Crazy Life // Teen Wolf Fanfiction

~11~

Pov Hayden

Ik prop snel mijn boeken in mijn kluis, en loop dan naar de les. We hebben eerst Economie, leuk zeg. (Hoor mijn sarcasme). Ik loop het lokaal in, en zie Stiles al zitten, maar er zit een meisje naast hem die ik nog nooit heb gezien. Meestal zit ik naast Stiles, eigenlijk altijd. Ik loop wat verder, en plof maar naast Scott. "Wie is dat?" Vraag ik aan hem terwijl ik het meisje aanwijs. "De nieuwe, volgens mij heet ze Malia." Ik knik langzaam. Ze is best knap, alleen ik vertrouw dr niet helemaal. "Hayden, hallo?" Ik kijk op. "Wat?" "Je staarde naar ze. Je hoeft echt niet jaloers te zijn hoor, Stiles houdt echt wel van je." Ik kijk naar mijn schrift en zucht. "Ik vertrouw dr niet...." Dan komt de docent binnen, en begint de les. "Goedemorgen allemaal, we hebben een nieuwe leerling in ons midden. Kom maar even naar voren." Het meisje staat op, en gaat naast de docent staan. "Nou, ik ben dus Malia, en ik ben 17 jaar." Begint ze. Ik zie Stiles naar de glimlachen, en ik voel de jaloezie in me opborrelen. "Hayden rustig...." Zegt hij. "Je hartslag gaat echt te keer.." ik kijk hem aan, en zn ogen worden groot. "Hayden, je moet je nu echt beheerzen, je ogen gloeide blauw...." fluistert hij. Ik begin steeds zwaarder te ademen, alles begint te draaien, en snel sta ik op. Gelijk kijkt iedereen me aan. Ik sprint het lokaal uit, en loop, nou ja, als het lukt, naar de kleedkamer van de jongens, geen idee waarom. Ik hang op de wasbak, en kijk ik de spiegel. niet hier Hayden, niet hier! Beheers je!
Ik probeer alles, maar niks lukt. Ik voel mijn benen langzaam steeds slapper worden, en ik zak op de grond. Ik kijk naar mijn handen, en zie opeens dat ik 7 vingers heb. Dan stormt er iemand binnen...

Pov Stiles

Dat nieuwe meisje is best aardig. Opeens hoor ik achter me iemand opstaan, en draai me om. Het is Hayden, en haar ogen gloeien blauw. Shit, dit kan niet waar zijn. Ze sprint het lokaal uit, en ik kijk Scott aan. "Ik ga er wel achteraan." Zeggen Scott en ik tegelijk. Zo snel mogelijk pakken we onze spullen, en rennen we het lokaal uit. We zien net de deur van de kleedkamer dichtgaan, en rennen erheen. We stormen binnen, en zien haar zitten. We knielen bij haar neer, en ze hijgt als een gek. "Hayden, hayden kijk me aan!" Ik til aan kin op, wat ik beter niet had kunnen doen. Ze kijkt me kwaad aan, en haar tanden beginnen te groeien. Ik deins achteruit, en Scott begint nu ook te veranderen. Opeens springt ze op me, en houdt mijn keel dicht. Ik krijg bijna geen lucht meer, totdat ze van me af wordt gegooid. Letterlijk. Ik hijg me kapot, en zie dat Scott haar tegen de muur heeft gegooid. Ik kijk hem geschrokken aan. Langzaam kruipt Hayden overeind, en zie dat ze weer normaal is. "Wat is er gebeurd...?" Ze wrijft over haar hoofd, en kijkt ons aan. "Je veranderde en probeerde mij bijna te vermoorden...." Zeg ik maar. Ze kijkt me verbaasd aan. Ze kijkt naar haar handen, en ik zie dat ze in paniek begint te raken. Ik kruip snel naar haar toe, en pak haar handen. "Hayden! Hayden focus op mijn stem. Hayden luister naar me!" Roep ik zowat. Wat niet helpt, want het lijkt net alsof ze al weg is, maar ze nog rechtop zit. Ik zie dr ogen naar achter rollen, en dan knalt ze neer. "Hayden!!" Ik schud dr door elkaar, maar niks helpt. "Scott doe iets!!! Ze gaat dood!!!" Tranen prikken in mijn ogen, en Scott pakt zijn telefoon. Hij belt zijn moeder, en zegt dat ze eraan komen. Ik pak Hayden's hoofd, en kijkt dr aan. "Hayden, asjeblieft, doe mij dit niet aan. Please wake up...."

Luister vanaf hier het liedje dat ik heb bijgevoegd, tranen zijn gegarandeerd😢
Nog geen 2 minuten later hoor ik de ambulance al aankomen. Ik til dr op, en loop naar buiten. Er staan ook een paar politie wagens, en ik zie die van mijn vader ook al staan. Melissa, de moeder van Scott, komt aangelopen met een brancard, en ik leg haar erop. Ze leggen haar in de ambulance, en rijden snel weg. Mijn vader komt naar me toe, en trekt me in een knuffel. "Waarom, waarom altijd Hayden? Eerst het ongeluk en nu dit..." "Ik weet het Stiles...." en zo blijven we staan. Na een tijdje besluiten om naar het ziekenhuis te rijden.

Als we er eindelijk aankomen, is het niet normaal druk. Er lopen overal doktoren door elkaar heen. Een totale chaos dus. We kijken waar Hayden ligt, en dr dan liggen. Ze heeft een zuurstof masker op, en ze is helemaal wit. Scott legt een hand op mijn schouder. "Het gaat goed komen met dr Stiles, ze is sterk genoeg." Ik knik langzaam, maar blijf naar dr kijken. Er lopen een paar doktoren naar haar toe, en zie dat ze haar ogen opent. Snel ren ik naar dr toe, en plof naast dr. "Hey Stiles...." zegt ze. Ik glimlach naar dr. "Hayden, hoe komt het denk je dat je bent flauwgevallen?" Vraagt Melissa. "Nou, ik voelde me in de klas niet goed, dus ik rende het lokaal uit. Daarna, ging alles draaien en....." Ze stopte ze. Ze zei niks meer, en haar ogen rolde weer haar oogkassen in. "Hayden? Hayden!" Riep ze dr. "Wat is er? Wat gebeurt er met dr?!" Ik raak een beetje in paniek. Ze schud er een beetje door elkaar, en ze knijpt in dr hand. "Ze reageert niet meer, zelf niet op pijn...." Ik kijk dr vragend aan. "Wat betekent dat?!" "Ze is in coma, en geen kleintje ook...." Dit kan je niet menen. Opeens hoorde ik een lange, eentoonige piep. Nee. Nee nee nee!!! Gelijk rennen er allemaal doktoren binnen, en ik kijk naar de hartmonitor, een doorgetrokken lijntje. Even staat mijn wereld stil.....