Her Şeye Rağmen

1.Bölüm

1.Bölüm

''Kes sesini Harry. '' dedim eline vurup. Hala kahkaha atıyor ya. Gerzek. 'Hahah yere düştüğünde eteğin açıldı hahah '' diye bir kahkaha daha attı. Bu çocuk neden bu kadar gıcık olmak zorundaydı ki ? Neden yani neden ?? 2 ay sonra babasıyla annemin düğünü var ve bunu bilmek bile beni fazlasıyla sinir ediyor. Hayatım boyunca bu çocuktan nefret ettim. Ünlü olunca iyice gıcıklaştı. Herkese karşı bana davrandığı gibi davranmıyor. Aramızdaki ilişkiyi böyle  iki cümleyle anlatamam. '' Senden nefret ediyorum Harry '' dedim eteğimi düzeltirken. '' Bende senden bebeğim '' dedi yanağımdan makas alıp.

2 ay sonra aynı evde yaşayacaktık. Zaten aynı okuldaydık. Zaten her haftasonu sahte bir aile yemeği yiyorduk. Gerçi 1 senedir evdeydi. Önceki 2 sene boyunca hep turnelerdeydi. Beyfendinin kafasına bir şeyler düşmüş olacak ki üniversite okuyacağım diye tutturdu. Oku canım oku tamamda, neden benim üniversitem.

Okulun çıkışına doğru yöneldiğimde arkamdan bağırdı ''Benim arabaya git '' yine mi ? ha ciddi miyiz biz ya. ''Ben bugün gelmesem annem beni ne kadar az hasarla bırakır'' dedim dudağımı büzerek. ''Bence direk öldürür. Ama bana bıraksa şimdiye ohoo'' dedi. Aptal.

Evlerine zorla geldiğimde annem elindeki tabakları masaya koyuyordu. 'Hoşgeldiniz' dedi gülümseyerek. İkimizde hoşbulduk anlamında kafamızı salladık. Ellerimi yıkamak için yukarı çıkmak bana saçma geliyordu. Neden aşağıda bir banyo yoktuki. Merdivenlerden ağır ağır çıkarken arkadan Harry'nin geldiğini fark ettim. Adımlarımı hızlandırıp koşar adımlarla çıkmaya başlayınca Harryde koşmaya başladı. Her zaman yaptığımız şey. Önce banyoya kim girecek. Çocuk gibiyiz ama ona karşı olan nefretim bir çocuğun nefreti kadar masum değil. Ayağım takılınca arkamdan tutup beni çekti. Bir yerimi kıracaktı. Ne kaba çocuk bu böyle. Kafasına bir tane yapıştırdıktan sonra dil çıkardım ve banyoya koşup kapıyı kilitledim. ''Yine ben'' diye bağırıp kahkaha attım. ''Şu kahkaha atışın çok iğrenç Anna. '' dedi. İşte bu. Sinirlenmişti. Ve ben kazanmıştım. Bunu çok seviyordum. Onu geçmeyi. Ondan iyi olmayı.

Masaya gittiğimde herkes oturmuş ,  yemeklerini yemek için beni bekliyorlardı. Harry’nin birkaç lokma aldığına ve babasının ona kızdığına eminim. Haha bunu çok seviyorum. Babasının ona kızarken gözlerini bana çevirip öldürecekmiş gibi bakmasını.

Masaya oturduğumda annem ve Harry’nin babası bana bakıyordu. Aslında iyi bir adamdı. Annemin onunla evlenmesine sevinebilrdim ama Harry olmasaydı. Babam öldüğünden beri annem hep bir eksikti. Kırgındı sanki. Babam onu bu kadar erken bırakıp gittiği için kırgındı. Belli etmemeye çalışıyordu ama ben onun kızıydım. Anlardım . Hissederdim. ‘’ Banyoda bu kadar zaman geçirmeyi bıraksan daha iyi olacak Anna’’ dedi annem çatalını bir köfteye batırırken.  Harry de sinsice gülüyordu.  ‘’Denerim’’ dedim umursamazca. Yemekleri  her zamanki gibi derin bir sessizlikle yemiştik. Hoşlanmıyordum işte bundan. Anneme ellerine sağlık dedikten sonra tabağımı alıp mutfağa gittim. Sonra sigara içmek için balkona çıktım. Aslına bakarsanız sigaradan nefret ediyorum . Yani içime çekerken bütün vücudumu yakıyor sanki.  Ama buna alışmalıyım. Sevgilim tam bir serseri. Onun için içiyorum işte. Benimde sigara içtiğimi görünce seviniyor . Şimdi neden onunla sevgiliyim diyorsunuz biliyorum. Ama ne yapabilirim yanlış ortamda yetişmiş olabilir ama beni seviyor. Annemlerin hala yemeklerini yediklerine emin olduktan sonra 2. sinide yaktım. Balkonda değildim artık,  biraz daha bahçenin içine doğru yürümüştüm. Annem bunu içtiğimi görse beni öldürürdü ama yemeklerden sonra içersem daha çabuk alışırmışım öyle diyor Josh. Yani sevgilim. Son bir dumanı daha ciğerlerime çektim. Birden boğazımın düğümlendiğini hissettim. Sanki sadece duman vardı içimde. Öksürmeye başladım. Omzumda bir el hissedince aniden döndüm. Hala öksürüyordum ama Harry elindeki suyu verince rahatladım. ‘’Ne işin var burada’’ dedim . Omzumdaki elini indirip ‘’Küçük hanım buralarda böyle sigara içersen annen seni yakalar. Sigara içmesini bile bilmiyorsun daha’’ dedi ve bana küçümser gibi bir bakış attı. ‘’Ne bakıyorsun be öyle’’ dedim. ‘’Kendine bak tam bir zavallısın. O çocuk seni çok değiştiriyor.’’ dedi. ‘’Sana ne bundan’’ dedim. ‘’Bak Anna senden ne kadar nefret etsem de gözlerimi bazı şeylere yumamam’’ dedi, sonrada arkasına dönüp birinin gelip gelmediğini kontrol etti. ‘’Abilik yapmana gerek yok. Annem ve babanın evlenmesi bizi kardeş yapmaz’’ dedim ve elimdeki sigarayı yere fırlatıp içeri geçtim. Hiçbir zaman kardeşim olamazdı o benim. Hayır işte olamazdı. İstemiyorum. Gözlerimden akan yaşları silip annemlerin yanına gittim. Harry de ön kapıdan girmiş olmalıydı ki bana bakmadan telefonuyla uğraşıyordu. ‘’Anne artık gidebilir miyiz ?’’ dedim. Herkes kafasını kaldırıp bana baktı. ‘’Daha erken kızım’’ dedi annem. ‘’Kendimi iyi hissetmiyorum anne. Sen gelme ben giderim o zaman’’ dedim ve çantamı almaya yöneldim. ‘’Hasta mısın ? ‘’ derken alnıma elini koymuştu bile . ‘’Yanlış seçimler yaptığındandır ‘’ dedi Harry, bana hiç bakmadan. ‘’Yanlış seçim mi ? Ne seçimi ‘’ dedi annem. İşte o an sıçtım sanmıştım. Yani bu man kafalı beni ele verecek sanmıştım ama o ‘’Kalın şeyler giymiyor’’ dedi. Annemde kafasını onaylar şekilde salladı. ‘’Harry seni bıraksın o zaman’’ dedi Harry’nin babası. ‘Yoo. Hayır . İstemiyorum.’’ Dedim ve kapıya doğru yöneldim. Babası Harry’e kaş göz işareti yapınca kalktı. ‘’İstemiyorum Harry. Teşekkürler ‘’ dedim. Ama hala arkamdan geliyordu.