Her Şeye Rağmen

10.Bölüm

Bugün çok mutluyum çünkü sonunda 1K olabildi hikaye :)) Bunun için çok teşekkür ederim. Her şeyn başında olduğumu biliyorum daha çok okuyucuya ulaşmak için ve sizlere daha iyi yeni bölümler verebilmek için elimden geleni yapıcam. Oy veren yeni bölümleri takip edip yorum yapan herkesi çok çok öpüyorum :))) Biraz kısa oluyor bölümler ama artık günde 2 defa bölüm koymayı düşünüyorum tabi zaman buldukça. Neyse uzatmayayım. Oy ve yorumlarınızı bekliyorummm <3 Multimedia ya bakın derim <3 

Asansör biraz sarsılıp ışıklar geldiğinde  birbirimize ne kadar yakın olduğumuzu daha iyi anlamıştım. Asansör 14.kata çıkmaya devam etmesine rağmen biz hala aynı pozisyonda duruyorduk.

Geri çekilip gözlerimi yerde gezdiremeye başladığımda arkasına yaslanıp ‘’Özür dilerim ‘’ dedi.  Saniyelik bir bakışımdan sonra gözlerimi tekrar ayakkabılarıma diktiğimde ‘’İkimizde hatalıyız ‘’ dedim. Oda afallayarak ‘’Yanlıştı ‘’ dedi arkasından ‘’Yanlıştı evet öyleydi. ‘’ diye  onu onayladım. Utanmıştım. Oda utanmıştı. Ve bilmiyorum. Çok tuhaf bir andı.  14.kata ulaştığımızda kapıda bekleyen birkaç kişi ‘’iyi misiniz ‘’ gibi bir çok soru sıralamıştı. Hepsini atlattıktan sonra Harry’e arabada bekleyeceğimi söyleyip arabaya gelmiştim. Ellerimin titremesini durduramazken kulaklarımdan çıkan ateşin sebebine anlam veremiyordum. Asansörde kalmam ve orada Harry ile tuhaf şeyler yaşamam  beni çok kötü etkilemişti. Titreyen bacaklarımı titreyen ellerimle durdurmaya çalıştığımda ikisi birden daha da çok hızlanıyordu. Telefonumun çaldığını fark ettiğimde telefonu hemen bulup açtım

‘’Bu seferde açmasaydın eve polis yollayacaktım Anna . Nerelerdesin ‘’ şimdi annemin bu laflarını dinleyecek havamda hiç değildim. Kısa kesip

‘’İşlerim var anne. Ben eve gidince seni ararım. Merak etme Harry ile birlikteyim  “ dedim.

‘’Tamam. Aramayı unutma . “ dedikten sonra telefonu kapattı.

Normal bir insanın birkaç günde bu kadar çok şey yaşaması doğal değildi.  Önce sevgilimden ayrılmıştım. Sonra beni kaçırıp ‘’Kabul edilenler ‘’ diye bir şeyler  zırlavamıştı. Sonra Zayn ile sarhoşken öpüşmüş onunla aynı evde kalmıştım. Daha sonra Logan diye bir çocuk beni aniden eski sevgilimin önünde öpmüştü. Ve işte şimdide Harry ile yaşadıklarım.

Tanrım.. noluyordu bana böyle. Sanki yaşadığım her şey bir kamera şakasıydı. Elimi anlıma vurup arkama yaslandığımda Harry’nin geldiğini gördüm. Hemen elimdeki telefona bakıp  bir şeyler yapıyor gibi gözükmek için mesaj bölümüne girip en sevdiğim şarkının sözlerini yazmaya başladım. Tamam şu anda bunu bile düşünebiliyorum. Harry arabaya bindiğinde ona hiç bakmamıştım. Oda herhangi bir şey söylemeden arabayı çalıştırdı.

Tüm yol boyunca ben telefonum ve parmaklarımla oynamıştım. Bir ara kulaklığımı bile çıkartıp şarkı dinlemiştim bile. En sonunda araba durduğunda kafamı kaldırıp etrafa baktım. Sahilin kenarına arabayı durdurmuştu. Arabadan inip kapımı açtığında elimdekileri koltuğun üstüne bırakıp çıktım.

Arabanın önüne gidip yaslandığında bende onu takip ettim. Denizin uzaklarına bakarken konuşmaya başlamıştı.

‘’Sen ne zaman gitmek istersen gidelim. Ama erken bir zamanda olursa çok iyi olur “ dedi. Yaşadığımız şeylerden sonra böyle normal konuşması tuhafıma gitmişti. Belki de yaşadığımız şeyler onun için gayet normal şeylerdi. Ben mi büyütüyordum her şeyi ?

‘’Gelebileceğimden emin değilim Harry ‘’ dedim bugün en çok yaptığım şeyi yaparak ayaklarıma baktım

‘’Sorun ne ? ‘’ diye sorduğunda bana dönmüştü.

‘’Sadece düşünmeliyim . ‘’ dediğimde onun aksine sağ tarafıma dönmüştüm.

Elini kolumda hissettiğimde diğer kolumu da tutup beni yavaşça kendine döndürdü. ‘’Kahretsin Anna. Utanma benden. “ dediğinde ise gözlerimi ellerine çevirdim. Daha sıkı tutup ‘’Bugün olan şeylerden dolayı gelmeyeceğini söyleme . Hataydı..ve ben seni sakinleştirmek istedim sadece ‘’ diye ekledi.

Birkaç saniye herhangi bir şey söylemediğimi fark edince ellerini çekip saçlarına götürdü.

‘’Be-ben. Çok yoruldum Harry. O kadar çok şey yaşadım ki son günlerde. Bilmiyorum. Korkuyorum . Çok korkuyorum ‘’ dedim oda elleriyle göz yaşlarımı  sildi.

‘’Korkma Anna. Ben olduğum sürece korkma “ dedikten sonra ona sarıldım. Evet ben sarıldım. O an sadece ona sarılmak istediğimi hissettiğim için sarıldım. Ne olucağını ya da ne olması gerektiğini düşünmeden sarıldım. Sadece ihtiyacım varmış gibi sarıldım. Beni iyice kendine çektiğinde saçlarının kokusunu içime 2.kez çektim. Bunu anlamasından o kadar çok korkuyordum ki özenle yavaş bir şekilde yapmıştım bunu.

Geri çekildiğimde göz yaşlarımı silip ‘’Gidelim mi ? ‘’ dedim. Kafasıyla onayladıktan sonra arabaya bindik. Telefonumdan annemi arayıp açmasına beklerken bir ara Harry’e bakıp gülümsedim. Annem telefonu açınca

‘’Eve mi geldin kızım ‘’ dedi.

‘’Anne ben Harry ile gidicem. ‘’ dediğimde Harry arabayı fren yapıp durdurdu ve bana baktı.

‘’Nereye ? ‘’ diye sorduğunda tüm açıklamayı yapıp cevap vermesini bekledim.

‘’Bilmiyorum Anna. Ama eğer ki derslerin iyi değilse ve farklı şeyler yapayım diyorsan git. Kocaman kız oldun sana karışmaya hakkım yok ‘’ dedi. İşte benim annem.

‘’Teşekkürler. Tekrar konuşuruz ‘’ dedikten sonra telefonu kapattım.

Harry ‘’Geliyorsun ? ‘’ deyip kaşını kaldırdığında gülümseyip ‘’Evet ‘’ dedim.  ‘’Pişman olmayacaksın ‘’ dedikten sonra tekrar arabayı çalıştırdığında içimdeki bilinmeyen mutluluk patlamasıyla birlikte radyodaki şarkıya eşlik etmeye başladım.

Eve 5 dakika kalasıya önümüzde ani frenle arabayı ters çevirip önümüzü kapatan arabaya şaşkınlıkla bakarken Harry araban inip sinirle diğer arabanın yanına gitti. İçinden çıkan kişiye bir şaşkınlık bakışı daha attıktan sonra bende arkasından koşarak gittim.

‘’Ne yaptığını sanıyorsun lan sen. Yeter artık ‘’ dedi Harry. Josh her zamanki gibi o gülüşünü takınmış saçma saçma bakışlarıyla bana bakarken Harry’nin önünden geçip karşıma geçti.

‘’Sen nereye gidersen git , kiminle olursan ol , ben de orda olacağım. Unutma sana seni seviyorum derken yalan söylemiyordum.  Ben seni bir sürtüğü çevirirken de seviyordum. “