Okula girdim ve müdür odasının önünde durdum.
Acaba girmelimiydim ama girmezsemde sınıfı öğrenemicektim.Mecburen kapıyı çaldım ve girdim.
Kafasını bile kaldırmadı babam,daha benim bir tek kelime dahi etmeme izin vermeden
"Sınıfın 11-E ,en son katta ,çabuk ol ders başlayacak."deyiverdi .
Bende hemen sınıfımı bulmaya çalıştım.Son kata gelmiştim, sınıfı buldum ve tam hoca içeriye girerken yetiştim. Hoca beni ilk defa görmenin şaşkınlığı ile
" Merhaba kızım,sen yenimisin ?" dedi
"Evet hocam,bu okuldaki ilk günüm." dedim.
"Ben ,matematik öğretmeni Aysel KARA "
"Bende Defne ATAHAN ,memnun oldum hocam." dediğimde hocanın ağzı açık kalmıştı. Neden olduğunu gayet güzel tahmin edebiliyordum ve hiçte yanılmadım.
"Sen bu okulun müdürü Mert ATAHAN 'ın kızımısın ?"diye sordu.
"Evet hocam,takendisiyim. İki yıldır başka okuldaydım bundan sonra burada devam edeceğim." dedim.
"İnşallah güzel bir okul olur senin için,hadi şimdi derse girelim."dedi ve kapıyı açtı. İçeriye girdiğimizde birinin "Defne!" diye çığlık attığında ise ikinci şokuda yaşamıştım.Tabikide Açelya 'ydı aynı sınıftaydık işte bu güzel haberdi.Herkes ayaktaydı tabi bir kişi hariç . Sonra hoca ona
"Artık sana hergün kalk demekten yoruldum ne halin varsa gör!"diyerek çıkıştı.
"Siz oturun çocuklar ."dedi ve herkes oturdu . Sonra devam etti
"Bu arkadaşınız bu sene aramıza yeni geldi.Kendisi okulumuzun müdürü olan Mert ATAHAN 'ın kızı Defne ATAHAN ."dediğinde bir burukluk oluşmuştu içimde . Oysaki şimdi bu durumla gurur duymak vardı ama bense daha çok üzülüyordum.
Bende sınıfa bakıp
"Merhaba arkadaslar "dedim
Herkes ,özellikle de erkekler merhaba diyerek bana yanındaki arkadaşlarını kaldırarak yer ayırmaya çalışıyorlardı. Tabiki de çok aptal görünüyorlardı.
Açelya'nın yanına oturmak isterdim ama onun yanıda doluydu.Sadece en arka köşedeki az önce hocanın kızdığı çocuğun yanı boştu mecburen gidip oturdum.
Çocuğa hiç dikkat etmemiştim. Yanındayken inceleme fırsatım oldu.
Esmer bir teni vardı tıpkı benimki gibi, gözlerinin mavisi çok koyuydu,
yüz hatları çok belli olan bir çocuktu. Kabul etmeliyim ki çok yakısıklıydı. Bir ara ayağa kalktığında gördüğüm kadarıyla boyuda uzundu neredeyse 1.80 vardı. Bir an kendimi onun yanında düsündüm .Benim boyum 1.65 ti heralde yanında cüce gibi kalırdım. Neden kendimle kıyasladığımıda anlayamadım.
Herşey yetmezmiş gibi birde kasları vardı. Bu yaşta böyle bir vücuda nasıl sahip oldu anlayamadım. Çok soğuk birine benziyordu ama gerçekten çok yakışıklıydı . Bu soğuk tavrı bile ayrı bir yakışıyordu .
Kısa bir süre sonra hocamız bizi serbest bıraktı ve bende çocuğa dönüp
"Merhaba ben Defne."dedim .
İsmimi bildiğini biliyordum çünkü az önce hoca söylemişti, yanlış cümleyle girmiştim konuşmaya bunun farkındaydım ama pek hocanın sözlerini duymadığı için bunuda duymamıştır diye düşünerek söyledim işte maksat sohpet olsun.
"Biliyorum,Defne ATAHAN !!" dedi üzerine basa basa özellikle de ATAHAN 'ın . Birşey diyemedim öylece kaldım ama benim adımı bilmesi mutlu etmişti bir an beni ilgisini çekmedi diye düsünmüştüm çünkü. Sonra dayanamadım
"Peki ya senin adın ney ?" dedim ve yine ters bir şekilde
" yeri geldiğinde öğrenirsin " dedi
sinirlenmiştim, sadece adını sordum neden bu kadar ters olmak zorundaydıki sonra kendimi tutamadım ve
" Eminim adın kurduğun cümleden daha kısaydı,sadece adını sordum!!" dedim ve çocuğun bakışları beni korkutmuştu . O an çalan zile dua ettim çünkü çocuk beni az daha kalsam dövecekti sanki.
Zilin çalması ile hemen Açelya ' nın yanına gittim ve sarıldık.
" Ay kızım, gördünmü farklı günü al sana farklı bir gün ,nasıl oldu ya ,baban nasıl aldı seni buraya ?" diye bir süru soru sormaya başlamıştı .
" Bilmiyorum Açelya ,Bende okulda öğrendim.Müdür söyledi baban geldi kaydını aldı diye.Ne değişti bilmiyorum. Ne olacak onu da bilmiyorum. "
Meraklı gözlerle bana bakanlar dikkatimi çekti bir an
" Açelya herkes neden bana bakıyor ?"
"Çünkü herkes sana özeniyor.Bu okuldaki tüm kızların hayali hem böyle yakışıklı ,hem genç ,hem zengin bir babanın kızı olmak."dediğinde içimden kahkaha atmak geldi.Böyle bir adamın kızı olsunlar da görsünler günlerini . Gerçi herkes yaşamadan anlayamaz ben sadece seven bir baba istiyorum,bana kızım diyecek,bana sarılacak,zor günlerim de yanımda olacak,elimden tutacak,başımı omzuna yaslayacağim bir baba istiyorum .Onlar ise zengin bir baba ...
Sevgi olmadıktan sonra hiçbirşeyin önemi yok keşke babam bana o kadar para vermek yerine azıcık sevgi gösterse neler yapmazdım onun için. Ama iste kimse yaşamadan anlayamaz....
"Ne saçma düşünüyolar bence "
" Aynen ,sen onları takma .Kimse ne yaşadığını bilemez."
Dedi...
