Love, Hope Believe

18

Hu, ik  lig in een bed. Ik draai me om en zie Harry naast me liggen. Hij slaapt nog. Waarschijnlijk heeft hij me vannacht in bed gelegd. Ik sta op en doe vlug mijn kleren aan. Ik ga naast Pete zitten. Pete is de chauffeur en we komen goed overeen. Ik ben meestal vroeger wakker dan de jongens en dan is het leuk om even met Pete te praten. ‘Hey Lauren. Al wakker?’ ‘Anders zou ik hier niet zitten he Pete.’ ‘Dat is waar.’ ‘Zijn we er bijna?’ ‘Nee, we zijn gisteren later vertrokken en we hebben een hele tijd in file gestaan. Dus het is nog zeker 3u voor we toekomen.’ ‘Hoe komt het dat we wat later zijn vertrokken?’ ‘Platte band.’ ‘Oh, jammer.’ ‘Alsof jij er veel van hebt gemerkt. Je lag al behoorlijk te slapen toen we toekwamen.’ ‘Ik weet het, ik was super moe van een hele dag op te trekken met de meiden. Shoppen is vermoeiend hoor.’ Pete begint te lachen. ‘Ik zou het niet weten.’ ‘Ben je dan nog nooit gaan winkelen,’ vraag ik hem. ‘De enige keer dat ik ben gaan winkelen was achter een verlovingsring.’ ‘Je bent getrouwd,’ vraag ik hem verrast. ‘Al 17 jaar,’ zegt hij trots. Hij neemt zijn portefeuille. Ik zie een foto van hem, een vrouw en twee kinderen. Een jongen en een meisje. ‘Vind je vrouw het dan niet erg dat je zoveel  weg bent?’ ‘Ja en nee. Het geld dat ik ervoor krijg maakt het dragelijk. Mijn dochter is een grote fan van One Direction. Mijn vrouw is blij dat ik mijn passie kan uitoefenen als beroep. Ik hou van rijden. Als de tour erop zit ben ik een jaar thuis. De jongens hebben gezegd dat ik dit heb verdient. De tour duurt ook maar twee maand. Waarvan er al bijna twee weken opzit. Is het langer word ik afgewisseld door mijn beste vriend. Elke twee weken ben ik thuis en elke twee weken moet ik rijden. De jongens zijn vriendelijk, de meiden zijn vriendelijk. Ik zit tussen de jeugd, wat kan een oude mens nog meer willen?’ Ik begin te lachen. ‘Wat ben jij toch een oude wijze man Pete.’ ‘Wat denk je van een ontbijtje.’ ‘Met alle plezier.’ Het is zowat een ritueel geworden. Pete stopt bij het eerste dorpje en ik ga vlug langs bij de bakker. Ik koop er allerlei lekkere dingen en Pete krijgt de eerste keuze. ‘Hebben we honger vandaag,’ vraag ik als hij 3 koeken uit de zak haalt. ‘Ja meid, ik heb gisteren nog een band vervangen en in de file gestaan.’ ‘Dan heb je hem dubbel en dik verdiend.’ We beginnen te lachen en misschien wel iets te luid. Ik hoor de jongens wakker worden. .

‘Sorry,’ zeg ik.  ‘Geeft niks. We moeten toch ooit eens wakker worden,’ zegt Louis. ‘Dat is waar. Het ontbijt is in orde. Dus we kunnen direct beginnen.’ De jongens vallen aan op de zak. Niall heeft weeral eens de meeste koeken op zijn bord. Na het ontbijt geeft Pete ons mee dat het zeker nog 2u rijden is. ‘Wat denken jullie van een tornooi Fifa,’ vraagt Harry. De  jongens zijn dolenthousiast. ‘Doen jullie maar, ik lees wel een boek.’ Harry kijkt me droevig aan. ‘Babe, zo niet kijken, ik speel niet graag op de Playstation. Maak plezier met de jongens. Ik denk dat jullie daar eens aan toe zijn. De jongens kijken me dankbaar aan. ‘Je bent een schat,’ zegt Zayn. ‘We hebben dat inderdaad misschien wel eens nodig,’ zegt Niall. ‘Kom verdwijn in jullie videokamer. Ik kom jullie wel halen als we er zijn.’ Harry drukt me een kus op mijn mond. ‘Je bent het beste liefje ooit, ik hou van je.’ ‘Ik ook van jou. Hup ga nu maar.’ Ik geef hem een tik op zijn poep en ook hij verdwijnt te videokamer in.

Ik mis Harry nu al en hij zit in de kamer naast me. Ik hoor gelach, dus ik ben er zeker van dat ik er goed aan heb gedaan. Wat zal dat zijn als hij terug vertrekt. Hoe zal het dan verder gaan tussen ons? Ik heb nu wel vakantie. Maar daarna begin ik ofwel te werken of studeer ik nog iets verder. ‘Lauren,’ roept Pete. ‘Ja?’ ‘We zijn er. Haal je de jongens even? Ze zijn al te laat voor de interviews.’ ‘Doe ik.’ Ik  ga naar de deur en doe hem open. ‘Wat zijn jullie aan het doen?’ Niall en Liam liggen op elkaar en zijn precies aan het vechten. Zayn en Louis springen enthousiast op de zetel en Harry kijkt op naar mij. ‘Gewonnen, we hebben gewonnen ,’ roepen Zayn en Louis  in koor. ‘Liam is verloren door Niall en nu maken ze ruzie. Ik ben tweede geworden en Louis en Zayn eerste, zoals je ziet.’ ‘Ik kom jullie halen. We zijn er eindelijk en jullie zijn al te laat voor jullie interviews.’ De jongens springen op. ‘Ga je niet eens mee?’ vraagt Zayn. ‘Ja hoor en dan allerlei lastige vragen krijgen.’ ‘Nee, we hangen een kaartje rond je nek met iets op. Zo lijkt het alsof je bij de crew hoort,’ zegt Liam. ‘Goed idee,’ zegt Niall. Ik kijk naar Harry. Eigenlijk zou ik het best wel leuk vinden om de jongens eens bezig te zien tijdens een interview. ‘Hey, het is een goed idee al zeg ik het zelf.’ ‘Oké.’ Ik kan mijn glimlach niet onderdrukken. Harry staat op en geeft me een knuffel. ‘Ja, maar zo niet. Anders hebben ze het direct door,’ zegt Liam. ‘Oké, ik zal me professioneel gedragen,’ lach ik.

Samen met de jongens stap ik in de auto. Liam kijkt nog steeds boos naar Niall. ‘Kom jongens, happy faces. Morgen zijn we in België, nog een dagje en dan hebben jullie enkele dagen vrijaf. We gaan toch niet beginnen in ruzie?’ vraagt Louis. Ik lach, normaal zegt Liam steeds van die wijze dingen. Liam en Niall lachen. ‘Je hebt gelijk,’ zegt Liam. ‘Sorry Niall.’ ‘Het is niks. Knuffel?,’ vraagt Niall. De jongens vliegen elkaar in de armen. Eenmaal bij het interview aangekomen krijg een kaartje van Paul. Ik hang het rond mijn nek. Samen stappen we de studio binnen. ‘Geen fans vandaag,’ vraag ik. ‘We zijn op een geheime locatie. Alleen de pers weet dat we hier zijn,’ antwoord Paul. ‘Waarom ben jij dan mee?’ ‘Voor de zekerheid.’ De jongens geven allerlei interviews en ik zit stil in een hoekje. Het spande even toen iemand vroeg wie er allemaal een vriendin had. Harry had bijna zijn had opgestoken. Ik zuchtte opgelucht toen hij zich heeft kunnen herpakken, maar natuurlijk hadden ze het gezien.  Harry wist er zich uit te babbelen. Hij had iemand ontmoet, maar hij wil nog zien hoe het verloopt. Meer wou hij er niet over kwijt. Ik doe alsof ik nota’s neem. Zo valt het niet op. Eigenlijk zit in te tekenen.  Hartjes, bloemetjes, en allerlei andere dingen.

Na alle interviews gingen we terug naar de bus ons klaarmaken om vlug iets te eten en dan naar de soundcheck door te gaan. Iedereen had recht op evenveel tijd. Dus we moeten nu echt wel verder doen. Ik bedankte de jongens dat ik mee mocht gaan. Ik vond het leuk.  Na het concert zaten we allemaal in de bus. De jongens waren opgewonden, nog een concert en ze hadden enkele dagen vrijaf. Maar ergens steekt het ook. Ik moest binnen een paar dagen afscheid van ze nemen. Ik laat de jongens wat uitrazen en ga bij Pete zitten. ‘Niet zo in de feeststemming?’ ‘Niet echt nee?’ ‘Wil je er over praten?’ ‘Nee, eigenlijk niet.’ ‘Ik  hoor wel als je je mond open doet wanneer je wilt praten?’ ‘Goed.’ Dat is het leuke aan Pete. Hij  gaat niet doorvragen als hij weet dat je het niet wilt. Ik  zwijgend naast Pete, tot Harry me komt halen. ‘We gaan een film bekijken en dan slapen. Kijk je mee?’ Hij glimlacht op zijn speciale manier. De kuiltjes komen tevoorschijn. ‘Hoe kan ik tegen jou nu nee zeggen,’ lach ik. ‘Tot morgen Pete, voorzichtig rijden.’ ‘Altijd Lauren.’

** nog 5 dagen en dan ben ik er eindelijk vanaf.. Van mijn vakantiejob. Dan heb ik terug tijd om te schrijven!!! Vote and comment!!! **