Kiwi en de rare mensen

2

Het was.... poep. Wie legt er nou poep op de weg!?!? Kiwi wilde weten wat voor beestachtig ding dat daar had neergelegd. Dus hij rook eraan. Het rook edel achtig... Dus een edeldier! Het was een paard. Dat vond Kiwi niet zo leuk. Kiwi ging (getraumatiseerd) maar naar de stad. Daar zag hij iets wat hij nodig had! Vroeger had hij gezworen om dat nooit te doen maar nu door de situatie met zijn moeder MOEST HIJ WEL! Hij ging... een baan zoeken... Dansend ging hij naar het eerste gebouw dat hij zag. Hij schreeuwde:"GEEF MIJ EEN BAANNNNNNNNNN!!!!" Waarop de receptioniste droogjes antwoordde:" Dan moet je die zoeken." Kiwi nam dit iets TE letterlijk op en ging al heel fanatiek een baan zoeken. "Kom dan baan! Kom dan! Baan waar ben je???" Hij zocht de hele stad af tot dat hij een baan vond! Namelijk bij "Baan Baangever Baas". Een vriendelijke meneer. Eigenlijk was het gewoon een pratende magische aardappel in een goed pak. Hij zei:" m'n jong wil je een baan?" Kiwi:"Neen. Maar ik moet wel.   -_-  Als mijn moeder niet zo irritant was geweest... "Ohhhhhhh zo'n geval dus... Je kan bij mij werken. Je moet alleen eenhoorns melken, het in een ijshoorntje stoppen en zeggen dat het ijs is. Daarna verkoop je het. Je geeft mij dan alles en ik geef jou 1 cent per €100,- oké?" Kiwi moest niet heel lang nadenken en zei gelijk "Ja zeker, meneer de hypotheker." De aardappel antwoord:" oké daar kan je beginnen. Ik heet trouwens Baan Baangever Baas. Maar de meeste noemen mij Banaan Baan Banaan Baangevernaan Banaas de Baas der Banaan de Baas. Maar daar ben jij duidelijk veel te dom voor, dus noem me maar J.Emoedr oké?" Kiwi knikte en ging ijverig aan de slag. Tot dat...

Lol alweer een cliff hanger :) ik kan dit boek beter-veter Cliffhanger noemen.