P.S. I love you. (DUTCH)

Hoofdstuk 13

Heeeeyyyy jongens! Sorry voor het wachten maar hier is het nieuwe hoofdstuk!! Ik hoop ECHT dat jullie het leuk en spannend vinden!! Ik zal zo snel mogelijk weer updaten!! Xxx

Ik schrik wakker.
Waar ben ik? Ik zucht. Oh ja...
Au! Jemig... Mijn nek doet zeer! En mijn polsen ook. Pfft. Nu ik toch bezig ben vergeet mijn enkels en rug ook niet. Ik zucht. Dit schiet niet op. Tegen jezelf zeuren is echt vermoeiend. Ik moet gewoon niet over de pijn nadenken. Er zijn belangrijkere dingen op dit moment! Zoals Leo. Heeft hij nog pijn? Wat is er gebeurt gisteren toen hij bij "D" was? Wat gebeurde er toen ze praatten? Wat heeft "D" allemaal gezegt? Ik kijk voor me en realiseer me dat Leo wakker wordt. Hij opent zijn ogen en kijkt om zich heen. Dan zucht hij. Hij dacht waarschijnlijk hetzelfde als ik net...
Dan ziet hij mij.
"Hey.." Zegt hij met een schorre stem. Ik glimlach een beetje.
"Hey..." Zeg ik terug.
"Heb je nog een beetje kunnen slapen?" Vraag ik.
"Ik heb aardig doorgeslapen" antwoordt hij.
"Ik ook wel" zeg ik. Ik zucht.
"Hoe laat zal het zijn?" Vraag ik. Leo haalt zijn schouders op.
"Ik heb echt geen idee" antwoordt hij. Er wordt even niks gezegd. Ik denk na.
"Wat.. Wat heeft D. je eigenlijk gister allemaal verteld?" Vraag ik aarzelend. Leo slikt.
"Wat heeft hij jou verteld?" Vraagt hij.
"Ehh, een verhaal over toen hij jong was. Hij kreeg verkering met een meisje en die werd expres zwanger want uiteindelijk was ze alleen maar op zijn geld uit ofzo" vertel ik.
"Oh... Ja.. Dat ehh.. heeft hij mij ook verteld" zeg hij. Waarom doet hij zo vreemd? Alsof "D" hem iets heel ergs heeft verteld ofzo. Naja. Hij heeft hem  geslagen natuurlijk.... Misschien vind Leo het moeilijk om daarover te praten? Mijn gedachtes worden onderbroken door de deur achter mij die open gaat. "D" komt aanlopen met twee borden met eten. Wauw. Ik merk nu pas hoeveel honger ik heb! We hebben sinds gisterochtend niks meer gegeten. "D" zet de borden op de grond neer en loopt weer weg. Al snel komt hij terug met een tang en twee stukken touw. Touw?
"Goedemorgen!" Zegt hij enthousiast.
"Ik heb eten voor jullie" voegt hij er aan toe. Zo zo. Er is er een in een goede bui hierzo.
"Dames gaan voor" zegt hij terwijl hij naar mij loopt met een van de borden.
"Een van je handen mogen los maar probeer iets en je lieve vriendje is straks blind" zegt hij serieus. Ik knik zachtjes. Hij knipt de tyrap om mijn polsen los. Ik haal mijn handen naar voren en schrik. Ik had niet verwacht dat het er zo erg zou uit zien!
"Oké houd nu één van je armen omhoog" zegt "D". Ik kijk vragend maar houd mijn rechterarm boven mijn hoofd. Met een touw bind hij mijn linkerarm aan de stoel en mijn buik. Als hij klaar is laat ik mijn andere arm weer zakken. "D" zet het bord op mijn schoot.
"Je houd van pindakaas toch?" Vraagt hij. Ik knik aarzelend. Hoe weet hij dat? Ugh. Laat maar zitten. Hij weet alles. Ik pak een van de twee broodjes van het bord en neem een hap. Ik probeer niet al te hongerig te lijken. Al is het niet het beste ontbijt ooit, het smaakt wel goed. "D" zit voor me op de grond en kijkt aandachtig toe. Ik eet ongemakkelijk het broodje op en begin aan de andere. Als ik het op heb pakt "D" mijn bord en zet hij hem neer. Hij herhaalt dit proces bij Leo. En als Leo zijn eten op heeft maakt "D" hem weer vast met de tyraps. Dan komt hij naar mij toe.
"Sorry van je polsen Em" zegt hij. Em?! Leo noemt me altijd zo.. "D" maakt langzaam het touw los. Ik voel zijn adem in mijn nek en ik word er misselijk van. Hij legt zijn handen op mijn schouders en laat ze voorzichtig naar mijn polsen glijden. Hij bindt ze strak vast met tyrap. Ik span mijn kaken aan. Dit is GEEN fijn gevoel.
"Sorry Emma, maar ik wil geen risico's nemen met zo'n vrouw als jij" hijgt hij in mijn nek. Ik heb het gevoel dat ik moet kotsen. "D" loopt om me heen en gaat voor me op zijn hurken zitten.
"Weet je Emma, ik bedoelde dit allemaal niet! Het enige wat ik wilde was een leven met jou, maar jij weigerde. Jaloezie bracht me hier. En het voordeel daarvan is dat je nu eindelijk bij me bent." Zegt hij. Hij legt zijn handen in mijn nek, en in minder dan een seconden drukt hij zijn lippen op de mijne. Ik schrik en draai mijn hoofd weg. Hij laat los en kijkt boos. Of verdrietig? Ik weet het niet. Ik slik. "D" pakt de tang en knipt de tyrap om mijn enkels los. Dan grijpt hij me bij mijn arm en trekt hij me omhoog. Mijn polsen zitten nog vast achter mijn rug.
"Is ze tegen jou ook altijd zo opstandig Leo?" Zegt "D" tegen hem. Leo kijkt woest.
"Laat haar gaan! Als je zoveel van haar houdt weet je dat dit niet goed is" schreeuwt hij kwaad.
"Kijk Leo, daar ga je de fout in! Partners horen niet gescheiden te zijn, ze moeten bij elkaar blijven! Ik hou Emma hier juist omdat ik zoveel liefde voor haar heb. Ik wil dat ze bij me blijft" zegt "D".
"Dat is geen verliefdheid, dat is egoïstisch! Je houdt helemaal niet van Emma om haar persoonlijkheid, je houdt alleen maar van haar lichaam!" zegt Leo boos terug. Nu wordt "D" boos. Hij duwt me aan de kant, maar ik verlies mijn evenwicht en val op de grond. Au! Dat deed nog best wel zeer ook. Ik draai me om zodat ik overeind kan komen. Het lukt me in een paar seconden en ik zit op mijn knieën. Ik zie dat "D" Leo los maakt en uit de stoel trekt. Zijn polsen zijn ook los.
"Misschien ben jij hier wel degene die hier op Emma's lichaam valt Leo!" Zegt hij voordat hij Leo trapt. Hij valt op de grond. Ik hap naar adem. "D" geeft hem nog een trap na en hij schreeuwt van de pijn.
"Laten we eens zien hoeveel jij om haar geeft" voegt "D" er nog aan toe. Terwijl Leo overeind probeert te komen loopt "D" naar mij toe. Hij rukt me aan mijn arm, die nog steeds vast zit met de tyrap, omhoog. "D" heeft me bij één arm vast en haalt een mes tevoorschijn. Ik hap naar adem. Waar haalt hij die nou vandaan?! Ik weet niet hoe, maar in één ruk met het mes scheurt "D" mijn blouse open. Ik laat hem dit niet zomaar doen. Ik probeer me los te krijgen uit zijn greep maar het lukt me niet. Ik kan mijn armen niet gebruiken. Leo ziet wat er gebeurt en rent op ons af.
"GEEN STAP VERDER" schreeuwt "D" met het mes aan mijn keel. Leo schrikt en staat gelijk stil. Ik probeer te ademen.
"Als.. als je iemand pijn wilt doen.. doe het bij mij. We geven allebei om Emma.. dit verdient ze niet dat weet je" zegt Leo. Ik hoor de angst in zijn stem. "D" pakt me steviger vast en de tranen rollen over mijn wangen. Één verkeerde beweging en ik ben er geweest. Één ruk met het mes en daar ga ik. Er wordt even niks gezegd. Dan schrikken we alle drie van een gebonk op de deuren.
"POLITIE. GEEF JE OVER" wordt er geschreeuwd. Is dit echt? Heeft de politie ons gevonden?
"VERDOMME" schreeuwt "D" woest. Hij laat me los en ik val op de grond. Leo wil naar me toe komen maar "D" is eerder bij hem. Hij draait helemaal door. Hij valt Leo aan en Leo probeert zich te verdedigen. Maar er is geen ontkomen aan. "D" is compleet de weg kwijt. Harde klappen worden uitgedeeld en dan grijpt hij zijn mes weer. Ik hap naar adem.
"NEEEE!!" schreeuw ik. Ik ren zo hard als ik kan tegen "D" op. Ik kan mijn armen niet gebruiken, maar het werkt wel. Hij valt samen met mij op de grond. Leo trekt me snel op en grijpt de tang. Net als "D" opstaat knipt Leo de tyrap om mijn polsen los.
"DIT IS EEN WAARSCHUWING. MAAK DE DEUR OPEN." wordt er nu geschreeuwd.
"VOOR GEEN MILJOEN" schreeuwt "D" terug. Hij rent op ons af en Leo duwt me aan de kant. Ze komen in een gevecht en ik weiger om toe te kijken. Ik haal goed adem en met alles wat ik heb spring ik er tussen. Ik weet niet precies wat er allemaal gebeurt, het gaat te snel. Ik word een paar keer hard geraakt maar ik geef niet op. Ik kan niet opgeven... Ik MAG niet opgeven. Ik hoor hard gebonk op de deuren. De politie probeert de deur open te krijgen... Ik word op de grond geduwd door "D" en hij probeert me te snijden met zijn mes. Leo springt op hem en het mes gaat langs mijn onderarm. Ik schreeuw van de pijn. Het gevecht wordt onderbroken door een harde knal. De deuren zijn open. Daglicht vult de loods. Er komen gewapende politie agenten naar binnen. Leo staat snel op en trekt mij overeind.
"HANDEN OMHOOG" schreeuwt een van hen. Maar in plaats van zijn handen omhoog te doen trekt "D" een pistool. Ik hap naar adem.
"LAAT JE WAPEN VALLEN" wordt er geschreeuwd. Maar "D" luistert niet.
"HET WORDT EEN VAN DE TWEE" schreeuwt "D", "WIE ZAL HET ZIJN?!" voegt hij er aan toe. Mijn hart bonkt in mijn keel. Wat er ook gebeurt. Leo moet hier levend uitkomen. Het moet..
"MENEER. LAAT UW WAPEN VALLEN" schreeuwt een agent. "D" lacht en schudt zijn hoofd. Hij richt zijn pistool met een trillende hand en wil de trekker overhalen. Ik zie het. Dit is het. Dit is waar mijn leven voor staat: liefde. Mijn liefde voor Leo is het sterkste wat ik ooit gevoelt heb. Nee. Er mag niks met hem gebeuren. Er loopt een traan over mijn wang en ik duw Leo met alle kracht die ik nog heb opzij. Twee schoten vullen de ruimte en alles wordt zwart.

Ik hoop dat jullie t een leuk hoofdstuk vonden! Ik ben best blij met hoe het is geworden! Wat zal er nu gebeuren??? Bedankt voor het lezen!! Het volgende hoofdstuk komt zo snel mogelijk!