•2• KURTLAR vs. VAMPİRLER ★ K-POP

2. Bölüm : KİMSİNİZ ?

Yeni tanıştığım kişilerin evine gitmek ne kadar güvenli bilemiyorum ama gidecek bir yerim olduğunu da sanmıyorum.

Gece geldiğimiz evde , yani kızların topluca kaldığı evde konaklayacaktım artık. Biraz garipti bu his...

Kaldığım odanın kapısına dışarıdan tıklatıldı ve hafif aralanarak içeriye birisi uzandı.

- Demek uyandın. Kahvaltıya gel. Dün gördüğün sızmış kızlarla tanışırsın.

Hafif bir gülümsemeden sonra kapıyı eskisi gibi kapatıp beni koskoca odada yalnız bıraktı.

Üzerimdekileri toparladıktan sonra kapıdan çıktım ve çok da büyük olmayan ama sevimlilik abidesi evin koridorunda yürüdüm.

Mutfağa ulaşmıştım.

Masada dün tanıştığım Maria ve Linda dışında üç kız daha vardı.

Gidip boş sandalyeye oturdum ve kendimi tanıtma gereksinimi duydum.

- Meraba , benim adım White. Daha doğrusu yeni adım bu.

Maria lafa atıldı:

- Arkadaşlar ; Ange-pardon yani White arkadaşımız hafızasını kaybetmiş. Ne kadar süreliğine veya neden olduğunu bilmiyoruz. İsmini ona biz verdik ; en azından bir şeyler hatırlayana kadar. İstediği süre boyunca bizimle kalabileceğini söyledim. Eminim sizin için de sorun olmaz ?

Masadakiler mırıldanarak :

- Tabii ki de sorun olmaz.

Maria bana döndü ve masadakileri teker teker göstererek isimlerini söyledi.

- Bu sarışın kısa saçlı olanın adı Beth, neredeyse yere kadar saçı olan kumral arkadaşımızın adı Christin , beline kadar mor saçları olan ise Carol.

- Saçlarımıza takıntılı olduğundan böyle tarif ediyor , takma sen onun tanıtmasını. Memnun olduk hepimiz de.

Dedi Carol ve ardından gülümsedi.

Linda'nın sesi çıkmıyordu. Bir yere kafası takılmıştı , bu gayet açık ve netti.

Kahvaltıdan sonra onu takip edip derdini sormayı istedim.

Arabasına bindiğinde yanına gittim.

- Sen iyi misin ? Çok solgun görünüyorsun.

- Erkek arkadaşım benden ayrıldı. Biraz moralim bozuk.

- Bu kadar üzülmemelisin. Umarım çabuk toparlarsın.

- Neyse boşver sen beni. Bizimle çalışmak ister misin bu arada? Sormayı unuttum daha önce.

- Nasıl bir iş ?

- Büyük bir pastanede çalışıyoruz. Daha doğrusu kendi büyük pastanemizde. Ben hep erken giderim , sabah malzemeler geldiğinde açık olması için.

- Tabii ki de isterim. Pastaneleri çok seviyorum zaten. Peki ne iş yapacağım ?

- Kasiyer eksiğimiz vardı. İstersen kasiyer ya da garson olabilirsin.

- Garson iyi bence. Kasiyer olmayı seveceğimi sanmıyorum. Yerimde duramam pek.

- Yine bende kaldı o zaman.

Gülümsemesi ardından arabayı çalıştırıp bahsettiği yere gittik.

Dediği kadar büyük değil... Holding kadar büyüktü.

Arabadan indiğimizde ; kafamı binanın tepesine bakmak için geriye itmem gerektiğini fark ettim.

- Burası mı ? Ciddi misin ? Pastane dedin sanıyordum.