“Size güzel olduğumu düşündüren nedir Sör?” Bir an için nefesi kesildi, ardından gözlerimi süzerek hızlı kelimelerle konuşmaya başladı.
“Gözlerinizi gülümsediğinizde ardında bir parıltı bırakarak kayboluyor ve kızdığınızda saçlarınız siz fark etmeden yüzünüze düşüyor. Gülümsediğinizde kalenin yosun tutmuş duvarlarına günışığı yansıyor ardından siz beliriyorsunuz. Tüm o muhteşem duruşunuzla.”
“Bir şair misiniz Sör Jasper?”
“Evet, leydim.”
“Bir bayanın kalbini böylece fethetmişsinizdir diye düşünüyorum.”
“Pek bahsetmek istediğim bir konu değil.” Tek kaşımı kaldırarak iyice eğildim ve yüzünü görmeye çalıştım. “Ancak size sanırım anlatabilirim.”
“Dinlemek isterim.”
“Çok sevdiğim bir eşim vardı. Gökyüzüne bile sığdıramazdım sıfatlarını. Soylu bir ailenin dördüncü kızıydı. Tanıştıktan kısa bir süre sonra evlenmiştik ve ona dünyaları bahşetmiştim. Tanrı’ya her gece bir evlat için dua ettik ve sonunda hamile kaldı. Tanrı bilir, o bebeği ne kadar çok istediğimizi.”
