Best friends

8

Jai

We zijn inmiddels vijf dagen verder. Nadia is in het ziekenhuis en ik ben bij de jongens. 'Wat doe je zenuwachtig,' zegt Samuel. Ik kijk op en zit inderdaad met mijn been te trillen, wat ik altijd doe als ik zenuwachtig ben. 'Uh ja, weet ook niet waarom,' lieg ik. Waarom ik zenuwachtig ben? Alleen vandaag heeft Nadia's moeder nog om wakker te worden. Ik heb er geen goede hoop in. Nadia en haar vader ook niet. De jongens weten niet eens dat ze in coma ligt. Alleen de meiden, behalve Ceyda, en ik. Ik kijk om de minuut op mijn mobiel in de hoop op een berichtje van Nadia. 'Gaan we vanavond nog stappen?' vraagt Samuel. De jongens kijken me aan en ik slik. 'Ik kan niet, ik moet vanavond naar Nadia,' zeg ik. De jongens kijken me grijnzend aan. Ik zucht en kijk terug. 'Ik ga haar misschien op date vragen, maar niet zeker van zijn. Ik weet nog niet of ze ervoor in de stemming is.' De jongens kijken me inplaats van grijnzend, vragend aan. 'Niks, vertel ik nog wel een keer.' De jongens knikken en mijn mobiel gaat af. Ik neem snel op als ik Nadia zie staan.

'Ik moet gaan.' Gehaast sta ik op en trek ik mijn jas aan. 'Hoezo?' Ik slik en zonder te antwoorden loop ik Samuels huis uit.

Ik rijd naar het ziekenhuis en ren door het ziekenhuis naar de juiste kamer. Ik tref Nadia huilend op de bank voor de kamer. Ik ga naast haar zitten en knuffel haar stevig. Ze drukt haar hoofd in mijn nek en we zeggen allebei niks.

Gaby

Nadat Justin zijn best heeft gedaan om me over te halen om te praten met Ceyda, wat hem ook gelukt is, heb ik Ceyda gebeld. Ze zei dat ze wel ergens wou praten. Maar waar niet iedereen ons kon zien. Wat zij wilt. Als we maar gaan praten. Zodat ik straks niet een of andere preek van Justin krijg te horen. Ik trek mijn jas en schoenen aan en check voordat ik de deur uitga nog even mijn mobiel. Een bericht van Jai.

Jai: Ik slaap vanavond en misschien wat meer dagen bij Nadia. Kun je dat tegen pap en mam zeggen?
Ik: Jaa, tuurlijk.
Jai: Ohja, en kun je regelen dat de meiden en jongens morgen 1 uur bij Nadia zijn?
Ik: Komt voor elkaar.
Jai: Dankje.

Ik loop naar mijn fiets en fiets naar het parkje hier in de buurt. Ik weet dat Jai bij Nadia slaapt vanwege haar moeder. Jai heeft me het vanmiddag namelijk al geappt en ik heb het echt met Nadia te doen. Ik zou me echt niet kunnen voorstellen dat mijn moeder overlijdt. Wat moet ik dan? Nadia zag het trouwens wel een beetje aankomen zei ze. Ik zet mijn fiets neer en Ceyda zit op het bankje. 'Laat je me weer wachten,' zegt Ceyda. 'Ja sorry.' Ik ga ook zitten en ze kijkt me aan. 'Ja, vertel dan.' Ik zucht en kijk naar het vijvertje. 'Ik moet de reden weten waarom je nog steeds boos op me bent. Is dat nog steeds vanwege die jongen?' zeg ik terwijl ik naar de vijver blijf kijken. 'Ja.' 'Kom op, Ceyda. Weet je hoelang dat geleden is? En je hebt nu toch met Kaj? Dus ik zie het probleem niet,' zeg ik eigenwijs. 'Oh nee? Je zoende me fucking vriendje,' zegt ze. 'Hij zoende mij! Ik niet terug. Jezus, wanneer ga je dat begrijpen?' vraag ik. Ceyda rolt met zijn ogen. 'Ik weet zeker dat dat ex vriendje van je niet de enigste reden is dat je boos op me bent.' Ceyda kijkt me aan. 'Alsof jij daar zoveel van weet,' zegt ze. Ik zucht en sta op. 'Dan niet. Maar wat er ook nog is. Je hoeft niet bij mij terug te komen. Echt nooit meer.' En met dat te hebben gezegd loop ik weg.

Jaa, we hebben weer een deel🎉 sorry voor het zo lang wachten, ik had niet echt inspiratie Hihi.