Hoofdstuk 2

81 1 0
                                    

Eindelijk zijn Valerie en Ramon weg gegaan en kon ik uit de boom. Ik wilde naar boven lopen maar mijn moeder hield me tegen om de tafel te dekken. Ik trekt een vies gezicht maar doe het toch. Vijf minuten later zitten we aan tafel. Ik, pap, mam, Rowan, Valerie en... En... Ramon?! Wat doet hij hier?! Waarom zit hij aan tafel met een bord en een glas voor zich?! Hij lebbert Valerie af! Mijn bloedeigen zus! Het kan me geen bal schelen dat ik meestal ruzie met haar heb en dat ze zelf terug zoent, Ramon moet van Valerie afblijven met z'n vieze vuile teringpoten! Ondanks mijn woede blijf ik zitten zonder iets om te gooien, zonder te gaan schelden of driftig te gaan doen. Valerie vind hem nou eenmaal ook leuk maar ik vertrouw het gewoon niet! Zo rustig mogelijk vraag ik aan Valerie: ,,Wie is dat?"

Valerie bloost en pap, mam en Rowan kijken ook gelijk op van hun bord. ,,eh... Dit is eh... Ramon," zegt Valerie. Ik heb haar nog nooit zo zacht horen praten.

,,Hebben jullie soms iets? Ik heb hem hier nog ooit gezien," vraagt pap.

Nu word Valerie rood. Ramon krijgt ook een blos op zijn wangen. Hij helpt Valerie een handje. ,,Ja, hoezo?" Zegt hij.

Valerie richt haar hoofd naar beneden, klaar om een donderpreek van pap te krijgen. Maar pap reageert juist heel erg blij! ,,Valerietje! Mijn lieve kleine dochtertje heeft verkering!! O, wat leuk!"

,,Pahap..." Fluistert Valerie. Maar toch komt er een kleine glimlach op haar gezicht.

,,Sorry meisje, sorry."

Mam zit nog steeds met haar mond open naar Valerie en Ramon te staren. ,,Helemaal niet leuk!" roept ze kwaad. Valerie's gezicht betrekt gelijk weer. ,,Je bent Zestien! En dan zo jong al een vriendje! Dat hoort niet Valerie!" Roept mam kwaad.

,,Maar..." Probeert Valerie.

,,Niks te maren! Straks gaat er nog iets verkeerd!"

,,Zoals wat dan?!" Valerie word nu ook kwaad.

,,Straks raak je nog zwanger!" Roept mam.

Pap, Valerie, Ramon en ik trekken wit weg. Er komen tranen in Valerie's ogen.

,,Mevrouw, we hebben nog geen seks hoor. En áls we het doen doen we het veilig." Komt Ramon tussenbeide.

Mam word een beetje rood. Pap begint zich er nu ook mee te bemoeien. ,,Marjan, geef die twee toch een kans! Wanneer had jij je eerste vriendje?"

Mam is nu net een tomaat. ,,Eh... Op mijn twaalfde, maar dat betekend nog niet dat Valerie op d'r zestiende al een vriendje mag!"

,,Kom op zeg! Daar ga je toch niet zo moeilijk over doen! Je bent alleen bang dat Valerie zwanger raakt van een beetje seks! Wanner had jij voor het eerst seks?!"

,,O-op mijn zestiende..." antwoord mam zacht.

,,Nou dan! Je moet niet zo zeuren!"

Ik vind het een beetje een ongemakkelijk onderwerp. Ik ben nu meer boos op mam dan op Ramon. Waarom mag Valerie geen vriendje hebben?! Ik kijk naar haar en Ramon. Ze zitten hand in hand en Valerie snikt zachtjes terwijl de tranen over haar wangen lopen. Ik kijk naar Rowan. Hij zit met zijn mond vol te geeuwen en eet dan weer verder. Ik kijk weer naar Valerie. Ik heb de discussie tussen pap en mam niet verder meer gevolgd maar blijkbaar is het nog erger geworden want nu is Valerie serieus aan het huilen met haar gezicht tussen haar handen en haar voorhoofd op Ramons schouder. Ramon wrijft wat ongemakkelijk over haar rug en geeft haar een kus op haar haar. Uiteindelijk geeft mam toe: ,,Oké, Valerie is zestien... Het eh... Het is een mooie leeftijd voor haar eerste vriendje... En... Wat seks betreft... Ik betaal niks, ze gaat haar gang maar."

,,Eindelijk..." mompelt pap.

Valerie haalt haar hoofd van Ramons schouder en glimlacht naar hem. Ramon drukt een kus op Valerie's mond. Mam zucht en draait met haar ogen.

Ik zie dat Valerie's ogen stralen. Misschien is Ramon toch wel een goed vriendje voor haar. Niet de ware, maar wel een goeie. Geen verkeerde in ieder geval. Zelf is ze nog nooit verliefd geweest... Hoe zou dat voelen? Misschien moet ze het een keer aan Valerie vragen...

,,Jullie mogen gerust van tafel hoor," zegt mam tegen Valerie en Ramon die aan elkaar zitten te friemelen.

,,Nee hoor, we blijven nog even een half uurtje beneden," antwoord Valerie.

Dan denk ik weer aan mijn plannetje met de camera. Is dat niet triest? Trouwens, dat ding valt uit en als je hem heel de dag laat lopen is ie zo leeg. Dan maar de spiegels. Valerie heeft een spiegel schuin tegenover haar bed staan. Zo dat je er vanuit de boom precies in kunt kijken en kan zien wat er op dat bed allemaal gebeurd. ,,Ik ga wel naar boven, doei!" roep ik.

Als ik boven ben begin ik in alle laatjes en kastjes te rommelen. Er moet nog ergens een spiegel liggen. Maar waar...? Ik heb alle kastjes en laatjes een keer gehad en dan weet ik het ineens weer. Onder mijn boekenkast. Ik ga op mijn buik liggen en tover een spiegel tevoorschijn. Hij is wat stoffig maar als ik hem afgepoetst heb is hij weer zo goed als nieuw. Ik doe mijn raam open en ga er uit hangen. Ik kan inderdaad zo de boom in... Ik zwier een been over de vensterbank en mijn andere er achteraan. Voorzichtig ga ik op de tak staan en schuifel iets verder door. Ik grinnik. Als ik huisarrest heb kan ik zo ontsnappen. Ik zet de spiegel op een stevig punt en draai hem zo dat ik denk dat ik vanuit mijn kamer in de spiegel op Valerie's kamer kan kijken. Ik schrik me rot van mijn deur die dichtknalt. Natuurlijk, die was niet dicht en het raam staat wagenwijd open. Ik ga terug naar mijn kamer en kijk in het spiegeltje. Ik zie de spiegel in Valerie's kamer en ik zou duidelijk kunnen zien wat ze allemaal uitspoken. Maar blijft de spiegel eigenlijk wel staan als het hard waait? Ik pak een touw en klim weer uit mijn raam. Achterop de spiegel zit een groot ringetje, daarmee kan ik hem goed dicht doen. Ik grinnik. Ik trek het touw strak naar achter en bind het vast aan een andere tak. Ik hoor voetstappen op de trap en snel klim ik weer naar binnen en doe het raam dicht. Ik kijk in de spiegel en zie dat ik uitzicht heb over bijna heel Valerie's kamer. Ik zie dat de deur open gaat. Valerie en Ramon komen hand in hand binnen. Ik kan ze niet horen praten, dat is jammer. Ik zie dat Ramon Valerie zachtjes op bed duwt en haar begint te zoenen. Dan valt mijn blik weer op de rol kaftpapier. Shit shit shit!! Ze rent haar kamer uit en klopt op Valerie's deur.

Verliefd...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu