Photographs

~~Six years Earlier~~

 

Then if you came out of nowhere

I could not believe my heart

"Kar, matagal pa ba yan?" 

Mula sa likuran ko narinig ko ang iritang boses ni Anne . Siguro kong lilingunin ko siya, makikita kong super kunot na ang mukha niya, magkasalubong ang kilay at ang naka pout niyang wide lips.

Pinili ko nalang dedmahin ang complaint niya at mag concentrate sa ginagawa ko baka kasi lalo pa kaming tatagal dito.

I did'nt know how to tell you

Did'nt know where to start

I know you understand

Na se-sense ko pa ring aligaga si Anne, na se-sense ko siyang palakad lakad at di mapakali.

"Kar, bilisan mo. Ang init na."

"Konti nalng 'to" I said to make her ease. Natahimik naman daw siya dun at umupo sa may bato kung saan din ako nagsusulat. "Ang haba ah." she said habang sinisilip ang papel na sinusulatan ko.

I Love you..

Tumingala ako sa kanya then I smile. Tinaas ko ang papel then say, "Done."

She smile back to me bago tumayo. "Then, game?" She asked with a playful smile.

Magkatabi kaming nakatayo at nakaharap sa napakatahimik na dagat. Tutok na tutok ang haring araw kahit alas otso pa naman nang umaga. Actually nag escape lang kami sa first period ng klase namin. 

Anne is my sister, I'm two years older than her pero pinagsabay kaming pinag-aral ni Mama at since pre-school mag ka klase na kami, kaya hindi lang magkapatid ang turingan namin bestfriend din namin ang isa't-isa.

Binalut ko ang papel sa maliit na bato na pinulot ni Anne. Holding it with my right hand. Then a very powerful wind passed us by na nag papalipad-lipad sa skirt namin. We wait hanggang dumaan ang hangin.

*Sabay nag Inhale* *Nagkatinginan* *Giggle*

"Okay"

..

1

..

2

..

3

..

*Bato*

Sinundan namin nang tingin ang tumilapon na bato na may balot na papel, wondering kung saan ito lalanding, praying na wag naman sanang umabot sa tubig. Hindi naman siguro, ilang milya kaya ang layo namin mula sa dagat.

Hope effective tong ginagawa naming destiny finder.*laughing*  Sa isip ko.

Hinawakan ni Anne ang kamay ko and she gesture 'let's go' to me. Tumango nalang ako, at palakad na sana kami nang may marinig kaming sumigaw.

Napalingon kami ulit ni Anne. Nagtataka kami kung kanino galing yun, e kanina pa kami dito wala naman kaming nakitang ibang tao na dumaan man lang.

Tinanaw namin ang buong paligid. Ilang minuto palang nang may makita kaming tatlong ulo, palapit na palapit sila samin at unti-unti namang na eexpose ang kabuuan nila. Mga lalaki yun na hindi galing sa school namin, di kasi sila naka uniform. Naisip ko baka kanina pa nga sila nakaupo dun sa may putol na kahoy sa malayo.

Nagkatinginan kami ni Anne, and I'm sure na pareho kami nang iniisip ' baka natamaan sila nung bato.' Pagkatapos nagkumaripas na kami nang takbo.