Deel 3

243 12 7
                                    

Gesprek aan telefoon tussen moeder-vader
...............................................................................................................................................
Die komt voorlopig niet meer! Zegt mijn vader tegen mijn moeder aan de telefoon. Wie? Ja er was een of ander raar wijf van centrum jeugd en gezin. Ooooh die zijn altijd zo dom. Ja en ze ging echt heel persoonlijk vragen over wat de status van de band van ons gezin was enzo dus toen heb ik gezegd dat wij heel vaak voor haar thuis waren voor haar huiswerk en om "gezellig"' spelletjes te doen. Met dat rotkind zeker hoor ik mijn moeder zeggen aan de telefoon. En ook nog dat ze alleen moeite heeft met biologie. Was het maar zo? Mijn moeder onderbrak hem weer. Dat domme rotkind kan helemaal niks! Ik hoorde het. Ik begon zachtjes te huilen. Als ze het maar niet horen. Dan heb ik een nog groter probleem. Tranen liepen over mijn wang: het was een waterval van tranen. Ligt het nou aan mij? Ben ik dan ook zo stom? Is het maar beter dat ik er niet ben? Moet ik weg? Moet ik dood? Zal dan de wereld beter zijn? Zweethanden ontstonden en het was nu al 02:00 morgen weer school. Slapen dus. Ik zet mijn wekker en val al snel in slaap. Als ik de volgende morgen wakker word gemaakt door mijn zusje. Lotte! Ik heb echt knallende koppijn ja! Hou je bek Mirjam! Dat bepaal ik zelf wel! Auw! Een trap tegen mijn knie. Tranen lopen over mijn wang en ik maak me klein. Moet je je bek maar houden trut! De deur slaat dicht. Ik trek gauw mijn broek aan en een kooltrui zodat je de blauwe plekken en striemen niet kan zien. Als ik op mijn fiets zit word ik van achteren aangereden. Je staat in de weg rotwijf! Sorry Lotte, mompel ik. Dacht ik ook! Wegwezen! Ik ga aan de kant en Lotte beukt zich langs de planten. Als ze het tuinhekje door is fiets ik ook naar school. Als ik daar aankom zie ik haar weer. Samantha... Rotwijf. En heb je weer je lekkere "warme" kooltrui aan? Ik hoor boven samantha al roepen. Ja, en. Nou je bent zo lelijk. Zeker in die lelijke trui van je. Laat mij nou gewoon lekker lelijk zijn en zeik maar over jezelf. Over mezelf... Daarover valt niks te zijken. Ik hoor de jongens roepen: ooooooh. De dag verloopt eigenlijk normaal met af en toe wat rotopmerkingen naar mijn hoofd gegooid. Als ik thuiskom is het weer gezeik. Jij hebt de voorkant van lotte's fiets verknald! Nee ze reed me vanmorgen aan. Echt niet! Echt wel! Ik probeer rustig te blijven. Echt wel! Nee mama echt niet! Jij mag het zelf gaan betalen vuil rotkind! Nee echt niet! Ik moet me in houden om niet te gaan huilen. Klap! Ik grijp naar mijn schouder. Aw een vuist in mijn buik. Ik hyperventileer en val op de grond! Flik me dat niet nog een keer Mirjam! Ze slaat de deur achter haar dicht en ik huil. Hard. Het kan me niets meer schelen. Als ik even bijgekomen ben ren ik het huis uit. Naar het park. Als ik in het park kom ga ik op een bankje zitten. Ik val in slaap. Als het begin de avond is en het is aan het schemeren schrik ik wakker. Hallo dame. Hij steekt zijn hand naar me uit. Niet te hard alsjeblieft. Hard? Slaan bedoel ik. Nee joh ik wil alleen een hand. Ik geef hem trillend een hand. Ik ben Daan. Hoi. Ik ben Mirjam. Hoe gaat tie? Goed en met jou? Zeg ik met een smile waar je al aan kan zien dat het eigenlijk helemaal niet goed met me gaat.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
Vote en comment! Tips zijn altijd welkom. 😋

Don't touch meWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu