Dün Zeyneb'in doğum günüydü.Ama Gülsüm gelmemişti.Aslında hiç böyle bir şey yapmazdı.Doğum gününde hep Zeyneb'in yanında olurdu.Zeynep içten içe telaşlanmaya başlamıştı.Evde babası vardı.Asla dışarı çıkamazdı.Ama Gülsüm'ü çok da merak ediyordu.Zeyneb'in babası oturma odasındaki yeşil çekyatın üzerinde uyuyordu.Televizyonun karşısında uyuya kalmış olmalıydı.Çünkü televizyon son ses açıktı.Ama babasının öyle bir uykusu vardı ki bu seste bile uyuyabiliyordu.Zeynep Gülsüm'e ulaşabilmek için tek çare olarak babasının telefonunu düşünmüştü.Annesinin telefonu yoktu.Babasının telefonunu almalıydı.Ama nasıl?Zeynep küçük adımlarla balerinleri andıran bir şekilde parmaklarının üzerinde yürüyordu.Babası uyanmadan telefona ulaşmalıydı.Ama eğer babası uyanırsa başına gelebilecekleri de hayal edebiliyordu Zeynep.Ses çıkarmamaya özen gösteriyordu.Parmaklarının ucunda yürürken ayağı yerde olan pembe renkli gırgıra takıldı.Neredeyse babasının üzerine düşecekti ki son anda frenlemeyi becermişti.Babası bir sağa bir sola dönüp gerindi.Uyurken bile korkunç gözüküyordu.Zeynep babası uyanacak diye çok korkmuştu.Ama neyse ki uyanmamıştı.Telefon babasının göğsünün üzerindeki cebindeydi.Zeynep tam telefona elini uzatacakken babası birden döndü.Zeyneb'in kalbi korkudan güm güm atıyordu.Zeynep tekrar bir hamle yaparak telefonu aldı.Hemen odasına gidip hızlı hızlı numaraları çevirmeye başladı.Babası uyanmadan telefonu aldığı yere geri koymalıydı.Gülsüm'ün telefonu çalıyordu fakat kimse açmıyordu.Sanki yolunda gitmeyen bir şeyler vardı.Zeyneb'in içindeki tuhaf endişe artmaya başladı.Bir şey mi olmuştu acaba?2-3 kere aradı.Ama açan olmadı.Zeynep telefonu yerine koymalıydı.Tekrar yavaş adımlarla babasının yanına geldi.Babasının uykusu o kadar ağırdı ki neredeyse davulla bile zor uyanırdı.Zeynep telefonu aldığı yere koymayı becermişti.Tam geri döndüğü esnada babası ''kız''diye bağırdı.Zeyneb'in kalbiyle beraber bütün damarları atıyordu sanki.Arkasını döndü. _Efendim babacığım... _Su getir bana!Neyse ki babası birşey anlamamıştı.Zeynep birden nefesini salıverdi.Ve kendisinin duyabileceği bir sesle ELHAMDÜLİLLAH dedi.
............................................................................................................................................
Zeynep babasının evden çıkmasını bekliyordu.Olanları annesine anlatmıştı.Babası gidince Gülsüm'lere gitmeye karar vermişti.Babasından izin alsa asla izin vermez ve üstüne kapıyı da kilitlerdi.Bunun için babasından habersiz gitmeliydi.Babasıda inadınaymış gibi gitmek bilmemişti.Normalde sabah evden çıkar,akşam gelirdi.Sonunda saat üçte babası evden çıkmıştı.Zeynep onun sokaktan uzaklaştığını görür görmez ayakkabılarını giydi ve Gülsümlere koştu. _Tık tık tık... Zeynep kapıya kaç kez vurmuş ama açan olmamıştı.Zeynep gitgide ürpermeye başladı.İster istemez aklına kötü şeyler geliyordu.Hala kapıyı çalmaya devam ediyordu.Fakat açan yoktu.Kapı sesini duyan komşu Zeyneb'e seslendi. _ Kızım kime bakmıştın? _Teyzeciğim ben Ümmü Gülsüm'ün arkadaşıyım ama ona ulaşamıyorum.Çok merak ediyorum.Sizin bir bilginiz var mı acaba? _Yavrum onlar hastanede
Hayır hayır! Zeynep kötü düşünmemeliydi.Ama kadın hastanedeler demişti.Zeyneb'in benzi attı.Şaşkınlıkla ''NEDEN?'' diye sordu. _Kızım Gülsüm'e araba çarptı mahallenin başında .Ama neyi olduğunu tam olarak bende bilmiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DUAM SENSİN
ChickLitEsselamü aleyküm ve rahmetullahi ve berakatüh.Sevgili kardeşlerim İNŞAALLAH bu hikayemde tesettürlü,haya timsali bir kızın ve takvalı bir gencin saf ve tertemiz olan aşkını anlatacağım.RABBİM'DEN niyazım bu hikayenin haram sevdaya düşmüş kardeşleri...
