Bab 1

263 7 15
                                    

Haih asal keluar je lagu Dikoyak Waktu nyanyian Ronnie ni rasa macam nak nangis. Dia punya lirik tu rasa macam menusuk ke kalbu gitu, haih sedih pulak bila teringat pasal perasaan sendiri ni, kadang sayang, kadang tak, kadang tak tahu nak rasa apa.

Hai, nama aku Adhwa senang cerita panggil aku Ad, aku ni anak sulung daripada 3 orang adik beradik, adik aku semua perempuan, nasib badan....haha. Ibu aku bekerja sebagai seorang tukang jahit, tailor lah senang cerita, asal dah nak raya je mesti berlambak kain yg nak dibuat baju, pelanggan dia pulak hm banyak songeh nak tu lah ni lah, labuci bling bling lah. Nak buat macam mana, life kan, apa apa pun aku still bersyukur dengan apa yg aku ada, kawan kawan aku? Semua kaya kaya, ada lah few yg sederhana macam aku ni, tapi dorang kira beruntung lah kan, lahir dlm keluarga yg berada. Nak apa je mesti dapat, kalau aku?? Takpe lah. Pendek cerita aku ni bersekolah di SMK Tun Rahman, Johor. Aku berumur 17 tahun, maksudnya aku ni form 5 lah kan, dah nak SPM dah weh. Aku ada bestfriend haaa bff aku ni semua cantik cantik, cute miut, hot hot (hot dia mcm spicy ramen korea tu haha), Ayna, Anis, Shazan, Myra. Kitaorang okay je, rapat, faham each other, but si Anis ni mcm pelik sikit berbanding yg lain, dia rabun warna!! Hahaha.

Sampai lah satu hari ni, aku terlanggar dengan sorang budak baru ni, maklumlah sekarang awal tahun, ramai jugak lah budak baru yg masuk sekolah ni, tah apa tah yg bestnya sekolah ni haha. Then, satu harini dengar cerita ada budak ni anak Dato'. Aku dah macam,

"Fuyoo bestnya ada anak Dato', eeee kalau aku lah jadi girlfriend dia, untung banyak aku, keluar jalan, shopping, maklumlah aku ni mana mampu mcm kawan aku semua."

Budak yg aku terlanggar tu, handsome orangnya ihik ihik (ew)

*paaaaapppppp*
"Woi, kau buta ke? Mata letak kat mana? Lutut? Harap muka je handsome, mata letak kat lutut." Aku marah dia habis habisan, habis kering air liuq aku ni huhu (wek).

"Sorry lah, kau tahu tak mana nak pergi kelas 5 Arif? Aku budak baru kat sini, aku tak tahu apa apa." dia jawab.

"Hm ye lah tu, takpe sini aku tunjukkan kau mana kelas tu. Nama kau siapa?" aku jawab.

"Nama aku Adzim Nazim bin Azman. Aku dari KL."

"Ada aku tanya kau dari mana? Takde kan?" aku jawab.

"Aku saja je nak cakap, tu pun nak marah, garang sangat lah kau ni. Kalau aku jadi boyfriend kau, eee tak sanggup aku." dia jawab.

"Hmm nama aku Adhwa Safrah."

"Baiklah Encik Nazim "Othman" ikut saya ye encik kalau nak pergi kelas 5 Arif." aku jawab lagi sambil memerli dia.

"Makasih ye tante gareng." dia jawab.

Sampai dah 5 Arif, dia masuk kelas dengan penuh berlagak dan riaknya jalan terkengkang kengkang, dah lah tinggi, serupa mcm tiang elektrik yg baru pandai bertatih hahahaha. But bila dekat dengan dia, rasa mcm something. Something yg aku tak boleh describe, something haihh just forget about it.

Dia tanya, "Kenapa kau tak blah? Kau suka aku ehhhh?? Eeeee tak malu haha"

"Eee mana ada!! Memandai je, ni kelas aku lah bengong!" aku jawab dengan penuh ughhhh marah (haha).

"Yeeeee lah tu kau!! Selalunya perempuan cair tengok aku, yg kau ni pelik pulak, beku, kau bawak freezer eh dlm bag kau tu, padan ah tengok pun mcm berat haha." dia memerli.

"Dah? Habis dah? Aku nak duduk. Bye."

"Weh emmm nak emmm" dia tegur.

"Nak apa?? Nak penampor?"

"Tak, aku nak rehat sama sama dengan kau, aku nak kena jumpa someone ni. Urgent. Boleh kan? Plishhhh"

"Ha tengok ah mcm mana nanti." aku jawab.

Tiba-tiba, "Woi!", someone tegur.

************
Bab 2 coming soon, thanks for read!


Dalam DiamWhere stories live. Discover now