Baby Sitting The Jerk

BSTJ >>4<<

"Baby sitter??? Are you serious???" pasigaw na tanong ni Nathan sa Tatay niya.

"Do I look like kidding??" seryosong sagot ni Mr. Crawford sa anak.

Nakatungo at nakikinig lamang si Eymie sa usapan ng mag-ama. Magmula nang makabalik siya ay hindi na nagkasundo ang dalawang taong asa harapan niya ngayon. 'Kaya siguro hindi ko siya nakikita sa mansion nila kapag pumupunta ako' isip nito. 

"As you can see DAD!! I'm not a kid.... KID anymore!! Why the hell do I need a nanny??" napatingin bigla si Eymie kay Nathan, na nakatayo na, at makikita mong galit na galit ito.

"Exactly!! You're not a kid anymore! But your acting like one!!" 

"I don't need it, especially HER!!" turo ni Nathan kay Eymie.

"Don't you dare define me Nate! In a snap of my finger, everything you own, i can take it away in an instant!!! So DON'T.YOU.DARE!!"

Hindi makapaniwala si Eymie na ganito pala magsagutan ang mag-ama. Nakadama ito ng takot bigla, dahil na rin sa lakas ng boses nila, at sa mga itsura nila. Kahit na gusto niyang umawat, ay hindi naman ito makapagsalita, at alam niyang wala siyang karapatan para sumingit na lang sa kanila.

"I'm leaving!! This is non sense!!!" malakas na dinabog ni Nathan ang pinto pagkalabas nito.

Napa-upo na may kasamang buntong hininga si Mr. Crawford, sabay hilot ng kanyang noo. 

"Okay lang po ba kayo Sir??" tanong ni Eymie sa matanda.

Napatingin ito sa kanya, "pasensya ka na hija" malungkot na sabi nito. "He's not like this before.... I just ---- never mind"

Nakita ni Eymie na biglang lumungkot ang mga mata ng matanda. Hindi man alam ni Eymie, kung ano ang pinanggalingan nang kanilang hindi pagkakaunawaan, ay hindi ito dahilan para sigawan o hindi respetuhin ang magulang.

"Uhmm, Sir?? Ano na pong gagawin natin?? Mukang ayaw po talaga ni Sir Nathan na may nagbabantay po sa kanya eh" tanong ni Eymie nang mahina, ngunit rinig pa rin naman.

Napangiti ito ng kaunti "sa ayaw at sa gusto niya man Eymie, babantayan mo pa rin siya".

At dahil sa nakatungo si Eymie, nang marinig niya iyon, ay biglang napatingin ito kay Mr. Crawford "po??" hindi makapaniwalang tanong ni Eymie.

"I'm sorry, masyado bang mahirap ang pinapagawa ko sayo??" 

Gustong gustong sabihin ni Eymie na 'oo mahirap Sir' pero dahil na rin sa utang na loob, ay hindi niya ito magawa "h-hindi naman po Sir...k-k-kaya ko naman po eh" mautal utal na sagot niya.

Napatawa ng mahina ang matanda "hindi ka talaga marunong magsinungaling noh Hija??" napangiti naman ng kaunti si Eymie. 

"Naalala ko tuloy ang mga magulang mo, napakaswerte nila na may anak silang kagaya mo. Na kahit alam kong napipilitan ka lang dahil na rin sa utang na loob, ay sumunod ka pa rin". Alam ng matanda na ang dahilan kung bakit na rin hindi maka-hindi ang dalaga, dahil kagaya ng mga magulang niya, alam niyang tumanaw nang utang na loob.

Maluha luha naman si Eymie sa sinabi ni Mr. Crawford, naisip tuloy niya bigla ang mga tinuro ng kanyang magulang sa kanya. 

"Pasensya na Hija, pero sayo lang kasi ako may tiwala talaga, at alam ko na kaya mong bantayan, at kung maaari rin, ay baguhin ang anak ko" napatingin bigla ulit ito sa matanda.

"A-ako po??" ganun ba talaga kalaki ang tiwala sa kanya ng matanda, at kahit sa pagbabago ng ugali eh tiwala rin siyang kaya niya??

"There's really something about you, and i know, mababago mo siya" nakita ni Eymie sa mga mata ni Mr. Crawford ang tiwala niya sa dalaga, at mukang tuwang tuwa pa ito 'bakit naman siya natutuwa??' isip ni Eymie. 

Napabuntong hininga si Eymie, "sige po Sir, tutulungan ko po kayo" 'bahala na kung anong mangyari'

Ngumiti ang matanda na abot hanggang tenga, "thank you Hija"

Napangiti na rin sa kanya si Eymie. Tumayo na sila, at kinuha na rin ni Eymie sa katabing upuan niya ang bag, at palabas na dapat siya ng pinto ng biglang magsalita ulit si Mr. Crawford.

"And before i forgot Hija, you'll be staying at his Condo"

Napalaki ang mata ni Eymie, "POOOO??"