•2• KURTLAR vs. VAMPİRLER ★ K-POP

8. Bölüm : BÜYÜCÜ

Tek başıma yürümeye devam ederken arkamdan birisinin beni takip ettiğini hissettim ve biraz daha yaklaştığında geriye doğru bir yumruk salladım fakat ıskalayıp dönmüştüm.

Ayağım takıldı , yere düştüm.

Etrafta sadece ben vardım. Oysa birilerinin daha olduğuna o kadar emindim ki...

Ayağa kalktım , üzerime yapışan taş ve toprağı silkip önüme döndüm.

Birisi vardı :

- Jeongmin ?

- Özür dilerim seni korkuttuysam.

- Sorun değil. Ne oldu ? Neden geldin ?

- Angel seni sevdiğimi biliyorsundur.

- Jeongmin dur ! Konuşmaya başlamadan önce bil ki Youngjae ile çıkıyorum. Buna göre söyle ne söyleyeceksen.

- Ama ? Ben seni onun kadar seviyorum , senin için kız arkadaşımdan ayrıldım.

- Farketmediysen diye söylüyorum ; Youngjae benim için başka bir kızla da çıkmadı.

- O seni unutmayı denemedi , her gün acı çekti , en yakın arkadaşıydım sen yokken ; bunu sen istemiştin. Ben de ona destek olabilmek için kendimi toparlamalıydım ve bir odak değişimine ihtiyacım vardı. Linda'ya başında her şeyi anlatmıştım o da kabul etti bunlara rağmen sevgilim olmayı.

- Kız yine de seni çok seviyor , beni boşver de Linda'yla ilgilen ! Nefreti tehlikeli birisi.

- Sen nereden biliyorsun onun tehlikeli olabileceğini?

- Cidden sizi vuranın kim olduğunu görmedin mi ?

- Linda mıymış ?

- Kıskanmış.

- İyi bir cezayı hak ediyor.

Dedi ve arkasını döndü. Tam hızla yürüyecekken bileğinden tuttum ve kendime çevirdim.

- Sence ceza Linda'ya mı lazım yoksa sana mı ?

- Ne ?

- Kızla birlikte olurken bile benim adımı sayıklamışsın. Resmen sevgilini ölü birisini hayal ederek aldattın. Bu normal mi ?

- Angel. O bunları kabul etti ; benim bir suçum yok.

- Youngjae ile çıkıyorum Jeongmin. İster Linda'ya dön ister dönme , benim sevgilim var. Lütfen uzak dur benden.

İstediğimi yapıp konuşurken yaklaştığı mesafeyi geri eski haline getirdi. Bir süre sonra gözleri doldu ve uzaklaştı.

Yanlış bir şey yapmamıştım.

Biraz moralim bozuldu ve ben de eve doğru yürümeye başladım.

Arkamdan bir ses geldi , çalı sesine benzettiğimden dönme gereksinimi duymamıştım.

Yürümeye devam ettim ve gözümün önünde bir şeyler canlandı.

Basketbol topu arkamdan başıma çarpıyordu görüntüde.

Bir çıtırtı daha oldu ve arkamı dönüp elimi yüzümün hizasında kaldırdım.

Basket topuydu ve elime çarpmadan sanki duvar varmışcasına geri sekti.

Bir çocuk yaklaştı :

- Özür dilerim abla , bir şeyin var mı ?

- H-hayır , sen oyununa dön.

- Tekrar , özür dilerim.

Dedi ve geldiği yere geri gitti.

Bu nasıl olmuştu? Benim gücüm mü vardı ? Geleceği görmek ve telekinezi miydi gücüm ? Daehyun'un yaptıkları işe yaramamış mıydı ?