Werewolf moon

hoofdstuk 2

Die middag zat Clary alleen thuis. Ze lag op haar bed, en legde een ijscompres op de blauwe plekken, om het heelproces te versnellen. Ze siste van de pijn terwijl ze het compres op haar arm drukte. Een tinteling schoor door haar arm. Dan een plotselinge pijnscheut. Ze schreeuwde het uit. Na een paar minuten was alle pijn uit haar arm verdwenen, en ze haalde het compres eraf. Volledig genezen. Nadat al haar wonden een voor een waren genezen, plofte ze op haar bed. Wat was er vandaag gebeurd. Chase, Ethan en Caithlyn spookten door haar hoofd. Waarom Haatte Caithlyn haar toch zo?

Plotseling trilde haar telefoon. Ze kreeg een berichtje binnen. Tot haar verbazing was het van Alicia.

Hoi, Ik weet niet waarom ik je dit stuur. Maar na vandaag, denk ik dat hier een einde aan moet komen. Ik geloof niet dat jij het was,  en James ook niet. Klik hier

Het was een link, die leidde naar een instagram update. Clary klikte erop, en haar mond viel open.

Het was een foto van Caithlyn, alleen was die foto  gefotoshopt op het lichaam van een pornoster. Wat een vuile grap!

Maar wat er onder de foto stond, deed Clary pas echt schrikken.

Als je deze bitch ooit tegenkomt, spuug dan op haar voor me.
Xxx Clary .

Dat was háár naam. Háár naam onder die foto. Opeens was alles duidelijk.

Iemand had gedaan alsof Clary die foto had geplaatst. Zodat Caithlyn háár de schuld zou geven. Maar wie zou zoiets nou willen doen.

Kunnen we praten?

Dat was Laona, wat was er toch aan de hand?

Wat bedoel je? we praten toch?

Ik bedoel voluit.

Nu?

Het kan ook later, maar we moeten wél praten. Morgen, na je verjaardag.

Oké, dat kan wel.

Kijk je er naar uit?

Tuurlijk, ik vier al jaren zo mijn verjaardag samen met Ethan.

Je geeft om hem hè?

Heel veel, hij is als een broer voor me.

Zeg dat niet Clary, zeg dat niet.

Wat? Waar heb je het over?

We praten, morgen.

Laona? Laona, wacht!

En toen was Loana weg. Hoe hard  Clary haar ook riep, ze kwam niet meer terug. Bezorgd begroef ze haar gezicht in de kussens. Dit was niet zoals haar wolf zich normaal gedroeg. Wat was er aan de hand? Wat had Loana bedoeld? En waarom wilde ze voluit praten. Ze hadden niet meer zo gesproken sinds Haar twaalfde, en daarvoor alleen bij Clary's geboorte. Het moest belangrijk zijn, héél belangrijk. Ze was moe, moe van alles wat er op school gebeurt was, moe van Caithlyn, en de ruzie, moe van school. Ze sloot haar ogen en, met haar kleren nog aan, viel ze in een diepe slaap.

De volgende dag

'Gefeliciteerd meisje!' Gretig rende Clary naar beneden en ja hoor, daar stond een gigantische stapel cadeautjes. Haar vader en moeder stonden ernaast, beiden met een brede grijns. Clary vloog ze allebei om de hals. 'Dankje! Dankjewel!' En ze begon de cadeautjes uit te pakken. In het eerste zat een trui. 'Van tante' lachtte ze. Haar tante gaf haar elk jaar een trui. Ze waren noet lelijk, best mooi zelfs. Deze was blauw en donkerpaars, met een prachtig lijnpatroon. Wie tante ook was, ze kon héél goed truien maken.