Crazy Life // Teen Wolf Fanfiction

~14~

Pov Hayden

Het is avond. En ik ben best bang. Bang voor wat ik ga doen. Ik ga zowieso helemaal veranderen. Maar wat ik niet snap, is dat ik blauwe ogen heb. Als een mens gebeten wordt door een alfa, hebben ze in het begin gele ogen. Maar waarom heb ik dan nu blauwe? De jongens denken dat ik geen weerwolf ben. Maar wat moet ik dan zijn? Er racen allemaal vragen door mijn hoofd.

"Hayden, kom we moeten gaan." Hoor ik Stiles zeggen. Ik ben samen met Scott en Stiles bij mij huis, voor de zekerheid. Ik zucht en sta op. Met zn drieën lopen we naar de auto van Stiles. Ik stap voorin en Scott in de kofferbak.

Na ongeveer 5 minuten gereden te hebben, stoppen we voor het huis van Lydia. We stappen uit, en Stiles pakt een grote stapel ketting. Ik slik even, en met zn drieën lopen we naar de voordeur. Gelijk wordt de deur open gedaan door Lydia. "Kom, snel. Helemaal rechtdoor en dan links zie je een trap naar beneden." We knikken en lopen naar binnen. Niet veel later vinden we de trap, en lopen naar beneden. Het is best groot, groot genoeg in iedergeval.

"Die pilaar daar is sterk genoeg." Wijst Lydia aan. Ik kijk de jongens even aan, maar ga dan zitten. "Kom maar op." Stiles pak de kettingen uit zn rugzak, hopelijk zijn ze sterk genoeg.

Hij loop naar me toe, klikt een stalen band om mijn polsen, en maakt die aan de paal vast. "Hopelijk gaat het werken..." "Vertrouw me, hier kom je niet uit." Zegt Stiles. Scott loopt met Lydia naar boven, maar Stiles blijft hier. "Dus, wanneer gebeurt het denk je?" Vraag ik aan hem. "Nou, als de maan naar binnen schijnt, dan voel je het snel genoeg." Ik knik. Ik kijk uit het raam, en zie de maan niet. Dat gaat nog wel even duren.

Na een kwartier, begin ik wat te voelen. Ik kijk naar mijn handen, en zie dat mijn nagels beginnen te groeien. Langzaam kijk ik naar buiten, en zie de maan achter de wolken vandaan komen. "Stiles....." gelijk kijkt hij op, en zijn ogen worden groot. "Okè, het begint dus te werken."

Ik voel mijn tanden lang worden, en krijg al de neiging om iemand te vermoorden. "Stiles, je moet nu weggaan...." Zeg ik zachtjes. "Nee, dacht het niet. Ik blijf hier." Hij staat op en staat voor me. Ik kijk hem kwaad aan. Een harde grom verlaat mijn mond. Ik voel me nu best goed. "Hayden, je moet je concentreren. Luister naar mijn stem." Hij hurkt voor me neer, en ik probeer hem te slaan, maar ik kan dr net niet bij. "Kom hier!!! Ik wil je botten voelen breken!!!" Schreeuw ik naar hem. "Okee, gelukkig is dit de volle maan die dit doet...." Ik probeer me los te trekken, en ik voel al dat het staal al een beetje los begint te raken. "Ik ga je straks helemaal aan stukken scheuren...." grom ik. "Hayden, comcentreer je! Ik weet dat je het kunt. Concentreer je...." Ik kijk hem alleen maar boos aan, totdat hij de stalen banden van mijn pols los klikt. Dit is mijn kans. Ik spring tegen hem op, en hij land op zijn rug. Ik grom hard, totdat ik me uitgeput voel. Ik hijg als een hond, en plof op Stiles' zn buik. "Het is je gelukt...." Zegt hij opeens. Ik kijk naar mijn nagels, en zie dat ze weer normaal zijn. Stiles trekt me in een dikke knuffel.

Niet veel later komen Lydia en Scott ook binnen lopen. "Zo te zien is het gelukt." Grinnikt Scott. Ik sta op, en we lopen met zn alle weer naar boven. Eerste volle maan overleefd....

Sorry voor het wat kortte hoofdstukje!