Paranoid (Andy B.)

14

"Και έτσι, πήραμε το αυτοκίνητο της Adi και ήρθαμε μέχρι εδώ, γιατί σκεφτήκαμε πως θα μπορούσες να βοηθήσεις τη Lauren"

Η Skyler με κοιτάει σοκαρισμένη.

Εγώ και η Adi περάσαμε την τελευταία μισή ώρα αφηγούμενοι στην Skyler τα συμβάντα της προηγούμενης νύχτας, ενώ η Lauren κοιμάται ήρεμα στο δωμάτιο της αδερφής μου, χάρη στη δράση των παυσίπονων.

"Θέλετε να πείτε πως... έκοψαν το δάχτυλο της Lauren;"

"Ναι" της απαντάω. "Δεν σου το έδειξε;"

"Προφανώς όχι, δεν μου το έδειξε"

"Δεν πειράζει. Θα την ρωτήσουμε γιατί το παρέλειψε όταν ξυπνήσει"

"Κι αν μολυνθεί; Είναι σοβαρή πληγή"

"Ο Andy το καθάρισε και το έδεσε ενώ ήμασταν στο αυτοκίνητο, για την ώρα θα είναι εντάξει"

Η σιωπή που ακολουθεί είναι άβολη. Η Skyler κοιτάει εμένα και την Adi με το σοκ ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της, και ξέρω πως προσπαθεί να βάλει σε τάξη τις δεκάδες σκέψεις που περνούν από το μυαλό της. Θέλει να ρωτήσει κάτι, αλλά δεν ξέρει τι να ρωτήσει πρώτα.

"Εγώ δεν... είναι... απίστευτο"

"Ναι" λέμε ταυτόχρονα εγώ και η Adi.

"Πρέπει να προσέχετε. Αν σας πιάσουν, οι συνέπειες θα είναι σοβαρές. Ειδικά για εσένα, Adi"

Η Adi κάνει έναν μορφασμό με το στόμα της και στη συνέχεια κουνάει το κεφάλι της αρνητικά.

"Δεν θα μας πιάσουν. Θα κινούμαστε συνεχώς, μέχρι να σιγουρευτούμε πως είμαστε ασφαλείς"

"Ούτε εδώ θα μείνουμε πολύ. Δεν θέλω να κινδυνεύσεις εξαιτίας μου" λέω στη Skyler.

"Εδώ μπορείτε να μείνετε όσο θέλετε, Andy. Δεν με πειράζει"

"Ο Andy έχει δίκιο. Ακόμα κι αν δεν σε πειράζει να μείνουμε εδώ, το πιο πιθανό είναι να μας αναζητούν συνεχώς, και σίγουρα θα ψάξουν σε σπίτια συγγενών. Δεν μπορούμε να ρισκάρουμε να μείνουμε εδώ για πολύ"

"Τέλος πάντων. Πρέπει να είστε κουρασμένοι, ήσασταν πολλές ώρες στο αυτοκίνητο. Θα φτιάξω κάτι να φάμε και μετά ξεκουραστείτε" λέει και πηγαίνει στην κουζίνα.

Εγώ και η Adi δεν μιλάμε. Κανείς από τους δυο μας δεν ξέρει τι πρέπει να πει.

Η σιωπή είναι άβολη.

"Τι κάνουμε τώρα;"

"Δεν ξέρω, Andy. Μακάρι να ήξερα"

"Πρέπει να φύγουμε από εδώ"