Verliefd...

Hoofdstuk 1

Lola zit in haar eentje op haar kamer, op de grond met boeken en kaftpapier voor zich. Ze pakt een boek voor Frans en bladert er doorheen. Ze snapt er nu al geen bal van!! Ze kijkt naar de rol kaftpapier die voor een deel uitgerold voor haar ligt. Ze heeft geen flauw idee hoe het moet en met haar moeder heeft ze net ruzie gemaakt dus aan haar gaat ze het niet vragen. Ze stuurt Bella een whatsappje. Bella is al sinds groep 1 haar beste vriendin, maar nu gaan ze allebei naar een andere school. Twee minuten later krijgt ze er een terug. Bella weet ook niet hoe het moet. Nou, lekker dan. Morgen moet ze naar school en haar boeken zijn nog niet gekaft!! Misschien weet Katinka het wel. Dat is een meisje uit haar nieuwe klas dat haar wel aardig lijkt. Met de kennismakingsdag hebben ze telefoonnummers uitgewisseld. Lola stuurt een whatsappje. Na tien minuten heeft ze nog steeds geen antwoord terug. Ze laat zich op bed vallen en begraaft haar hoofd in haar kussen. Ze begint zachtjes te snikken. Ze hoort getik. Maar van wat? Ze loopt naar het raam. Er zit een duif voor die met zijn snavel tegen de ruit tikt. Dan bedenkt ze zich ineens dat ze Snuf, haar konijn nog moet voeren. Ze rent met veel lawaai de trap af waardoor ze weer eens een preek van haar moeder krijgt, maar dat kan haar even niks schelen. Als ze buiten is heeft ze pas door dat ze nog in haar pyjama staat. Nou ja, wat maakt het ook uit. Er komen bijna geen auto's langs in de straat waar ze woont en er is maar één ander huis in een streek van 1 kilometer, maar dat staat leeg. Of tewel: het is gewoon een verlaten buurt. Ze kijkt naar het waterflesje. Die zit nog halfvol, dus die hoeft ze niet bij te vullen. Ze kijkt maar onderin zit Snuf niet. Ze doet een klein deurtje open en kijkt naar het voer. Ook nog vol. Normaal is het helemaal leeg 's ochtends. Zou haar moeder Snuf misschien al gevoerd hebben? Ze weet niet waarom maar ze krijgt een naar gevoel. Ze kijkt verder het hokje door en daar ligt Snuf... Oogjes gesloten en helemaal slap en er zoemen allerlei vliegjes omheen. Nee! Nee! Nee! Het kan niet waar zijn! Snuf is niet dood! Hij slaapt gewoon... Zeg dat hij gewoon slaapt!! De tranen springen in Lola's ogen en even later stromen ze over haar wangen. Ze laat zich op haar knieën in het gras vallen en blijft maar naar Snuf kijken. Slaapt hij? Nee, hij is gewoon hartstikke dood!! Nu merkt Lola dat ze boos begint te worden. Godverdomme! Waarom moet snuf nou weer dood gaan?! Laat liever die stomme kanarie van haar irritante broertje dood gaan! Of die rat van haar zus! Maar niet Snuf! Háár Snuf. Élke dag zat ze bij hem. Aaien, knuffelen, kusjes geven, voeren, drinken geven en soms ging ze met hem aan een bandje door de tuin lopen. Dan at hij gras en klavertjes. Één keer ging hij recht voor een klavertje liggen. Ik snapte niet waarom, dus ik keek nog eens goed en toen zag ik dat het een klavertje vier was. Ik had hem geplukt en nu staat het nog steeds in een mini-vaasje op mijn kamer. Lola blijft denken aan alle leuke tijden met Snuf. Eerst kon je hem niet aaien en al helemaal geen kusjes geven. Zijn vorige baasje had hem mishandeld en toen Snuf ongeveer 1 maand oud was op straat gegooid. Het asiel heeft Snuf gevonden en beter gemaakt alleen hadden ze het te druk om ook nog te zorgen dat je hem kon aaien. Lola wilde zó graag een konijn maar ze moest het zelf kopen. Deze had een grappig uiterlijk en was niet duur. Ze kocht hem en toen hij overal begon te snuffelen besloot ze om hem snuf te noemen. Ze heeft hem een soort van afgericht. Ze liet hem snuffelen aan haar handen en probeerde dan dichterbij te komen. Eerst aaide ze voorzichtig zijn kopje en later kon ze ook zijn oren aaien en nu kon ze hem dus al járen helemaal aaien. Na een jaar zijn haar ouders ook steeds hechter geworden aan Snuf. Ze besloten een hok te kopen (het eerste hok was een oud ding dat Lola's vader járen geleden in elkaar geflanst heeft. Dat was toen voor zijn cavia. Ze kijkt de tuin rond op zoek naar een plekje om hem te begraven, maar ze moet er niet aan denken... Haar blik valt op de hoge appelboom recht voor haar slaapkamerraam. Ze besluit er in te gaan klimmen. Ze zet haar voet tussen de stam en een tak, pakt een tak vast en hijst zichzelf omhoog. Ze klimt verder en verder omhoog, ze weet dat het gevaarlijk is en ze is bang om er uit te vallen, maar ze klimt door. Één keer glijdt haar voet bijna van een tak af en ze schrikt zich rot. Een tijdje later zit ze helemaal bovenin. Links van haar is haar kamerraam. Zelfs nog iets verder omlaag. Ze bestudeert de takken en kijkt hoe ze er het makkelijkst kan komen. Ze zet haar rechter voet op de tak onder zich en haar linker voet op een tak die recht voor haar raam uit komt. Het was lastig en super eng maar vijf minuten later zit ze zo dat ze zo haar kamer binnen zou kunnen stappen. Ze merkt dat ze rustig word zo boven in de boom. Ze denkt nog wel aan Snuf en haar ongekafte boeken, Katinka die geen antwoord geeft op haar whatsappje... Zie je wel. Iedereen vind haar gewoon een enorme trut!! Katinka ook. Hoe had ze ooit kunnen denken dat ze vriendinnen zou kunnen worden met zo'n populaire en goed geklede meid? Katinka is nu al de populairste van de klas en Lola dacht dat ze gezien had dat Katinka vorige week hand in hand met Danny door de stad liep. Danny heeft het dan dus al voor elkaar. Lola zal nooit een vriendje krijgen want alle jongens zijn verliefd op Katinka en als ze niet op Katinka zijn dan wel op Rachida. Ze ziet op tegen morgen. Dan moet ze dus een klas binnenstappen waar ze helemaal niemand kent en waar alle meiden merkkleding aan hebben. En zij? Zij niet, dat mag ze niet, dat is dan weer zogenaamd te duur. Arrgh!! Echt niet maar ja er valt niks aan te doen. Ouders...!! Ze hoort een giechel onder zich. Een typische... Valerie giechel?! OMG!! Ze kijkt naar beneden. Daar staat Valerie, haar zus. Ze staat samen met een jongen. Wie is het? Blond haar. Stoere kleding. Een ringetje door zijn rechteroor...

,,O, Ramon, dat is echt irritant ja! Dat je broertje je vannacht op heeft gemaakt met je moeders make-up!" hoor ik Valerie jengelen. Hij heet dus Ramon. Ik moet een giechel onderdrukken.

,,Valerie?" Vraagt Ramon.

Valerie is gelijk stil. ,,Ja?"

Ik zie dat ze bloost.

,,Ik ehm... Ja zeg maar..." Ramon pakt Valerie's hand. ,,Ik vind je leuk."

Valerie giechelt weer. OMG wat kan die trut giechelen joh!

,,Ik jou ook," giechelt Valerie.

Ik zie dat Ramon dichter naar Valerie toebuigt. Haha dit wil ik wel eens zien! Ik buig voorover en val bijna uit de boom. Ramon drukt zijn lippen op die van Valerie en legt één hand in haar nek en één op haar kont. Ik trek mijn wenkbrauwen op als ik zie dat Valerie haar armen ook om hem heen slaat. Ik voel een lachbui opkomen doordat ik dacht dat ik Valerie's tong in Ramons mond zag verdwijnen. Ik zit helemaal te shaken als Ramon zijn hand onder Valerie's shirtje stopt en Valerie haar hand in zijn broek. Ik sla mijn hand voor mijn mond en gebruik al mijn spieren om ervoor te zorgen dat ik niet hardop ga lachen. Ze stoppen... Ramon fluistert iets maar ik kan niet goed verstaan wat. Ik zie dat hij Valerie's knoop los probeert te maken en haar shirt uit probeert te trekken. Ik voel mijn eten van vanmorgen rondjes draaien in mijn maag. Valerie houd hem tegen en trekt haar kleren weer recht. ,,Dat wil ik nog niet," hoor ik haar duidelijk zeggen.

,,Oké," zegt Ramon.

Voor ik het weet beginnen ze weer te zoenen. Ik zie hun monden open en dicht gaan en soms zie ik hun tongen die elkaar kruisen. Ik wist helemaal niet dat Valerie een vriendje heeft! Of is het pas net aan? Ik heb geen flauw idee. Ze stoppen weer.

,,Hebben we dan nu verkering?" vraagt Valerie duidelijk.

,,Ja," antwoordt Ramon, en ze gaan weer verder.

Ik begin een houten kont te krijgen, maar ik kan er niet uit want dan hebben ze me natuurlijk door. En vanaf buiten kan ik mijn raam ook niet open doen... Shit shit shit. Houten reet!! Ik krijg ineens een idee om straks als ik uit de boom ben te doen. Ik ga een camera ophangen in Valerie's kamer! Ha! Dan heb ik bewijs! Waar voor eigenlijk? Ik ga niet tegen pap en mam zeggen dat Valerie verkering heeft, dat moet ze zelf maar uitzoeken. Misschien om het aan Bella te laten zien? Haha ja dat is wel een goed idee. Misschien kan ik ook op een bepaalde manier een spiegel ophangen. Valerie's kamer is nou eenmaal naast die van mij. Dan hang ik voor Valerie's raam en voor dat van mij een spiegel. Haha ik heb er nu al zin in! Eerst maar de camera proberen.