Ve anladım ki ne kadar severseniz o kadar değerli sanır kendini. Ama bilmez ki sizsiniz var kılan o değeri.
Ve ne kadar 'eyvallah' derseniz verdiği sıkıntılara o kadar vazgeçilmez sanır kendini.
Ama bilmez ki vazgeçmeyen sizsiniz. Hiç düşünmüyor ya bir gün vazgeçerseniz?
Aşklar yalan, sevgiler yalan. Sonu hep hüsran. Bırakıp gidiyorlar işte her seferinde. Unutmayın ne kadar çok sizi sevdiğini söylüyorsa o kadar çabuk gidecek. Sevgi dilde değildir hiç bir zaman. Ve ben bunu bir kere daha anladım. Çok acı be çok acı. Sizi ağlatırken o anda bir başkasının mutluluk sebebi olabiliyor ve sizde bunun Farkındasınız en kötüsü de bu işte.
İnanmıyorum ben artık aşka. Bizi bu hale getirenler utansın. Beddua da etmem allahından bulsun. Zorla olmuyor bazı şeyler ve hayırlısı boyleymis demek inanın içinizi biraz olsun rahatlatmaya yetiyor.
Söyleyeceklerim bu kadar bundan sonra birsey yazmayacağım hissetmediğim duyguları yazmamın bi anlamı yok benim için sadece içimden geçenleri yazmak içindi tüm bunlar ve artık ne bir hissim ne duygum ne de başka bir şeyim kaldı... teşekkür ederim bayım bir kez daha insanlara güvenmemem gerektiğini öğrettin sonum ol derken bunu kastetmemiştim ben.
Neyse yalanların güzeldi bir süre için bile olsa inandım mutlu oldum gözlerimi açtın ama sonunda. Hani gözlerimi çok severdin ya ne güzel bakıyor öyle derdin çok düşkündün gözlerime mutluluk var derdin şimdi ise sadece gözyaşı var...
Kendine iyi bak demem bilirim bakamazsın sen. Sadece HOŞÇAKAL!....
