Τελικά δεν του απάντησα κι έφυγε γελώντας από το δωμάτιο κι έτσι έμεινα μόνη κι έκλαιγα ήθελα τόσο πολύ να ξαναγίνουν όλα όπως πριν κι έτσι με πήρε ο υπνοςςς... "οι φίλες σου θα πεθαίνουν " άκουσα μια φωνή να λέει κι έμοιαζε τόσο πολύ σαν την φωνή του Λούις . οχιιι οχιιιιιιιιι.φώναζα. Χριστινα τι εγινε ?? Μου είπε η ταυλορ με ένα παραπονιαρικο βλέμμα ,εγώ ήμουν ιδρωμένη κι κατακόκκινη "μάλλον είδε κανέναν εφιάλτη πάλι όπως πάντα με εκείνον τον λουις οτι και καλά ΜΑΣ απήγαγαν .είπε η victoria ειρωνικά .κατάλαβα πώς βρισκόμουν σπίτι μου κι όχι σε εκεινο το μέρος κι δεν ήταν κανένας από αυτούς εδώ είχα ανακουφιστει τοσο πολύ που όλο αυτό ήταν απλά ένας εφιαλτης ,σηκώθηκα κι αγκάλιασα σφιχτά ΤΙΣ φιλες μου κι δεν τις άφηνα να φύγουν. Ύστερα από 4 ώρες ετοιμαζόμουν να πάω στο κολέγιο ,φόρεσα ότι βρηκα μπροστα μου,αποχαορετησα ΤΙΣ φιλες μου κι βγήκα από το σπίτι .Σε όλη την διαδρομή σκεφτόμουν ότι κάτι είχε αλλάξει
Ότι τίποτα δεν θα είναι συνηθισμένο πια όλα τελείωσαν... ,πάντα πίστευα πως ζούσα ένα παραμύθι Ναι είχα φανταστικούς φίλους αλλά ο πιο χειρότερος ήταν κάποιος που αποκαλούσα κολλητό μου αλλά τώρα έγινε ο πιο χειρότερος εφιάλτης μου ....
BẠN ĐANG ĐỌC
Ο Φανταστικός μου Φίλος....
Siêu nhiênΠάντα ζούσα σε ένα ονειρο"στο δικό μου ονειρο"όπου όλα ήταν ήρεμα κι όλοι ήταν αγαπημένοι με τους άλλους μέχρι που γνώρισα κάποιον που με έκανε να σκεφτώ αλλιώς να αρχίσω να ζω να κάνω πράγματα που ούτε εγώ ήξερα πως μπορούσα να κάνω πίστευα πως το...
