2.Bölüm

342 17 10
                                    

"Emin olmasam size burada açılmazdım. Kıskanıyorum seni anla. Seviyorum. Kız öğrencilerle komuşmanızı bile istemiyorum neden matematiğe bu kadar ilgiliyim biliyor musunuz ? Size karşı olan sevgimden dolayı merak etmeyin okuldan da gideceğim. "

"Eylül.."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kendimi zor bir şekilde odadan dışarı attım. Biliyorum kalbim acıyor.. Sınıftan montumla çantamı alıp hemen nerdivenlerden hızla indim. Dersler şuan zerre umrumda değildi kalbim herşeyin önüne geçiyordu. Canım bu denli yanarken ben nasıl ders dinlerim.. Havanın verdiği o soğukluk ve yağan yağmurun etkisiyle herşey daha da yoğunlaştı. Sanki duygularımı gökyüzü anlatıyordu.. O yağan yağmur altında sırılsıklam olduğum halde yürümeye devam ettim.. Telefondan kızlara mesaj attım aramamalarını da özenle yazdım. Ellerim yağmurun ve soğuğun etkisiyle yavaş yavaş uyuşmaya başlayınca montumun cebine koydum ellerimi. Hala onu seviyorum yaptığım hata olduğu halde hala ellerini tutmak onun olmak istiyor mudum sahiden ? Gözlerimden akan yaş yağan yağmur damlaları ile karışıyor yüzüme çarpan soğuk daha da üşütüyordu bedenimi.. Yağmur azda olsa durmuştu. Boş bulduğum bir banka oturup düşünmeye başladım. Hata mı yaptım onu sevmekle ? Onu kırdım mı acaba ? Kalbim niye kırık olduğu halde hala ondan bahsetmeme dayanamayıp hızla atıyor ? O da haklı gelip kucağıma atlayacak hali yok ya. Elime aldığım telefonuma baktım ve tekrar geri cebime koydum. Canım öylesine yanıyordu ki tarifsizdi bu. Neden yaptım neden tutamadım kendimi ? Bağırmaya başladım ağlamam daha da şiddetlenmişti bu sefer hıçkırıklarım da karışmıştı içine.. Onu hepten kaybettim şimdi. Herşey benim suçum. Yağmur yine şiddetini arttırdığında yüzüme düşen damlalarla gözyaşım karışıyordu.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BARAN'IN AĞIZINDAN

Bugün ilk dersim 12. Sınıfaydı derse girdiğimde sınıfla selamlaşıp yoklama işini hallettim. Daha sonra soru çözmeye başladım. Ama bugün dersimde bir durgunluk vardı. Dersin bitimine 5 dakika kala sınıfı serbest bıraktım. Eylül'e baktığımda ilk ders bitti diye şükür edercesine dışarı baktı daha sonra kafasını çevirdi ve yüzüme bakmaya çalıştı. Ona baktığım anda gözlerini başka tarafa çevirdi.

"Eylül ? "

"E-efendim ? "

"Teneffüste benimle öğretmenler odasına geliyorsun. "

"Neden hocam ? "

"Öyle gerekiyor. "

Dedim ve zil çaldığında çay bardağımı aldım ve çıktım sınıftan. Hissediyordum uzun süredir Eylül benim dersimde çok başarılıydı. Bana olsn ilgisini her ne kadar fark etsemde etmemezlikten geliyordum çünkü bu onu üzerdi. Eylül aslımda güzel bir kız. 18 yaşında olmasına rağmen yaşına göre oldukça güzel. Siyah dalgalı buklemsi saçları esmerimsi teni kısaca herşeyi güzel ama ben buna hazır değilim. Onu heveslendirirsem ben kötü olurum. Her neyse Eylül ile rehberlik odasında baş başa kalmıştık. Ve anlatması için onu zorlasamda anlatmadı uzun bir süre.

"Neyin var ? "

"Nasıl yani ? "

"Eylül dün derste nasıldın bugün nasılsın neden katılmadın dersime ? "

"İlk ders olduğundan olsa gerek uykumu alamadım. "

"Hadi ama önceki haftalarda böyle değildin en sevdiğin ders Matematik."

"Diyorum ya hocam uykumu alamadım."

Yalan söylüyor şuan bir derdi var.

"Eylül bir sorunun var demek ki benden saklama söyle anlat korkma. "

"Pekala madem öyle korkmamalıyım sizden ama bunu söylediğim zaman ya siz ya ben gideceğim. "

"Anlamadım biraz daha açık konuş lütfen."

"Sizi seviyorum."

"Nasıl yani ? "

"Baya işte size aşığım."

"Emin misin bu duygularından senin yaşında ki bir çok kız öğretmenine aşık olabiliyor bu aslında sadece bir hoşlantı ama sizin yaş grubunuz bunu aşk olarak anlıyor ve bu şeylerden dolayı bizlere olur olmadık tripler atabiliyosunuz. "

"Emin olmasam size burada açılmazdım. Kıskanıyorum seni anla. Seviyorum. Kız öğrencilerle komuşmanızı bile istemiyorum neden matematiğe bu kadar ilgiliyim biliyor musunuz ? Size karşı olan sevgimden dolayı merak etmeyin okuldan da gideceğim. "

"Eylül.."

Odadan hızla çıkıp gitti. Heves hayranlık dedim kızmıştır bana. Artık derslerime katılmaz. Ya ben ne diyorum. Dışarıda deli gibi yağmur yağıyordu nereye gitmiş olabilir bu kız büyük ihtimalle sınıfa gitti diyerek koşar adımlarla merdivenleri çıktım ama sadece çantası ve montunu alıp gitmişti. Müdür'e birşey demeden okuldan çıktım sonuçta özel okul kim ne diyebilir. Neyse Yağmur sırılsıklam etmeden arabama binip okuldan çıktım. Onu kırdım mı acaba ? Belki de bşr daha güvenmeyecek kimseye. Arabayı sahile doğru sürmeye başladım. Arabadan inip bir kaç adım yürüdüm. Gözümün önünden hala gitmiyordu o anlar. Baran Sarsar Matematik öğretmenini öğrencisi Eylül Soyder seviyordu. Düşünmemeye çalıştıkca daha da kötü oluyordu herşey. Çözümleyemiyordum çünkü. Kendimi sorgulamaya başladım ama olmuyordu bir türlü en sonunda Mert'i aradım. Bulunduğum yerin konumunu attıktan sonra telefonu kilit yapıp cebime koydum. Havadaki o ellerim üşümeye başlamış bedenim sırılsıklam olsada duruyordum yağmur'un altında. Mert benim çocukluk arkadaşımdı.

~~~~~~~~~~

Mertle dertleştikten sonra o işi olduğunu söyleyip gitti. Bende şiddetini arttıran yağmura inat yürümeye başladım. Neden aklımdan çıkmıyor ?

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

+40 ve Yorum Olduğu zaman 3.bölüm gelecek bakalım neler olacak sahilde karşılaşacaklar mı ? Neler olacak ilerdeki bölümlerde ? İyi okumalar 😊😊😊😊😊

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 05, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ÖĞRETMENİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin