The Assault On My Love

Chapter 15: Grabbed (Part 2)

Henry's POV

"Charles?!"

Nagulat ako nang makita ko si Charles. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko para sa kanya. Galit. Inis. Pagkadismaya. Lahat. Ngumiti siya at umupo siya sa sofa sa harapan ko. Tinitigan niya ako ng malagkit at nagsalita na.

"Hello, Jill Henry Williams! How are you?" Sarkastiko nitong pagkakasabi. Naiinis ako ngayon. Pasalamat siya at nakaposas ako. Kundi baka nahampas ko na siya ng tubo.

"Am I okay if I have this." tinaas ko ang kamay ko na may posas. Natawa naman siya na ikinunot ng noo ko. Ano na namang tinatawa nito? Parang baliw eh. Dati, baliw na nga hanggang ngayon, baliw pa rin! Wala pa rin siyang pinagbago. Mula high school hanggang ngayon. Ang weird niya pa rin.

"No, no , no. May hand cuffs ka pa rin. Baka kasi patayin mo ko eh." Malapit na kitang patayin, actually. Nagsalita na ko bago pa siya magpasimula ng sasabihin niya.

"Bakit ako nandito? Anong gusto mo sakin? Kinuha mo na ang lahat sakin, Charles! Ano ba?!" hindi ko na mapigilan ang emosyon ko kaya hindi ko namalayang umiiyak na pala ako. Grabe na kasi ang mga ginagawa niya. Lalo na sa pamilya ko.

"Ikaw. Ikaw ang gusto ko, Henry." malamig na sabi ni Charles. Tumayo siya at nagpaikot-ikot sa harap ko. Sumagot ako ng pasigaw sa kanya.

"MAY ASAWA NA AKO! MAY ANAK NA AKO! BAKIT OBSSESS NA OBSSESS KA SAKIN!" napatingin siya sakin at lumapit siya. Sinampla niya ako ng kaliwa't kanan. Sinuntok pa ako sa tiyan na ikinatumba ko. Nagtaas na rin siya ng boses.

"HINDI MO BA ALAM NA MINAHAL NA KITA NO'N, GRADE 9 PA LANG TAYO! I WAS ABOUT TO MAKE A MOVE PERO NAHIYA LANG AKO EH. NUNG GRADE 10, MAY PAG-ASA NA AKO. BUO NA ANG LOOB KO NA MAHALIN KA! PERO BAKIT YUNG MALANDING BABAE ANG MINAHAL MO KAYSA SAKIN!" naiyak na rin siya. Minahal? Grade 9? Wala akong matandaan na minahal niya ako. Si Cheska lang talaga ang minahal ko ng todo at higit pa sa buhay ko. Wala akong alam sa mga pinagsasabi niya. Baliw talaga 'tong si Charles kahit kailan! Hindi pa rin nagbabago!

"Hindi malandi ang asawa ko." bulong ko. Tinulungan akong tumayo ni Charles at pinaupo niya ako sa sofa. Pinunasan niya mga mata ko. Umiwas ako ng titig sa kanya. Ayokong titigan siya. Baka masapak ko pa siya ng tuluyan. Lumapit siya sakin at umupo ulit sa sofa. Bumugtong hininga siya at nagkwento siya.

"Tanda mo pa yung mga natatanggap na sulat nung grade 9, Henry?" tanong niya sakin. Napaisip ako sa tinanong niya... parang oo. May sulat nga pero hindi ko alam kung sino nagbigay nun. Kaya sinabi ko na sa kanya kung ano yung nasa isip ko.

"Oo pero hindi ko alam kung sino sumulat nun." ngumiti siya at napatayo siya. Naglakad-lakad ulit at tumayo sa likod ng sofa na kinauupuan niya kanina.

"Oo. Ako ang sumulat ng mga sulat na iyon. Noon pa lang minahal na kita, Henry. Kaso nahihiya ako no'n eh. Kaya nung naging kaibigan ko sila Crissia, Angelica at iba pa, lumakas ang loob ko na mahalin ka pa lalo. Kaya nung Grade 10, sinimulan ko na ang dapat kong gawin sayo." kwento niya. Sinagot ko naman ang mga kinwento niya.

"Kung mahal mo ako, bakit mo kailangan pahirapan si Cheska noon? Magpa hanggang ngayon eh, pinapahirapan mo pa rin siya."

Napatingin siya sakin. Pinunasan niya ang luha niya. Tumingin siya sa paligid at lumapit siya sakin. Tinanggal niya ang posas ko at hinawakan niya ang mga kamay ko. Tinapon niya ang posas ko sa gilid at hinalikan niya ako. Yung halik niya ay punong-puno ng lungkot, saya, galit at pag-aalala ngunit bago pa magreact ang labi ko ay tinulak ko na si Charles. Ngunit mabilis siyang naka-tayo at natunugan ang balak kong tumakas. Pinaulanan niya ako ng suntok sa tiyan at sa mukha. Tumagal ito ng 3 minuto. Ramdam ko ang sakit dulot ng mga suntok niya. Ngunit, naramdaman ko ang paghagod ng kanyang puwitan sa aking naninigas na harapan. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko. Mga mata niya'y puno ng awa. Hinalikan niya ako at bumulong.

"I love you, Henry. Let me love you."

Hindi ko na siya pinansin at hinalikan niya ako ng higit pa sa buhay niya.