Don't touch me

Deel 1

Klap! Een harde klap op mijn wang. Au! Schreeuw ik. Stop, stop alsjeblieft! Jij hebt weer geld gestolen! Nee pap, ik heb niks gedaan! Klap! Weer een op mijn wang. Stop er nou eens mee Mirjam! Ik heb niks gestolen, echt niet! Tranen lopen over mijn wang. Echt wel! Nee! Ik heb niks gedaan! Hij slaat me nog 1 keer met zijn riem. heel erg hard op mijn rug. Aaauuuu! Morgen kooltrui aandoen. Ik bekijk als ik even bij ben gekomen in de spiegel de striemen op mijn rug. Het valt nog mee. Normaal heb ik er minder denkt ze. Als ze die nacht gaat slapen gaat dat niet. Elke keer doet het pijn. Of je nou op je hoofd staat of ligt. Na een nacht bijna niet geslapen gaat de wekker. Eindelijk. Ze staat op en kijkt in de spiegel. Mijn Wallen zijn gigantisch. Ik doe consealer en mascara op en maak me tas klaar. Wiskunde, biologie, engels, geschiedenis, tekenen, gym, en Nederlands. Yep, alles zit erin. Ik kleed me als de brandweer aan en ik zie dat het half zeven is. Shit! Te vroeg de wekker gezet. Ik poets relaxed mijn tanden en loop naar beneden. Stapje voor stapje. Niemand mag me horen. Als mijn zus me hoort. Ze slaat me nog bewusteloos. Ik smeer beneden mijn boterhammen en eet de helft op. Dan maak ik mijn brood voor school klaar en ik pak een pauzehap uit het rieten mandje wat ik ooit van mijn oma heb gekregen. Ik heb nog een halfuur. Ik zet de tv aan op zijn eena zachts en kijk of er misschien een leuke film is. Ja die is er. Ik zet hem daarop en neurie de liedjes mee die in de film voorkomen. Ik zie dat het tijd is en ik zet snel de tv uit. Ik spring op mijn fiets en trap snel weg. Als ik op school aankom gooi ik mijn fiets in het rek en loop ik rustig naar binnen. Zo zo zo. Samantha komt naar me toe lopen en zegt: heb je het koud ofzo. Ja, hoezo. Nou je hebt zo'n lelijke dikke kooltrui aan. Het is midzomer. Dat weet jij toch wel. Ja eehm jawel maar, ik heb het gewoon altijd koud. We hebben 2 uur gym zo dus dan ga je even 2 uur kouvatten. Hard voor je! Heel veel succes! Nou doei he?! Zo doet ze nou altijd. Die stomme samantha. Ze kan ook nooit normaal doen. Raar kind. Gym. Ik rijd naar de zaal toe. Gym zelf vind ik altijd wel leuk. Maar ik moet shirtjes verwisselen en sommigen letten dan op mij en dan zien ze dat ik striemen heb en dat ik blauwe plekken heb. Daar ben ik een beetje bang voor. Als ik in de meisjeskleedkamer ben leg ik alvast alles klaar zodat ik sneller kan omkleden. Als ik omgekleed ben zie ik dat onze docent er nog niet is. Hij is altijd laat. Het verbaast me daarom ook niks. Heeej Mirjam. Samantha klinkt pesterig. Wat? Voel je je wel warm genoeg in dat kleine, strakke en koude gympakje van je. Ik heb het koud hoor! Oh echt. Ja echt samantha. De rest van de schooldag verloopt normaal zoals altijd. Meer heb ik dan ook echt niet te vertellen hoor! Als ik thuis komt staat het mishandelen weer op me te wachten.