Paranoid (Andy B.)

D1

Το δωμάτιο γύρω μου είναι άδειο. Οι τοίχοι έχουν ένα σκούρο γκρι χρώμα, ενώ σε πολλά σημεία υπάρχουν ρωγμές. Δεν βλέπω πουθενά κάποια πόρτα ή παράθυρο.

Δεν ξέρω πώς βρέθηκα εδώ.

Θέλω να καθίσω στο πάτωμα και να περιμένω, όμως μια άγνωστη δύναμη με σηκώνει και με κατευθύνει με ταχύτητα προς τον τοίχο. Το σώμα μου χτυπάει με δύναμη και νιώθω τον πόνο να διαπερνάει το σώμα μου. Κάθομαι με την πλάτη στον τοίχο, κοιτώντας προς τα κάτω.

Όλα γυρίζουν.

Ξαφνικά, νιώθω κάτι να αγγίζει τους ώμους και το λαιμό μου. Σηκώνομαι απότομα και βλέπω πως εκεί που χτύπησα στον τοίχο, υπάρχει μια μεγάλη ρωγμή, από την οποία τρέχει ένα κόκκινο παχύρρευστο υγρό. Κατευθύνομαι προς το κέντρο του δωματίου. Κοιτάζω γύρω μου. Από όλες τις ρωγμές που προϋπήρχαν στο δωμάτιο έχει αρχίσει να τρέχει αίμα.

Τι έκανα;

"Andy?"

Γυρνάω προς την κατεύθυνση της φωνής και βλέπω την Lauren να μου χαμογελάει.

Προσπαθώ να της μιλήσω, όμως δεν μπορώ. Τα λόγια μου δεν φτάνουν ποτέ σε αυτή.

Ωστόσο, κάτι πίσω της μου τραβάει την προσοχή. Η σκιά της έχει αρχίσει να μεγαλώνει, και συνεχίζει να μεγαλώνει, μέχρι να βρεθεί η Lauren στο κέντρο της. Η σκιά ανοίγει τα χέρια της, ενώ η Lauren μου χαμογελάει και με ρωτάει τι συμβαίνει. Προσπαθώ να φωνάξω, να την προειδοποιήσω, να της πω να προσέχει, όμως είναι μάταιο.

Η σκιά αρχίζει να κινεί τα χέρια της προς τη Lauren. Ορμώ μπροστά σε μια απεγνωσμένη τελευταία προσπάθεια να τη σώσω, όμως η φόρα μου διακόπτεται από κάποιο διάφανο τοίχο. Χτυπώ με δύναμη το σκληρό υλικό, προσπαθώντας να το σπάσω, αλλά μάταια.

Είναι πλέον πολύ αργά.

Με μία γρήγορη κίνηση, η σκιά 'καταπίνει' τη Lauren. Το τελευταίο πράγμα που ακούω είναι το ξαφνιασμένο ουρλιαχτό  της, το οποίο σβήνει αργά.