ใครๆก็บอกว่าคู่ของยุนกิกับจีมินน่ะ น่ารัก เหมาะสมกันมากจนสาววายต่างก็ต้องกรีดร้อง นี่ขนาดยังไม่คบกันยังขนาดนี้ ปาร์คจีมินคนน่ารักกับพี่มินยุนกิคนแสว๊ก แต่มัน.......
ใช่เหรอ???
"พี่กิ เอามาเลยร้อยหนึ่ง"
"ค่าอะไร"
"ข้ารักเอ็ง" ปาร์คจีมินเล่นมุกนี้ด้วยความมั่นใจว่า มินยุนกิที่รักของเขาต้องเขินมากแน่ๆ เพราะจีมินคนน่ารักของโลกใบนี้พูดคำว่ารักออกมาโจ่งแจ้งซะขนาดนี้ ไม่เขินก็บ้าแล้ว
แต่ว่า.....
ป้าบ!
"เอ็งพ่อมึงสิ กูพี่มึงนะ มาองมาเอ็งเพื่อนเล่นมึงเหรอ" คนเป็นพี่ฟาดมือตบเข้าที่ศรีษะของเขาอย่างแรงจนหน้าแทบจะทิ่มกับโต๊ะตรงหน้า
ทำไมมินยุนกิของเขาต้องเขินแรงขนาดนี้ด้วย ชอบความรุนแรงเหรอที่รัก ไม่เป็นไร เร้าใจดี จีมินชอบ!
ตั้งแต่รู้จักกันมาชีวิตของมินยุนกิคนสแว๊กก็ไม่ปกติอีกต่อไป เพราะมีจีมินเขามากวนเขาตลอดเวลา จนบางทีก็สงสัยว่า
เด็กนี่มันว่างมากเหรอ
อาจารย์ที่มหาลัยไม่สั่งงานบ้างเหรอ
ถ้าเป็นงั้นจริงๆมินยุนกิจะประท้วงแล้วเผามหาลัยซะ เพราะงานเขานี่ล้นมือจนแทบจะทำไม่ทันแต่ปาร์คจีมินดันว่าง มันไม่ยุติธรรมเลยนะ ถึงจะเรียนอยู่คนละคณะคนละปีก็เถอะ แต่ตอนที่เขาเรียนปีสองแบบปาร์คจีมินงานมันก็เยอะนะ จนตอนนี้ปีสามแล้ว อาจารย์ก็ยังคงสั่งงานเยอะอยู่ดี
แต่ถึงไอ้เด็กปาร์คจีมินนี่มันจะมากวนเขาทุกวันก็เถอะ
แต่มินยุนกิก็ชอบปาร์คจีมินอยู่ดี....
"โห่ ไรอะ ทำไมเขินแรงจังวะ ชอบก็บอกมาไม่ต้องมาเขินแล้วทำร้ายร่างกายกัน นี่หาเรื่องแต๊ะอั๋งผมใช่ป่ะ"
"......." มินยุนกิไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เพียงแค่ทำหน้าตาหน่ายๆให้กับความมั่นของเด็กปีสอง
