Best friends

18

Nadia

Ik word wakker en zie Jai tegen me aanliggen. Ik glimlach en kijk naar hem. Zonder hem wakker te maken probeer ik uit bed te komen. Ik pak wat kleding en loop naar de badkamer om snel te douchen.

'Goedemorgen,' hoor ik Jai zeggen als hij beneden komt. Ik sta in de keuken en maak een ontbijt voor hem. 'Dat ruikt lekker,' zegt hij en hij slaat twee armen om me heen van achter. Ik glimlach en hij drukt er een kus op mijn wang bij. 'Voor jou.' Nu glimlacht hij en ik leg de twee wentelteefjes op zijn bord samen met een warme mok chocolademelk. 'Lekker geslapen?' vraag ik. Jai knikt en we gaan aan de eettafel zitten. 'Jij?' vraagt hij. 'Zeker.' Hij neemt een slok van zijn drinken. 'Heb je al ontbeten?' Ik knik. 'Ga je mee vanmiddag naar de repetitie?' vraagt hij. 'Ik wil ze het namelijk vertellen maar ik heb je hulp daar bij nodig.' Ik knik. 'Natuurlijk wil ik mee,' zeg ik. Jai glimlacht dankbaar en neemt dan nog een slok.

We lopen Global in en we zijn de laatste. 'Hehe,' zegt Kaj voor de grap. Jai grinnikt. 'We gaan gelijk beginnen,' zegt Shaker. Ik ga op de bank zitten en de jongens beginnen met repeteren.

Na een half uur hebben ze pauze en kijk ik naar Jai die heel erg uitgeput is. Hij komt naast me zitten en leunt met zijn hoofd tegen mijn schouder. 'Alles goed?' vraagt Samuel. Jai slik. 'Ik moet jullie eigenlijk wat vertellen,' zegt hij met moeite. Nerveus pakt hij mijn hand. 'Vertel.' De jongens gaan voor ons op de grond zitten. 'Ik Uh...' Hij kijkt me helpend aan. 'Jai is ziek,' zeg ik. De jongens kijken me aan. 'Hoe ziek?' vraagt Cassius. 'Longkanker,' zegt Jai zacht. De jongens kijken nu met grote ogen naar Jai. 'Wat...?' Jai slikt en kijkt geconcentreerd naar mijn hand waarmee die aan het spelen is. 'Je mag toch nog wel blijven bij B-Brave?' vraagt Dioni. Jai knikt. 'Alleen mijn conditie is gewoon wat slechter.' De jongens knikken en staan op om hem te knuffelen. 'En ik moet veel rusten voor en na shows. Dus uitgaan na een show kan ik niet meer.' De jongens knikken begrijpend.

Ze zijn weer verder aan het repeteren en ik kijk naar Jai die zich duidelijk slecht voelt. Ik voel mijn mobiel in m'n handen een korte tril geven. Ik kijk erop en zie dat het een appje van Gaby is.

Gaby: Wil je vragen of Jai mama terugbelt ?
Ik: Tuurlijk.

Als ze klaar zijn gaat Jai naast me op het bankje zitten. 'Je moest even je moeder terugbellen,' zeg ik. Jai knikt en pakt z'n telefoon. Hij opent contacten en klikt op z'n moeder.  Hij zet de telefoon aan zijn oor en ik kijk naar hem terwijl hij met z'n moeder praat. 'Is goed. Ik kom zo naar huis,' zegt hij. Niet veel later hangt hij op. 'Wat was er?' vraag ik. 'Morgen is mijn eerste chemo, dus moet nu naar het ziekenhuis,' slikt hij. Ik pak zijn hand waar hij gelijk zacht in knijpt. 'We komen wel langs hoor,' zegt Samuel. Jai knikt met een zwakke glimlach. De jongens geven hem een knuffel en hand in hand lopen terug naar de auto. 'Ik ben bang,' zegt hij zacht als we in de auto zitten. 'Dat hoeft niet. Het komt wel goed.' Jai knikt en we rijden terug naar huis.

We lopen naar binnen en zien dat de moeder van Jai zijn spullen al in een tas heeft gedaan. 'Hee schat,' zegt ze. 'Hee.' 'Ga je mee, Nadia?' vraagt zijn moeder. Ik kijk Jai aan. 'Jaa,' zegt hij. Mijn moeder knikt en hij pakt mijn hand. Ik glimlach en we gaan weer naar de auto. Zijn moeder en vader voorin en Gaby, Jai en ik achterin. We rijden in een stilte naar het ziekenhuis.

----

Sorry voor het hele korte hoofdstuk. Ik heb lang niet geupload dus had even weinig inspiratie voor dit hoofdstuk. Maar we hebben weer een hoofdstuk!:)