Nori

Hoofdstuk 7

A/n

Hii allemaal,

Ik dacht, ik doe eens gek, dus daarom een nieuw hoofdstukje! Iedereen trouwens bedankt voor alle votes en reads, ik ben namelijk pas een week bezig en sta nu al in de ranglijsten :) hopelijk vinden jullie het een leuk verhaal tot zover!

XX Anniek

----------------

Een kwartier later lagen Nathan en Nori languit op de bank met een zak krabknabbels in hun handen, terwijl ze een horror blockbuster op de tv aan het kijken waren. ,,Gelukkig dat Gracie d'r nie is," zei Nathan die een hand zeezoutjes in z'n mond propte. ,,Die wil alleen maar romantische komedies zien." Nori knikte, zonder haar blik op de tv te verliezen. ,,Stil, hier komt het stuk waar het mens onderwater duikt en de haai met z'n kaken aan stukken scheurt," zei Nori opgewonden. ,,Niet spoilen!" riep Nathan gefrustreerd uit. ,,Ik spoil niks, de muziek maakt het gewoon voorspelbaar," zei Nori, die wat krabknabbels naar binnen stuwde. Wat Nori voorspelde, bleek echt zo te zijn. De kleine haai op het beeldscherm werd opgejaagd door een mens met scherpe tanden en zwarte kraalogen. Het mens deed zijn mond open, en verslond de haai met zijn messcherpe tanden en sterke kaken. Bloed verspreidde zich, en de film eindigde. Een Spoelberg film kwam nog in beeld voordat de aftiteling begon. ,,Wat gaan we nu doen?" vroeg Nathan aan haar zus. ,,Aan ons huiswerk beginnen?" Nori grinnikte. ,,No way, ik heb een leuker idee." Ze zwom naar de achterdeur. ,,Kom je?" vroeg ze haar broer toen ze de deur opendeed. ,,Wat gaan we doen?" vroeg hij twijfelend. ,,Iets dat heel erg awesome is," antwoordde Nori. Nathan zwom wantrouwend achter Nori aan, die op haar snelst probeerde te zwemmen. Nathan merkte dat ze steeds meer begon te stijgen, en dichter bij de oppervlakte kwam. ,,Nori nee, dat is gevaarlijk!" riep hij haar na, maar voor hij het zelf doorhad, had hij zijn hoofd al bovenwater gestoken. ,,NORI!" Kwaad greep hij haar arm beet. ,,Je weet dat dit van mam niet mag!" Nori rolde met haar ogen. ,,En we mochten vanavond ook geen film kijken, maar daar komt ze toch ook nooit achter?" Nori toverde een grijns op haar gezicht. ,,Of ben je soms bang?" Nathan probeerde er maar koeltjes onder te doen. ,,Eh, nee, natuurlijk niet, ik bedoel, mensen zijn niet eng, hun, eh, hun gebit is vast niet zo, zoals in de film, eh, mensen zijn niet, niet moordlustig, uh..." Nori proestte het uit. ,,Geloof me, mensen zijn niet zoals in de horrorfilms. En ik kan het weten." Nathan keek vragend. ,,Hoe bedoel je?" Nori glimlachte trots. ,,Ik ben vanmiddag op het land geweest." Nathan's ogen werden groot. ,,Nori, dat kan je echt niet doen!" piepte hij. ,,Als mam erachter komt... We moeten terug!"

Uiteindelijk overtuigde Nathan zijn zus om terug te keren naar de bodem. En dat was op het nippertje, want een minuut nadat ze het huis via de achterdeur binnengingen, kwamen Riv, Thiago en Gracie thuis.

Een halfuur later stond Nori haar tanden te poetsen in de badkamer, en pulkte af en toe met haar nagel chipsrestjes tussen haar tanden. Gracie was allang naar bed gegaan en had keurig haar huiswerk afgemaakt, in tegenstelling tot Nori. Zuchtend keek ze naar zichzelf in de spiegel, en ze dacht terug aan Vico's twinkelende ogen, zijn goudbruine haar en zijn magische glimlach. Ze zag er tegenop om morgen weer naar school te gaan, veel liever wilde ze terug naar de kust. Nori vroeg zichzelf af of er een manier bestond om onder de leerplicht uit te komen, maar met wat zielige smoesjes zou ze minstens één lesuur kunnen missen. Ze moest het proefwerk Haai nog inhalen deze week, en zou sowieso weer bonje krijgen met mevrouw Neptuna. Nori pakte een washandje en wreef over haar oogleden en poetste haar schubben schoon. Toen kwam Nathan de badkamer binnen. ,,Ben je vandaag echt op het land geweest?" vroeg hij ongelovig aan zijn zus. Nori knikte nonchalant. ,,Als mam d'r achter zou komen, zou je echt dood zijn..." zei hij een beetje angstig. ,,Je moet in ieder geval niet teruggaan." Nori gaapte haar broer aan. ,,Relax joh, ze komt er toch nooit achter en het land is hartstikke leuk. Er is niks gevaarlijks aan." Nathan keek geschokt en wilde iets gaan zeggen, maar Nori praatte door. ,,En als jij je veilig wilt blijven voelen moet je niks verklikken, begrepen?" dreigde Nori. Nathan keek haar met grote ogen aan, en schudde haastig zijn hoofd. Nathan was heel anders dan zijn zus; hij was verlegen, onzeker en soms een beetje een angsthaas. Hij was precies het tegenovergestelde van de avontuurlijke, zelfverzekerde en ongeduldige Nori, al leken ze als twee druppels water op elkaar. Ze hadden hetzelfde ravenzwarte haar, dezelfde glimlach en hun gezichten zagen er ook bijna hetzelfde uit, alleen had Nori de meisjesuitvoering en Nathan de jongensversie. Het enige verschil was dat Nori de zeeblauwe ogen van haar moeder had, en Nathan's ogen waren groen als gras. Terwijl Nathan zijn tanden aan het poetsen was, verliet Nori de badkamer en zwom over de overloop naar haar eigen slaapvertrek. Toen ze zich onder de dekens nestelde en haar ogen sloot, fantaseerde ze over het leven op het land. Een leven tussen de surfers. Een leven met Vico.