Ayperi,"Bir kadının yeniden doğuş hikayesi"

6. Bölüm

İyi okumalar,lütfen oy vermeyi unutmayın sizi çok seviyorum😍

--------------------------------

O anın şaşkınlığıyla öylece donup kaldım.Gözlerimi bi an bile gözlerinden ayıramıyordum.

Adnan bu halimi görünce gülümsedi ve önüne döndü.Hemen kendimi toparlayıp büyük bir utançla başımı önüme eğdim ve Adnan'ın yüzüne bakmadan konuşmaya çalıştım;

"Iııı benim gitmem lazım ,görüşmek üzere Adnan Bey.Ay yani Adnan."dedim telaşlı bir sesle.Offff iyice saçmalamaya başlamıştım.Kesinlikle artık kalkmam lazımdı.Tam ayağa kalkmıştım ki Adnan ;

"Bu akşam benimle yemeğe çıkmaya ne dersin?" dedi. Valla olur derim.Hayır ya adam evli olmaz öyle şey .Ama bir yemekten n'olucak ki?

Ben iç sesimle büyük bir kavga içindeyken.Birden kendimi tutamayıp

"Olur." Dedim.

Adnan gülümseyip;

"Dışarıda bekliyorum hazırlanıp gel."dedi.

Hemen odama gittim.Pavyondaki odamda sahne kıyafetlerim yani abiyelerim ve birkaç gündelik kıyafet dışında pek bir şey yoktu.Adnan'ın beni götüreceği yerin şık bir yer olacağını düşünerek sade bir elbise giymeye karar verdim.Tabi dolabımda daha çok taşlı rengarenk abiyeler vardı.Hızlıca dolabımı aramaya başladım ve bingo! Dizimin bir karış üstünde biten,etek kısmında transparan kumaştan bir pencere olan, kısa kollu , siyah bir elbise bulmuştum!Mükemmel. Hemen üstümü değiştirdim ve saçımı at kuyruğu yaptım.

Dışarı çıktığımda Adnan beni bekliyordu.Kapımı açtı ve bende oturdum ,o da ön koltuğa geçti.

"Çok güzel olmuşsun." Dedi

"Teşekkürler."

Yol boyunca benim nereye gideceğimiz hakkındaki sorularım dışında hiç konuşmamıştık.

Restauranta geldiğimizde ağzım bir karış açık kaldı.Çok lüks bir yerdi burası.İçeri girdiğimizde daha çok inceleme fırsatı buldum.Duvarlarda ve tabanda altın varaklı desenler vardı.Koltuklar kırmızı kadife kumaşla kaplanmıştı.Bir masaya geçip oturduk ve garson menüleri getirdi.

"Ne yersin?" diye sordu Adnan.

"Bilmem, sen ne yersen bende onu yerim."dedim hafif tebessüm ederek.
Garson yanımıza gelince Adnan;

"Her zamankinden,iki tane."dedi.Yemeğimiz gelene kadar hiç konuşmadık.Ben zaten Adnan dışında her yere bakıyordum.

En sonunda yemeklerimiz geldi ve afiyetle yedik.Adnan'ın benim için seçtiği yemekler gercekten inanılmazdı.Uzun zamandır olan sessizliği ,bozan Adnan oldu;

"Yemekleri beğendin mi?"

"Ah evet,mükemmel lezzetliydiler!" Dedim ve ikimizde güldük.Bu sefer ben;

"Adnan bu gün beni buraya getirdiğin için çok teşekkür ederim.Ama bu yaptığımız yanlış yani sen evlisin..." Dedim ve cümlenin sonunu getiremedim.

"Bak Ayperi ,seni bu yemeğe arkadaş olarak getirdim diyemeyeceğim.Çünkü sana karşı garip şeyler hissediyorum ama evet ben evliyim.Ama bu seni sadece sohbet etmek için yemeğe çıkaramayacağım anlamına gelmez." Dedi

"Peki" dedim hafif tebessüm ederek.Açıkçası itirafı karşısında hem şaşırmış hemde biraz sevinmiştim.

İlerleyen saatlerde koyu bir sohbete daldık.Adnan gercekten çok iyi bir insandı .Onu bu yemek sayesinde daha iyi tanımıştım.Saat geç olunca beni evime bıraktı.Eve girdiğimde üstümü değiştirip direk yatağa girdim ve uykuya daldım.

Sabah uyandığımda kendimi çok mutlu hissetmiştim.İçin resmen kıpır kıpırdı!Hemen kahvaltı hazırlayıp yedim.Daha sonra kanepeye oturup televizyonun karşısına geçtim.Bu gün pavyona 18.30 da gidecektim ve saat daha 11.05 'ti.
Sonra hemen telefonla Simgeyi aradım ve eve çağırdım.Dün gece olanları hemen anlatmam gerekiyordu.

Yaklaşık bi 10 dk sonra Simge geldi.Saçını tepeden topuz yapmıştı ama çok şık görünüyordu.Suratına hafif bi makyaj yapmıştı, üstüne de bordo kolsuz kısa bir kazak ve siyah dar kot giymişti.Hemen yanına koşup anlatmaya başladım;

''Simge sana anlatmam gereken çok önemli gelişmeler oldu dün.''

''Noldu kızım?Dökül hemen!"

''Bak şimdi,dün Adnan beni yemeğe götürdü.''

''Adnan mı? Yani bildiğimiz Adnan Elmastaşoğlu mu?"

"Hı hı, evet o!"

''Oooo ama siz onla nasıl tanıştınız ya nasıl bu kadar samimi oldunuz?"

"Ya işte Adnan beni masasına falan çağırmıştı ilk gün öyle tanıştı.Sonra da yemek falan."

"Peki ondan hoşlanıyo musun?"Evet bu sorunun cevabını tam olarak içimde cevaplayamamıştım ama sanırım ondan biraz hoşlanıyordum.

"Ee-ev-evet, sanırım ondan biraz hoşlanıyorum." Dedim.

"Ama onun bir karısı var bunu da biliyorsun dimi?"

"Ev-evet bunu da biliyorum maalesef..."

"Anladım Ayperi .Umarım kendini kaptırıp sonradan üzüleceğin şeyler yapmassın bebeğim." Dedi ve içten bi şekilde gülümsedi.Sonra;

"Neyseeee tatlım benim şimdi çıkmam lazım bir işim var kendine dikkat et." Dedi.Sarıldık ve Simge gitti.Bu gün Simgeyle konuştuklarımızı iyice bir düşünecektim.