Bu konuşan babam olamazdı yada babam bunları söykeyemezdi. Şok olmuştum resmen. Bir an aşağıya ne için indiğimi bile unuttum. Babam Ayşe teyzeye benim günümün nasıl geçtiğini ve beni rahatsız eden bir olay olup olmadığını soruyordu. Beni umursamayan babama ne olmuştuda bir anda böyle değişmişti.
Konuşmaları bittiğinde o an açlığımı da unutup beni görmesinler diye hemen odama çıktım. İstemsiz bir şekilde mutlu olmuştum babam beni merak etmişti,beni korumaya çalışmıştı. Ama yinede çok umutlanmak istemiyordum çünkü 17 yıldır tanıdığım adamdı sonuçta , yarın birgün yine eskisi gibi olurdu.
Düşündükçe daha kötü olduğumu farkettim. Saatte epey geç olmuştu . Çantamı hazırladım ve yatağa geçtim.
Sabah yatakta birine sarıldığımı hissettim ve gözlerimi açtığımda gördüğüm manzara ile şok geçirdim.
Olamazdı yani, niye gelsinki, nasıl gelsin, nerden girsin odama diye düşünürken hemen yataktan kalktım.
Gözlerimi tekrar tekrar kapatıp açtım ama evet oydu yani Eymen...
Oda uyandı ve yanıma geldi sımsıkı sarıldı ve bana "Seni seviyorum Defne" dedi
O an ne yaşadığımı anlayamadım ama bende ona sarılarak " Bende seni çok seviyorum Eymen " dedim
O sırada telefon çaldı ama çalan telefonumun alarmıydı . Allah kahretsin!!! Rüyaydı, off olamaz yaa ,bir an çok güzel hissetmiştim gerçekti, gerçek gibiydi, gerçek olmalıydı...Nedense çok üzüldüm keşke gerçek olsaydı.
O üzüntü ile yatakta kıvrandım ama arkam dönüktü ve yanımda birisi vardı. Olamazdı demi rüyam gerçek olamazdı. Korku ile arkamı döndüm evet birisi vardı ama yok olamaz bu sefer Eymen değildi. İnanmıyorum bu daha da kötü . Bu babamdı ,babam şuan yanımda yatıyordu. Budamı rüya diye kendimi cimcikledim ama yok bu gerçekti hiç uyanmamış gibi yaomaya karar verdim çünkü uyandığında ne yapacağını merak ediyordum. Biraz zaman geçtikten sonra uyandı ve hemen kalktı benim arkam olduğu için ne yaptığını göremiyordum. Duyduğum tek şey kapı sesi oldu. Yok bir dakika kapı tekrar açıldı ve saçımdan öptü " Seni seviyorum,kızım..." dedi ve bu sefer çıktı.
Hemen yataktan fırladım kendimi buna inandırmaya çalıştım. İnanmıyorum ya inanamıyorum. 17 yıldır ilk defa babam bana " Seni seviyorum " dedi hatta ilk defa "kızım" dedi . Çok mutlu olmuştum. İlk defa babama gerçekten içimden gelerek baba dedim bu sabah...
Acaba ne değişmişti ? Hayatında ne olmuştu da birden beni sevmeye başlamıştı? Neyse her ne olduysa demekki güzel birşey olmuşki babam şuan bu halde.
Hemen hazırlandım ve koşarak aşağıya indim. Tontişim bana kahvaltı hazırlamıştı. Kahvaltıya başlamadan " Babam nerede ?" diye sordum.
"Az önce çıktı, senide şöför bırakacakmış okula ." dedi. Üzüldüm bir an bu olayın üstüne birde birlikte okula gitsek ne güzel olurdu ama olsun buna bile razıyım zaten bir gün içinde okadar gelişme kalbe zararlı. Buna bile hâlâ akıl erdiremiyorum .
Üst üste oluşan gelişmelere hiç yetişemem.
Kahvaltımı yaptım ve tontişimide öptükten sonra evden çıktım.
