•2• KURTLAR vs. VAMPİRLER ★ K-POP

57. Bölüm : BAKICILIK

Bahçedeki salıncağa oturdum ve Youngjae ile Sanha'nın oyun oynamasını izledim.

V'nin odasından bir kaç oyuncağını almıştı Youngjae. Onlarla eğlendiriyordu. Çimenlere oturmuş kıkırdayarak oyun oynuyorlardı.

Onları izlerken yavaş yavaş gözlerim kapandı.

***

Bir anda hopladım ve Sanha'ya baktım. O yoktu , Youngjae ise yanıma oturmuş beni izliyordu.

- Çocuk nerede Youngjae ?

- Merak etme , oyun oynarken uyuyakaldı. Odama götürüp yatırdım.

- Onu gözümüzün önünden ayırmamalıyız. Biliyorsun , taze kan ve bir sürü vampir aynı evde şu an.

- Odamın kapısını kapattım. Açıldığı anda sesini duyar ve hemen koşup bakarım.

Elimden tutup kendisini yanıma çekti. İçim biraz olsun rahatlamıştı. Youngjae gerçekten bir baba gibi ilgileniyordu onunla.

- Kaç saattir uyuyorum ?

- 6 saat oldu sanırım. Belki de 7. Sanha ile o kadar güzel oynadık ki senin uyuduğunu fark edememişim.

- Çocuk beni görmene engel oldu yani ? Pabucum dama atıldı.

Hâlâ tuttuğu elimin parmaklarını araladı ve kendininkileri tek tek yerleştirdi.

İki kişilik olan salıncakta normalde arada boşluk kalabiliyorken nedense şu an ikimiz de ortada birbirimize gerektiğinden fazla yakındık.

- Sanha için gelen olmadı mı ? Polislere adres bırakmıştım.

- Hayır. Muhtemelen annesi ihbar edene kadar da gelmeyecekler. Sonuçta biz ona bakıyoruz. Polis başını ağrıtmak ister mi?

- Burada kalması beni biraz tedirgin ediyor.

Diğer tarafındaki eliyle yüzüme düşen saçımı çekti ve kulağımın arkasına sabitledi.

Bu sırada arkadan ses geliyordu :

- Kim aldı benim oyuncaklarımı ?

V sinirle yerden eşyalarını toplayıp geri içeri gitti.

Youngjae eve doğru baktı ve birden elimi bıraktı. Koşarak içeri girdi.

Kendimi onun odasına ışınladığımda aynı anda orada olmuştuk.

- Bu ne böyle ? Alt tarafı Youngjae uyuyor mu diye bakmaya geldim.

- Uyumuyordum Jungkook. Sen dinlenebilirsin.

- Teşekkürler.

Dedi ve odanın ortasına kadar geldiği yolu geri dönüp yandaki odasına girdi.

- Kulakların ne zamandan beri bu kadar keskin Youngjae ?

- Sen öldüğünden beri. Uzun bir süre sadece kendi ağlama seslerimi duyduğum için diğer sesleri unutmuştum. Daha sonralarda da yavaş yavaş başkalarıyla konuşmaya başladım ve ağlamam kesildiğinde fark ettim ki kulaklarım daha güçlü olmuş.

- Bak ! Ölümüm bir işe yaramış. Sevindim.

- Angel , bunu söylemediğini farz edeceğim.

- Tamam tamam, öyle yap bence de.

Kıkırdadım ve Sanha uyanmasın diye odadan çıkıp kapıyı geri kapattık.

Mutfağa inmiştik.

- Acıktınız mı ?

- Ben acıktım ama Youngjae'yi bilemem.

- Bugün bir şey yememeliyim. Yarın kan içmem gereken gün. Eğer onu içerken enerjim olursa birilerine saldırabilirim. Böyle bir şey olmasını hiç istemiyorum.