Nori

Hoofdstuk 28

A/n

Halloooo lezers,

Ik heb hier veel te lang niks geupload, ik weet het. Maar ik maak het goed, I promise. Ik ben waarschijnlijk die gekke ziel die van toetsweken houdt aangezien je superveel vrije tijd hebt, maar het is echt zo; ik heb veel teveel vrije tijd op het moment, dus ik kan weer lekker schrijfmarathonnetjes houden!

Nog ff de shoutouts (zoals beloofd) voor de echte diehards die nog wisten wie Pearlynn was. 

- Jantjepantjex

- johanneboor

- akibaster

- DragonFantasy46

- Waterfoxx8

- 139192mfv

Er waren dus best veel mensen die het nog wisten! Respect ✌

Nou, veel leesplezier iedereen!

Xx Anniek

--------------------------------

Nori kreeg die middag onmiddellijk een schuldgevoel toen ze een paar portemonnees uit haar strandtas tevoorschijn haalde. Die had ze hoogstwaarschijnlijk gejat toen ze aan haar zogenaamde 'Sirene-hangover' leed tijdens de Full Moon Night. Nori wist niet eens dat ze aanleg had voor zakkenrollen; dat wilde ze liever ook niet weten. Toen ze de eerste portemonnee opende, werd ze begroet door een paar biljetten die haar kamer in zweefden. Bij het zien van het geld kreeg ze ineens een idee; ze had de oplossing voor haar probleem gevonden.

Het probleem was natuurlijk dat ze een spetterende indruk wilde maken op het strand, waar ze haar surfskills door middel van haar nieuwe ketting wilde gaan testen. Alleen was Nori helemaal vergeten dat ze helemaal geen spullen daarvoor had; geen surfplank, geen wetsuit, geen bikini...

Maar met het gestolen geld zou haar probleem verleden tijd zijn. Al bezorgde het haar een enorm schuldgevoel, Nori ging die dag daarna alsnog naar de kust om surfspullen aan te schaffen. Daar ontving ze bij de kassa wel een paar vreemde blikken; het geld waarmee ze betaalde was namelijk helemaal verkreukeld en verbleekt door het zoute water van de oceaan, het scheurde bijna uit elkaar toen de kassière het van haar aannam. Gelukkig werd het desondanks geaccepteerd en was Nori een stap dichterbij haar surfersleventje.

Later die dag had Nori op de boulevard een outfit geregeld en een lavendelkleurige surfplank gehuurd. Even later holde ze met de geactiveerde ketting om haar nek en de plank onder haar arm geklemd de zee in. Nori stond even versuft stil en keek naar haar voeten onder het wateroppervlak; dit voelde hartstikke onnatuurlijk. Desalniettemin ging ze ermee door; het zou binnenkort wel gaan wennen. 

Nori legde de plank voor zich en ging er met haar lijf op liggen. Ze had de andere surfers natuurlijk al bestudeerd en wist hoe ze vooruit moest komen op de plank. Met haar handen peddelend dobberde ze zachtjes naar voren totdat ze bij een dieper stuk kwam. Nori haalde diep adem en klom voorzichtig op de plank, wat mislukte. Dit probeerde ze nog zo'n tien keer zonder enkel succes, totdat ze zich plotseling realiseerde dat met ze met haar watermanipulatie het water stil kon leggen. Opnieuw klom ze erop, dit keer met haar rechterhand op het water gericht zodat ze haar evenwicht kon bewaren. Toen ze er eindelijk op stond, besefte ze zich dat ze eigenlijk wel een golf nodig had om vooruit te kunnen komen. Weer was watermanipulatie de oplossing. Nori stak haar handen uit naar de golven en stuurde ze naar haar wil, zodat haar plank een harde duw kreeg en ze vooruit kwam. Ze hurkte een beetje door haar knieën en met haar handen naast zich gebruikte ze de golven in haar voordeel. Ze liet de golven telkens iets harder duwen en probeerde een beetje te slalommen op het water. De bewegingen begonnen steeds iets natuurlijker te voelen en Nori kreeg het eindelijk een beetje onder de knie. 

Na vijf minuten lang over de golven geracet te hebben, liet Nori haar handen zakken en de plank kwam tot stilstand. Ze liet zich uitgeput achterover vallen in het water en tuurde vermoeid naar de lucht. Haar handen deden behoorlijk pijn; ze had immers erg lang haar krachten uitgeoefend op grote watermassa's. Ik moet echt aan mijn conditie gaan werken, dacht Nori. 

,,Hé, Noor!" Nori deed versuft haar ogen open en zag Max' enthousiaste gezicht boven zich. ,,Allemachtig man, wat ben jij goed! Zelfs Vico gaat niet zo snel over het water als jij!" Max trok Nori overeind uit het water, die gelijk haar surfplank naar haar toetrok om op te leunen. Aangezien het hier erg diep was en ze het niet gewend was om te zwemmen met benen in plaats van haar staart, voelde ze iets veiliger om te watertrappelen terwijl ze wat houvast had. ,,Serieus, waar heb je zo leren surfen? Ik heb nog nooit zo'n techniek gezien! Ik bedoel, dat je je handen zo voor je hield, dat heb ik nog nooit iemand zien doen." Max keek Nori vol verwondering aan. ,,Oh, dat is niks hoor. Persoonlijk trucje voor m'n balans, weet je," zei Nori zo nonchalant mogelijk. Max ging er niet op in. ,,Het leek wel of je de golven gehypnotiseerd had! Dat ze precies stroomde zoals jij dat wilde! Dat, mijn vriend, is ijzersterke techniek. Beloof me dat je naar die try-outs van LEXI gaat! En doe alsjeblieft mee aan de Surfcup, met zulke skills win je mákkelijk!" Nori voelde zich een beetje overweldigd. ,,Eh, nou, dat hoeft echt niet. Zo goed ben ik niet," zei ze bescheiden. Max begon te lachen. ,,Je weet niet half hoe goed je bent! Geloof me, met die snelheid van jou versla je zelfs mijn vader en hij is driemalig Australisch kampioen geweest. Je moet meedoen, hier kan je echt een carrière uit halen!" Nori bloosde. Ze voelde zich gecharmeerd door Max' complimenten, maar wist dat het niet erg slim zou zijn om alle aandacht naar zich toe te trekken. Ook al was het dan voor een hoger doel, namelijk indruk maken op Vico, ze moest niet vergeten dat ze niet meer al te roekeloos moest doen. Dat had Nathan er stevig ingeprent na het Sirenefiasco. ,,Ik zal erover nadenken, goed?" stelde Nori voor. Ineens voelde ze iets vreemds in haar hals; de schelpenketting stopte met gloeien. Dat betekende dat Nori's halfuur aan benen voorbij was. 

,,Max, kan jij alsjeblieft mijn plank meenemen naar de verhuurder op de boulevard? Ik moet gaan, ik..." Ze voelde hoe haar benen begonnen te tintelen en wist dat ze zich zo snel mogelijk uit de voeten moest maken. Letterlijk. ,,Eh, ja, hoezo? Jij moet toch ook die kant op?" Max kon zijn zin niet eens af maken, want Nori was al onderwater verdwenen.