Hoofdstuk 12

30 1 0
                                    

Er zat nog een ander meisje op haar bed. Ze zat op haar telefoon en ging naast Sophie staan. Ze maakte een foto. Ik schaamde me diep. Ik kon wel door de grond zakken. Tenminste, dat was wat er eigenlijk zou moeten gebeuren. Ik vond het eigenlijk wel prima. Hij ging door met zoenen. Ik lag daar, op de overloop, met broek en bh aan, en er was een foto gemaakt! Ik stopte en zei dat we dit niet hier moesten doen. Ondertussen had die vriendin van Sophie al een hele galerij vol kunnen hadden met foto's. Dus ik trok snel de sweater aan van Daan en sprintte naar beneden. Ik keek in de badkamer. Ik zag een dienblad staan met broodjes en sinaasappelsap. Hij ging naast me staan. Tja, als je je vriendin naakt in bad ziet heb je wel wat anders aan je hoofd. Rare vogel, zei ik wrijvend over zijn hoofd. Ik pakte het dienblad en we liepen naar beneden. Zijn moeder zat achter de eettafel aan haar laptop te werken. Nou Mirjam, ik zal je es wat zeggen. Hij heeft nog nooit voor iemand een ontbijt klaargemaakt dus je zal wel heel bijzonder zijn. Ik glimlachte. Hij leunde tegen de tafel aan en gaf me een kus. Glimlachend slurpte ik wat sinaasappelsap van de beker. Hij smeerde wat boter en jam op een broodje en gaf mij het broodje. Ik keek hem goedkeurend aan en nam een hap van het broodje. Hij keek me streng aan. Delen... Jaja. We namen allebei aan de tegenovergestelde kant een hapje van het broodje. Onze neuzen raakten elkaar. Ik verslikte me. Kuch kuch kuch kuch. Lukt het? Hier, water. Slokkend gleed het stukje brood langs mijn slokdarm. Weet je wat altijd helpt na je verslikken? Nou, zeg het is Daan. Tongen. Oke.... Ja hoor, zo kan ie wel weer. Ik zit hoer nog steeds. Daan's moeder keek met haar bril laag streng achter de laptop. Jullie zijn zo klef. Ga lekker naar buiten! Mja, we gaan wel naar boven. Zoenend liepen we de trap op naar boven. Sophie liep net naar beneden. Ze rolde met haar ogen en duwde ons aan de kant, let maar niet op haar. Ik duwde Daan van me af. Ik krijg geen adem meer joh! Lachend kwam mijn adem tot rust. Ik moet naar school. Dit is mijn examenjaar. Ik moest afstuderen. Dan kan ik op mezelf wonen. Mezelf of mezelf en Daan? Dat zien we nog wel. Je kan ook bij mij op school komen. Zou dat kunnen? Dan breng ik je elke dag met mijn brommer. Stralend stelde ik het me voor. Hij was zeker heel populair en dan zou zij daar ook bij horen!

HOERA HOERA HOERA,  DON'T TOUCH ME IS NU 1000 keer gelezen. Bedankt!!!!!!! Dit keer een extra hoofdstuk voor dit cadeautje

Don't touch meWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu