde nog een paar stemmen van mama en joren die elkaar ontmoeten. Dus zij kenden elkaar ook al ik wou wel eens weten wat mama over joren vond. Zou zij hem leuk vinden of niet ? Ik miste joren. Ik had de deur gesloten en ging naar het raam. Het was volle maan. Ik ging slapen. Ik was aan het dromen dat Joren een weerwolf was. Hij was bij mij maar moest gaan voor volle maan. Want bij volle maan zouden de weerwolven gaan huilen. Ik werd wakker. Het was al ochtend.

Ik keek op mijn bureau want er lach een klein papiertje op. Er stond op :

Sorry dat ik gisteren weg moest. Ik voel hetzelfde voor jou als jij voor mij.

Bel me.

Groetjes Joren

Zijn telefoonnummer stond onderaan het papiertje. Het was vandaag school en mijn werkstuk was nog niet af. Ik vertrok naar school. Ik kwam op school aan. 'Over wat heb jij je werkstuk gemaakt,'vroeg Lieselotte. ' weerwolven.' Ik keek naar de klas tot ik opeens Joren zag. Ik wist het niet zeker zou het Joren nu echt zijn of zou het gewoon een verbeelding zien omdat ik hem miste ? Ik wost het zeker hij was echt. 'Ik moet even weg,'zei ik. Ik liep naar Joren.

'Wat doe jij hier,'vroeg ik.'Ik weet van je werkstuk over weerwolven het is niet af kom mee naar de weerwolven deze avond en vraag dat je je werkstuk morgen mag inleveren.'

Ik was blij dat hij me wou helpen. Was het dan een date ? Gingen we samen naar de weerwolven kijken ? Zou het romantisch worden ? Ik ging naar de rij en de bel ging. We gingen naar de klas. Het school was uit. Ik mocht morgen mijn werkstuk inleveren.

Ik was thuis en ging eten. Er werd aangebeld en ik ging opendoen.'Joren kom binnen,'zei ik. Ik pakte een jurk en liet het zien.'vind je deze jurk mooi ?''Ja di vind ik mooi.'Ik ging naar de badkamer en kleede me om. Ik deed mijn haar nog goed en ging terug naar de kamer.'Wat vind je ervan ?'vroeg ik.'Je bent mooi.' Hij kwam dichter naar mij. Hij kuste mij. We gingen samen naar de weerwolven. Opeens werd ik gebeld.'Hallo met Rosa.''Rosa het is lieselotte mag iedereen zijn werkstuk morgen inleveren?''Ja dat mag daag.''daag'

Ik en joren waren op de plek aangekomen en Joren begon raar te doen.'Gaat het ?' Vroeg ik.

Joren werd een weerwolf en ging weg. Opeens kwam er een weerwolf op een steen en begon te huilen voor de volle maan.Toen kwam de weerwolf naar mij.'Ik werk voor de heks daarom wou ik het middel maken en ik voel ook iets voor jou maar weerwolven mogen niks samen hebben.''Hoe ben je een weerwolf geworden.''Door de spreuk te zeggen bij volle maan.Opeens werd ik ook een weerwolf. Ik had die spreuk ook gezegd. Ik ging naar huis. Ik maakte het werkstuk af. Ik en joren werden verliefd.