terliyorum.bacaklarım titriyor.öyle ki birbirini çekip iten iki mıknatıs gibi.anlam veremiyorum.terliyorum.insanların yüzü bana dönük.ağzımın içine bakıyorlar sanki.duvarlar yerinde durmak istemiyor.duvara bakıyorum.saatin tik takları zamana meydan okuyor.bitmemesi için direniyor adeta.bana bakan en safça kişiye dönüp en söylememem gerek şeyi söyleyiveriyorum"bilmiyorum"